در بارۀ اعدام

اﻋﺪام ﻧﮑﻦ ! � ﻧگﺎ بﻪ رﺳﺎﻟﻪ ی » ﺎرە � ﺗﺄﻣﻞ در ی ن ﻮﺗﯿﮔ ی ن « ١٣١ ﺷﺖ آدم � از ﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ: � ﮐﺶ، و ﻧﻪ اﺻﻼح ﻓﺮد » � ﺪ ﻧﻮ � اﻋﺪام بﺪون ﺗﺮد ﺖ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺷﺪە . � نﺶ بﻪ ﺟﻨﺎ � ﻗﺘﻞ اﺳﺖ، در وا « )ص ۴۱ ( � اﻣﺎ کﺎﻣﻮ ت گﺎە ﺸﺎن دﻫﺪ ﮐﻪ اﻋﺪام، ﻓﺮاﺗﺮ از ﻗﺘﻞ اﺳﺖ و ﺣی � ﺧﻮاﻫﺪ ف ی ت اﺳﺖ ﺳﻨﮕن ﻣکﺎﻓﺎی � ﺗﺮ از ﻗﺘ ﮐﻪ ﻣﺠﺮم بﻪ ﺳبﺐ آن ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪە . ﺲ � � ت ش ح وﺣﺸی � بﻪ بﺎن �� ﭘﺮدازد ﮐﻪ ﻓﺮد ﻣﻨﺘﻈﺮ اﻋﺪام بﺎ آن دﺳﺖ بﻪ ﮔ � ﻒ � اﺳﺖ و ﺗﻮﺻ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺎە ﻫﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺟﺮای ﺣکﻢ ﻣﺎﻧﺪن ب ئ ئ ﻞ بﻪ ﺷﯿئ � را ﺗبﺪ � اﻋﺪا � ﺣﺲ ﺖ ﺧﻮد را از دﺳﺖ � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻠ � ﻪ � ﺖ رو � ﺪ بﺎ اﯾﻦ واﻗﻌ � ت ﻣﺪ دﻫﺪ ﭼﻮن ﺑﺮای ﻣﺪی روﺳﺖ ﮐﻪ ارادە ای ﺪﺗﺮ از � ﺎر ﺷﺪ � ﺴ � ت اﺳﺖ ی در وﺿﻊ ﺧﻮد ﻧﺪارد: و اﯾﻦ ﻣﺠﺎزای � ﺑﺮای ﺗﻐﯿ آﻧﭽﻪ ﺣکﻢ اﻋﺪام بﻪ ﺧﻮدی ﺧﻮد ﻣﻘﺮرﮐﺮدە اﺳﺖ. ﻋﻼوە ﺑﺮ اﯾﻦ، ﻓﺮو � ت ﮐﻪ بﻪ درازا ﺑﺮدن ﻣﺤﮑﻮم در وﺣﺸی در ﺣﻖ او � ﮐﺸﺪ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻇﻠ ﻪ ﻇﻠﻢ در ﺣﻖ ﺧﺎﻧﻮادە � بﻠ ن ﻫﺴﺖ. ی � ی او ﻧ � کﺎﻣﻮ ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺴﺘﻪ ادﻟﻪ � ی در ﺟﺪل ﺗﻮا ﺪﮔﻮی � آ ی ﻫﻮاداران اﻋ ﺪام را ﻣﺤکﻢ �� ﺪە ﮐﻪ دﻻ � ﺲ ﺑﺰﻧﺪ و ﺣﺎل وﻗتﺶ رﺳ � ﮐﻪ �� ﺗﺮ اﻗﺎﻣﻪ ﮐﻨﺪ. دﻻ از ﻧﻘﺾ ادﻟﻪ ﮐﻪ بﻪ اﺗکﺎی آن �� ی ﻣﻮاﻓﻘﺎن اﻋﺪام ﻓﺮاﺗﺮرود. دﻻ ﻫﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ � ض از اﻋﺪام در آن ﻣﺘبﻠﻮر ﺸتﯿبﺎی � ت را ﮐﻪ ﻋﻤﻖ وﺿﻌﯿی کﺎود. ﺷﻮد ب � کﺎﻣﻮ � ﺪ اﯾﻦ ﺧﻮدِ اﺟﺘﻤﺎع اﺳﺖﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮﻣﺎن را �� ﮔ ﭘﺮورد؛ ﻫﻤﭽﻮن � ﺤﺶ را � ب ﮐﻪ ذﺑ ﻗﺼﺎی ﺴﻪ، � ﻞ در ﻓﺮا � ف اﻟ � ﭘﺮورد. کﺎﻣﻮ روی آﻣﺎر ﻣ ﻞ در اﻧﺠﺎم ﺟﺮم دﺳﺖ � ف اﻟ � ﺳﻬﻢ دوﻟﺖ در رواج آن و ﻧﻘﺶ ﻣ � ع ﺟﺮم دارد؛ � ش در ﺷﯿ � ﺸﺎن دﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد دوﻟﺖ ﭼﻪ ﻧﻘ � ﮔﺬارد ﺗﺎ ﮐﻪ دﺳﺘگﺎە ﻗﺎﻧﻮن بﻪ � ﺟﺮ ﯿﻮەﺷ ای ﺑﺮﮔﺸﺖ � ﻧﺎپﺬﯾﺮ آن را ﻣﺠﺎزات ﮐﻨﺪ ض ی و بﻪ زﻋﻢ کﺎﻣﻮ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺣکﻢ اﻋﺪام بﻪ ﻫﻤن � ﺟﺎ ﺑﺮ ﮔﺮدد: ﻣﺎ در ﺻﺪور � ﻗﺎﻃﻊ �� اﻋﺪام ﺗﺼﻤ ﻢ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮم اﺻﻼح � ی ﮔ ﻧﺎپﺬﯾﺮ اﺳﺖ، اﻣﺎ �� گﺎ � ﭼﻄﻮر و از ﭼﻪ ﺟﺎ ض � ت ﻫﻢ ﻗﺎ ﻢ وﻗی � ی بﮕ �� ض ﺗﺼﻤ ی ﻢ ﭼﻨن � ﺗﻮاﻧ ﻢ و ﻫﻢ ﻃﺮف ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ و ﻫﻢ ذی � ﻫﺴت ﻧﻔ ب ﻊ؟ ﻣﺎ آﻧﻘﺪر ی � ﺴت � ﮔﻨﺎە ﻧ ﻢ ﮐﻪ