One Hundred and Sixty Years

٢٣٩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻳﮏ ﺍﻗﻠﻴﺖ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﮐﻨﻨﺪ . ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺠﻼّ ﺕ ﻭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﭼﺎﭖ ﻋﮑﺲ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺑﺎﺗﻤﺎﻧﻘﻠﻴﭻ ﺭﺋﻴﺲ ﺳﺘﺎﺩ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﻳﺮﺍ ﻥ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﮐﻠﻨﮓ ﺑﺮ ﮔﻨﺒﺪ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎﻧﻰ ﻣﻄﺮﺡ ﺳﺎﺧﺖ . ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻧﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﻯ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﻣ ﺸﮑﻞ ﺳﺎﺧﺖ . ﺷﺎﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﮥ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﻧﻔﺖ ﻗﺼﺪ ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠ ﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻋﻤﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﻫﻴﭽﻮﺟﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺫﻫﺎﻥ ﺧﺎﺭﺟﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺼﻮﻳﺮﻯ ﺍﺯ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺗﺴﺎﻫﻞ ﺩﻳﻨﻰ ﺷﮑﻞ . ﮔﻴﺮﺩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﻯ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻓﻨﻰ ﻏﺮﺏ ﻧﻴﺎﺯ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﻯ ﺟﺰ ﺩﺭ ﻳﮏ ﻣﺤﻴﻂ ﺍﻣﻦ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﻓﺖ . ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﻋﻮﺍﻣ ﻞ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﻟﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻫﻤﮥ ﻧﻈﺮﻳﺎﺕ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻧﺴﺎﺯﺩ ﻭ ﻗﻀﻴﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮﻯ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺳﺮ ﻭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﺩﻫﺪ . ﻋﻠﻰ ﺩﻭﺍﻧﻰ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﺎﮐﺎﻣﻰ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﺑﻪ ﺳﺮﺩﻯ ﮔﺮﺍﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﺪﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﻳﺄﺱ ﺑ ﺮ ﺫﻫﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺣﺎﮐﻢ ﮔﺸﺖ . ﺷﺎﻩ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﻫﺎﻯ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﻭﻗﻌﻰ ﻧﻤﻰ ﻧﻬﺎﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﮐﻨﺎﻳﻪ ﺁﻣﻴﺰ ﻭ ﺑﻌﻀﴼ ﻣﻮﻫﻦ ﺳﺒﺐ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺭﻧﺠﻴﺪﮔﻰ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻭﺍﭘﺴﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻯ ﻋﻤﺮ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩﻧﺪ ) . ﺩﻭﺍﻧﻰ ۱۳۷۰ : ۲۱۰ ( ﺩﻭ ﺩﺳﺘﮕﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻗﻢ ﺑﻴﻦ ﻋﻠﻤﺎء ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﻣﻮﺿ ﻮﻉ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ . ﺷﺎﻳﻌﺎﺗﻰ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﺒﻨﻰ ﺭﻭﺍﺝ ﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﺪﺭ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﺍﺩﻩ . ﺍﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﺒﻬﻪ ﮔﻴﺮﻯ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﺭﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﺑﺎ ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﻯ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺳﻮﺍﺑﻖ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﻭ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﻣﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻭﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺍﻳﻦ ﻓﺼﻞ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﻰ . ﺳﺎﺯﺩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻗﺮﻳﺐ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ، ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺯ ﭘﺲ ﺩﺍﺩﻥ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻫﺮ ﺷﻬﺮ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ . ﺑﺎ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﻨﻴﺖ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﻓﺘﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻈ ﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺰ ﭼﻨﺪ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﮐﺴﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ