One Hundred and Sixty Years

٢٣٣ ﺭﺳﻤﻴﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ١١١ ﺳﻮﺍﻯ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺩﻭﻟﺘﻰ ، ﺳﺮﺩﺍﺭ ﻓﺎﺧﺮ ﺣﮑﻤﺖ ﺭﺋﻴﺲ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﻣﻠّﻰ ﻧﻴﺰ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﺡ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺗ ﺄ ﮐﻴﺪ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻟﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻧﻴﺴﺖ . ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﺗﺸﻨﺠﺎﺕ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻓﺰﻭﻧﻰ ﻣﻰ ﮔﺮﻓ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺖ ﻭ ﻰﺋﻫﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺍﺯ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺯﺟﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ . ﺭﺳﻴﺪ ﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩﻩ ﻭ ﺍﺭﺩﺳﺘﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺗﺎﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ . ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻣﺘﻮﺍﺭﻯ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻐﺎﮎ ﮐﻮﻩ ﻫﺎ، ﻗﻨﺎﺕ ﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺯﻳﺮ ﮐﺎﻩ ﻭ ﺧﺎﺷﺎﮎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻰ . ﮔﺸﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﻧﻰ ﺭﻳﺰ، ﺩﻩ ﺑﻴﺪ، ﻧﺠﻒ ﺁﺑﺎﺩ، ﻣﻨﺸﺎﺩ، ﻧﻄﻨﺰ، ﮐﺎﺷﺎﻥ، ﺑﻴﺮﺟﻨﺪ ، ﺭﺷﺖ، ﮐﺮﺝ، ﻣﺎﻩ ﻓﺮﻭﺯﮎ ﻭ ﻣﺸﻬﺪ ﻫﻢ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺩﺭ . ﻫﺮﻣﺰﮎ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻰ ﻳﺰﺩ ۷ ﺗﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﺗﺎ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﻤﻠﮥ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺸﻨﺞ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺤﺮﻳ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﮏ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻭﺝ ﻣﻰ . ﮔﺮﻓﺖ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺯﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺎﺏ ﺑﻨﻴﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻮﺩ ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺧﺮﺍﺑﻰ ﻫﺎﻯ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﻭﺍﺭﺩ . ﺁﻣﺪ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﺭﺍﻡ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋ ﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﺎﻳﺮ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻫﺎ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ . ﺩﺭ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ۲۴ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ﺩﻭ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺑﻪ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﻧﻴﺮﻭﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ . ﺑﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﮥ » ﮐﻴﻬﺎﻥ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺤﻮﻃﮥ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ ﻫﻔﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺘﺮ ﻣﺮﺑﻊ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﻨﺎﻯ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻇﺮ ﻓﻴﺖ ﭘﻨﺞ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﭘﺮﭼﻤﻰ ﮐ ﻪ ﺑﺮ ﺁﻥ ﻧﺼﺮ ﻣﻦ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﻓﺘﺢ ﻗﺮﻳﺐ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺮ ﺑﺎﻻﻯ ﺑﻨﺎ ﻧﺼﺐ ﮐﺮﺩﻩ .« ﺍﻧﺪ ١١٢ ﺩ ﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻭ ﺑﻨﺪﺭ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮﺍﻯ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺷﺪ . ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﺣﻤﻼﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﺩﺍﺭﻯ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﻣﻰ ﺋﺎﻫ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﺷﺪ ﻰ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﺑﺎﺭ، ﻣﺠﻠﺲ 111 ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ، ۱۹ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ ، ﺹ ۱۲. 112 ﮐﻴﻬﺎﻥ، ۱۴ ﺍﺭﺩﻳﺒﻬﺸﺖ ۱۳۳۴ .