One Hundred and Sixty Years

٢٢٠ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﮐﺸﺖ )۱۳ ﺁﺑﺎﻥ ۱۳۲۸ ( ١٠٠ ﻭ ﭼﻨﺪﻯ ﺑﻌﺪ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺭﺯﻡ ﺁﺭﺍء ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺮﮐﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺘﻢ ﻳﮏ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﻪ ﺭﺳﺎﻧﺪ ) ۱۷ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۳۲۹ ( . ١٠١ ﺭﺯﻡ ﺁﺭﺍء ﺑﻪ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻭ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺍﻓﺴﺮ ﮐﺎﺭﺁﻣﺪﻯ ﺑﻮﺩ ﺷﻬﺮﺕ ﺩﺍﺷﺖ . ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺩﻝ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮ ﺗﻴﺮ ) ﺧﻮﺩ ﻯ ﺗﺎ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۳۲۹ ( ]۲۶ ﮊﻭﺋﻦ ۱۹۵۰ – ۷ ﻣﺎﺭﺱ ۱۹۵۱ [ ، ﺳﺨﺖ ﮔﻴﺮﻯ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ . ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ ﺍﺗّ ﺤﺎﺩ ﻣﻠّﻰ )۲۶ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ( ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ » ﺍﺯ ﮐﻰ ﻭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﭼﻪ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻰ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ؟ « ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﻯ ﺑﺎ ﺷﻤﺲ ﺍﻟﺪﻳﻦ ﺟﺰﺍﻳﺮﻯ ﻭﺯﻳﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺭﺯﻡ ﺁﺭﺍء ﺷﺮﺡ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﮐﻪ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺍﻳﻦ » : ﺧﻮﺍﻫﺪ ﭘﻴ ﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺎﻩ ﺑﺒﺮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺷﻮﻗﻰ ﺍﻓﻨﺪﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺟﺐ ﺷِﮑﻮﮤ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ...] ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﻴﺌﺖ ﺩﻭﻟﺖ [ ﻃﻰ ﺑﺨﺸﻨﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﻋﺪﻡ ﺭﺳﻤﻴﺖ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﺑﻼﻍ ﻧﻤﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﻣﻦ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ] [ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﮐﻨﺎﺭ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﮐّ ) « ﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ ۱۳۸۰ ، ۱۰۵ .( ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮ ﺩ ﻯ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺗﻘﻴﻪ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻣﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻌﺮﻓﻰ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﺑﺮﺟﻴﺲ ﺭﺍ ﻗﻄﻌﻪ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻭﺯﻳﺮ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﺭﺯﻡ ﺁﺭﺍء ﻗﻀﺎﺕ ﺭﺍ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺗﺒﺮﺋﮥ ﻗﺎﺗﻠﻴﻦ ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﻯ ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﺷﻮﺭ ﻣﻠّﻰ ﮔﺮﺍﻳﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﻢ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﻣﻠّﻰ ﺷﺪﻥ ﻧﻔﺖ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺖ . ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻬﻢ ﻧﻔﺖ ﻭ ﺗﻈﺎﻫﺮﺍﺕ ﻭ ﺭﺍﻩ ﭘﻴﻤﺎﺋﻰ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻰ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻓﺘﻨﻪ ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﺷﻮﺏ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺍﻓﮑﻨﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ . ﺩﮐﺘﺮ ﻣﺼﺪﻕ ﻧﻴﺰ ﺷﺨﺼﻴّ ﺘﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﮐﺸﺎﮐﺶ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ . ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﺴﺨﻴﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ 100 ﺗﻮﮐّﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ ﻗﺘﻞ ﻫﮋﻳﺮ ﺭﺍ » ﻧﺸﺎﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﺮﺣﻠﮥ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻰ« ﺩﺍﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﺎﻳﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﺎﺷﺎﻧﻰ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ » ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻰ« ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﻮﮐّﻠ ) ﻰ ﻃﺮﻗﻰ ۱۳۸۰ :۵ - ۱۰۴ .( 101 ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﭽﻪ ﻭ ﺷﺮﺡ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ Kazemi 1984: 158) .(