در بارۀ اعدام

ﺎرە � در ی اﻋﺪام ١٣٤ � ت دﻧﯿﻮی ﮐﻪ اﻋﺪام بﻪ ﺣﮑﻮﻣی � ﮐﻨﺪ ﺐ زد ﮐﻪ ﻣﮕﺮ ﺑﺮ ﺟﺎی � ﺗﻮان ﻧﻬ ﺸﺴﺘﻪ � ﺧﺪا � ت ﮐﻪ ای؟! بﻪ ﺣﮑﻮﻣی ً ﺧﺪا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﮐ � ﺪ اﺻ �� ﮔ ﻪ ﻣﺠﺮی � ﺣکﻢ او بﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺗﻮانﮔﻔﺖ؟ بﻪ ﻫﯿﺌﺖ ﻣﻨﺼﻔﻪ وﺟﺎﻣﻌﻪ ایﮐ ﻪ دﺳﺖ � ن اﺳﺖ ﺴﺎی � ا � کﻢ در ﻧﻈﺮ ﻣﻌﺘﻘﺪ بﻪ ﺑﺮاﺑﺮی ﺗﻮان زﻧﻬﺎر داد ﮐﻪ بﺎ ا ﻋﺪام � ن را ﺴﺎی � اﻧکﺎرﻧﺎپﺬﯾﺮ ا � گ � ﻫﻤبﺴﺘ ب ان بﻪ ﻣﺠﺮم � ﮔﺴﻠﺪ و ﻓﺮﺻﺖ ﺟ � ﻧ زن و ﻣﺮد و دﯾﻦ � ﻌتﺶ اﺳﺎﺳﺎ � ش ﮐﻪ � ش � ﻢ � دﻫﺪ، بﻪ ﺣﺎ ب دار و ی دﯾﻦ � را ﺑﺮاﺑﺮ ﻧ � داﻧﺪ ﭼﻪ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ؟ ﭼﻪ ﻣﺤﺎﺟﻪ � ای ﺷﻮد ﮐﺮد بﺎ اوﮐ ﻪ � � ب ان � ﺎ ﺟ � ﺮ بﻪ ﺧﻄﺎ ﻫﻢ ﺷﻤﺎ را بﮑﺸﻢ در آن دﻧ � ﺪ ا �� ﮔ ﺷﻮد و بﻪ � ﺑﻬﺸﺖ � ی ﺪ؟ آﺧﺮ ﺟﺎی � رو ﺗﻮان اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد » ب ت � اﻋﺪام ﻋ آﻣﻮز ﺲ اﻋﺪام ﻧﮑﻦ � ، ﺴﺖ � ﻧ « ب ت، ﺗﻨﻬﺎ � ت ﻋ ﺎ ﺣی � ، ﮐﻪ ارﻋﺎب، و ﻧﻪ اﺻﻼح ق ﺳ � ﻼح بﺎ ﺎ در اﯾﻦ � ﻢ ﻧبﺎﺷﺪ. آ � ﻣﺎﻧﺪە در دﺳﺖ ﺣﺎ ــــﺦ و � ی از ﺗﺎر ﺟﺎی ﺴﺘﺎدە � ﺎ ﮐﻪ ﻣﺎ ا � ﺟﻐﺮاﻓ ﺴﺘﻪ اﺳﺖﮐﻪ ﺣﺎﻻت بﺪن � ﺴﺘﻪ و بﺎ � ﻢ ﺷﺎ � ا ﻫﺎی � ﻢ ﮐﻪ ﺗﺮس بﺎ آﻧﻬﺎ ﭼﻪ � ﺎن را بﺎزﮔﻮﮐﻨ � اﻋﺪاﻣ ت ﻫﺪف اﺻ ﮐﻨﺪ، وﻗی � � ً ﮔﻮش � ﺎ اﺻ � ن ﺗﺮس اﺳﺖ؟ و آ ی ن ﻫﻤن ت ﺨن � ﺶ اﻋﺪام ﺑﺮاﻧﮕ � ﻢ از ﻧﻤﺎ � ﺣﺎ ی ﺷﻨﻮای � ﺎﻓﺖ � ﻢ ﮐﻪ اﻋﺪام بﺎ ﻫﻤﻪ ��� ﺮ بﮕ � ﺷﻮد ا ی ﺷﻨﺎﻋتﺶ ﮐ ﺖ � ﻔﺎ � ارﻋﺎب را ﻧ � ﺎدآور � ﺮا ﭼﻨﺎنﮐﻪ کﺎﻣﻮ � ﮐﻨﺪ ز ف ﺴﺎی � ﺷﻮد داﻣﻨﻪ ﻋﻮاﻃﻒ ا ﺪ آری. � ﺪ ﻧﻪ، ﺷﺎ � ﺪ آری، ﺷﺎ � ع و وﺳﯿﻊ اﺳﺖ؟ ﺷﺎ � ﺎر ﻣﺘﻨ � ﺴ � در ﺳﺎل ﮐﻮب � ت � ﺸ � ی ، ﮔﻔﺘﺎر ﻣﻘﺎبﻠﻪ بﺎ اﻋﺪام در اﯾﺮان ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑ � ﻫﺎی اﺧ ت � ﺸ � ﺷﺪە اﻧﻌکﺎس ﺑ ﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؛ ﻫﺮ ﭼﻪ در ﺣﮑﻮﻣﺖ کﻢ اﺛﺮﺗﺮ ﺑﻮدە، � ی ﮔﻮش ﺪا ﮐﺮدە و ﻫﺮ بﺎرﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ بﺎ � ت ی در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘ � ﺸ � ﻫﺎی ﺷﻨﻮای ﺑ زدە، �� بﻪ ﺻﻮرت ﮐﻮﺷﻨﺪگﺎن ﻟﻐﻮ ﺣکﻢ اﻋﺪام ﻫﻢ ﺳ � اﻋﺪام ﮐ ت ﻧﺰد ﻋﻤﻮم ﺟﻠﻮە ﮐﺮدە اﺳﺖ. ﻣﺜﻞ ﻫﺮ ﺧﻮاﺳﺖ � ﺸ � ﺷﻨﺎﻋﺖ اﯾﻦ ﺣکﻢ ﺑ ﺎری ﺧﻮاﺳﺖ � ﺴ � ﺶ از � ﺪ ﺑ � ﮕﺮی، و ﺷﺎ � د ﻫﺎ، ﻃﻠ ﺐ ﻣﻨﻊ اﻋﺪام از ﺳﻮی ب ب ی ﻃﻠی � ﻓﻌﺎﻻن در ﻗﺎﻟﺐ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﻌ � اﻧﺠﺎم � ﺪ: اﯾﻦ ﺑﺮ � ﻧﻤﺎ دار از ﻫﻤﺎن روز اول � ت اﺳﺖﮐﻪ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼ ﮐﺮدن ﻫﻢ ازﺟﻤﻠﻪ ﻣﻘﺪﺳﺎی