One Hundred and Sixty Years

٢٢٨ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺍﺗّ ﻣﻠّﻰ ﺤﺎﺩ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺸﺎﻫﺪﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺮﺡ ﻣﻰ : ﺩﻫﺪ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻭﺳﻴﻊ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻳﮏ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭ ﺭ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﻗﺮﺍﻭﻝ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﺮ ﺩﺭ ﻭﺭﻭﺩﻯ ﻋﻤﺎﺭﺕ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﻳﮏ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﻣﺴﻠّﺢ ﮔﺬﺍﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻭﺭﻭﺩ ﻭ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺟﺪﴽ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﺩﺭ ﺻﺤﻦ ﻭﺳﻴﻊ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻳﮏ ﺳﺮﻭﺍﻥ ﺑﺎ ﺷﻤﻊ ﻭ ﻻﮎ ﻭ ﻣﻬﺮ ﺑﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﺮﺩﻯ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺸﺖ ﮐﻠﻴﺪ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺮﺳﻨﺪ ﻭ ﺍﻃﺎﻕ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻻﮎ ﻭ ﻣﻬﺮ ﮐﻨﻨﺪ . ﮐﺴﻰ ﮐ ﻪ ﮐﻠﻴﺪﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺳﻤﺶ ﺣﺴ ﺭﺿﺎﺋﻰ ﻦ ﺳﺮﺍﻳﺪﺍﺭ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻮﺩ . ١٠٦ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺖ ﺗﻴﻤﺴﺎﺭ ﺳﺮﺗﻴﭗ ﺑﺨﺘﻴﺎﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻻﮎ ﻭ ﻣﻬﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﻟﺰﻭﻣﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﺍﻳﺪﺍﺭ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺣﻔﻆ ﺍﺛﺎﺛﻴﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﮔﻞ ﮐﺎﺭﻯ ﻫﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻫﺎ ﺑﺮﻭﻧﺪ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻭﻗﺖ ﺣﻀّﺎﺭ ﺗﻘﺎﺿﺎ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﺍﻃﺎﻕ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﻟﻦ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺯﺩﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﻗﺒﻮﻝ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﻋﻤﺎﺭﺕ ﻣﺮﮐﺰ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺳﺎﻟﻦ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﻯ ﺁﻥ ﮔﻨﺒﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺳﻦ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻀّﺎﺭ ﺑﺨﻮﺑﻰ ﺑﺮ ﺳﻦ ﻣﺴﻠﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻟﻦ ﻗﺮﻳﺐ ﻫﺰﺍﺭ ﺗﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﭘﺎﻧﺼﺪ ﻧﻔﺮ ﺟﺎﻯ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮﻫﺎ ﻭ ﻋﮑﺴﻬﺎﻯ ﺳﺮﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ ... ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺖ ﺟﻠﻮ، ﺳﺎﻟﻦ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻯ ﺑﻪ ﻃﻮﻝ ۳۰ ﻣﺘﺮ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺮﺽ ۹ ﻣﺘﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﺁﻥ ﺻﻨﺪﻟﻰ ﻟﻬﺴﺘﺎﻧﻰ ﭼﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻳﮏ ﻣﻴﺰ ﺧﻄﺎﺑﻪ ﻭ ﺗﺮﻳﺒﻮﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﻯ ﺗﺮﻳﺒﻮﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪﻯ ﻧﺼﺐ ﺑﻮﺩ ... ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺘﺼﺪﻳﺎﻥ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻧﺎﻡ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﮑﺲ ﺳ ﺆ ﺍﻝ ﺷﺪ ﮔﻔﺘﻨﺪ » ﺣﻀﺮﺕ 106 ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﻌﺪ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺳﺎﮐﻦ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺣﺴﻦ ﺭﺿﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﺎﻻﻯ ﻧﺮﺩﺑﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪﻯ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻧﺮﺩﺑﺎﻡ ﺭﺍ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ . ﺭﺿﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻏﻠﺘﻴﺪ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩ .