One Hundred and Sixty Years

٢٢٢ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ، ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﻯ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺯﺍﻫﺪﻯ، ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺴﺎﻟﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ [ ﺷﺎﻳﺪ ] ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﮐﻮﺩﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﻧﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ . ﺷﺪ ﺁﺗﺶ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﺯﺍﺭﻯ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍ ﺭﺩ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺷﻌﻠﻪ ﻭﺭ ﻭ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺷﺎﻳﻌﮥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻣﺮﮐﺰ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴ ﺎﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ) ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ( ﻗﻮﺕ ﻳﺎﻓﺖ . ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻋﺼﺮ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺪﺍﺋﻴﺎﻥ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻯ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﻯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﮐﺮﺩﻩ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ، ﺍﺫﺍﻥ ﻣﻰ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻥ ﺑﺎﻍ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺑﻌﻀﻰ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺮﻕ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻗﻄﻊ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺍﺧﺘﻼﻝ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰ . ﺁﻭﺭﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﺿﻴﺢ ﺩﻫﻴﻢ ﮐﻪ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻪ ﻋﺒﺎﺩﺗﮕﺎﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻥ ﻣﻘﺪﺱ ﺩﻳﻨﻰ . ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ . ﻣﻨﺘﻬﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮔﻨﺒﺪﻯ ﺯﻳﺒﺎ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺻﻔﻮﻯ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ﺍﺻﻴﻞ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺩﺭﻫﻤﻰ ﮐﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻯ ﺯﺷﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺟﺰ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺑﻨﺎﻫﺎﻯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﻨﺒﺪ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭﺍﻋﻆ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﻰ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ﻣﺼﺎﺩﻑ ﺑﺎ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ، ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﻇﻬﺮﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﺍﺩﻳﻮﻯ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﭘﺨﺶ ﻣﻰ ﺷﺪ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﺳﺎﺧﺖ . ﻭﻯ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﻳﺎﺩﺁﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻫﺎﻯ ﺍﻭ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﻗﺒﻠﻰ ﺷﺎﻩ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ . ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ۱۹ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ﺑﺎ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﺗّ ﻣﺤﺎﺩ ﻠّﻰ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩ ﮔﻔﺖ : ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻣﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﭘﻴﺶ ﺁﻳﺪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻢ ﻣﺸﺮّ ﻑ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻠﻮﻝ ﺩﻳﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ » ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻗﻀﻴﮥ ﻧﻔﺖ ﺣﻞ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺍﻯ ﮐﺎﺭ ﺗﻮﺩﻩ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﺎ ﻓﮑﺮﻯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻗﺪ ﻋﻠﻢ .« ﻧﻤﻮﺩ