One Hundred and Sixty Years

٢۴۶ ﻭ ﻧﻴﻢ ﻓﺮﺳﻨﮕﻰ ﻧﺎﻣﻖ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﻇﻬﻮﺭ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺎﺣﻴﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺍﻳ ﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻌﺮّﺽ ﻭ ﺁﺳﻴﺐ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ . ﻭﻗﺎﻳﻊ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺳﺎﻝ ۱۳۳۴ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺩﺍﻣﻦ ﺯﺩ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﻣﻼّﻯ ﺩﻩ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﺪﺕ ﮔﺮﻓﺖ . ۱ – ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۲۸ ﻣﺎﻩ ﺩﻯ ۱۳۳۴ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻫﺎﻯ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﻰ ﺣﺴﻨﻌﻠﻰ ﺯﺍﺩﻩ، ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﻰ ﺭﻭﺷﻨﻰ، ﺣﺴﻦ ﻗﻮّ ﺗﻰ، ﺣﺴﻦ ﺻﺪﺭ ﻯ، ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﺛﺎﺑﺘﻰ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭘﺎﻻﻥ ﺍﻻﻍ ﺑﺮ ﭘﺸﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﮔﺮﺩﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺸﺖ ﻭ ﻟﮕﺪ ﺿﺮﺑﺎﺕ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﻪ ﺷﮑﻢ ﺁﻥ ﺑﻴﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰ . ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ۲ – ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۲۹ ﺩﻳﻤﺎﻩ ۱۳۳۴ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻋﻄﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺣﻤﻠﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺧﺎﻟﻰ ﮐﺮﺩﻥ ﭼﻨﺪ ﺗﻴﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺭ ﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻰ . ﮐﺸﻨﺪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﭘﻴﺮﺯﻧﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﻩ ﭘﺮﻯ ﻏﻔﺎﺭﻯ ﺭﻓﺘﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﻏﺎﺭﺕ ﻣﻰ ﻫﻢ . ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﮥ ﺗﻔﺘﻴﺶ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﮥ ﭼﻨﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺷﻴﺎء ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻐﻤﺎ ﻣﻰ . ﺑﺮﻧﺪ ۳ – ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۳۰ ﺩﻳﻤﺎﻩ ﺑﺎ ﻧﻘﺸﮥ ﻗﺒﻠﻰ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﻨﺞ ﻧﻔﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻓﻘﺮﮤ ﺍﻭﻝ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩﻳﻢ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻣﻰ . ﮐﻨﻨﺪ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻋﻠﻰ ﻋﺮﻓﺎﻧﻰ، ﻋﻠﻰ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﺪﻳﻌﻰ، ﺧﻮﺍﺟﻪ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﻴﺜﺎﻗﻰ، ﺣﺴﻦ ﻏﻼﻣﻰ، ﻣﺤﻤﺪ ﺣﺴﻦ ﺣﻤﺪﻯ، ﻧﻮﺭﺍﻟﻠﻪ ﺣﻤﺪﻯ، ﺭﺟﺐ ﻋﻠﻰ ﺑﺎﮐﺮﺍﺩ، ﺣﺎﺟﻰ ﻧﻮﺭﺍﺋﻰ، ﻣﺤﻤﺪﻋﻠﻰ ﻫﻤﺎﻳﻮﻧﻰ، ﻳﺪﺍﻟﻠﻪ ﻣﻔﺘﺎﺡ، ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻔﺘﺎﺡ، ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻬﺪﻯ ﮐﺎﻣﻴﺎ ﺏ، ﺳﻴﺪ ﺟﻠﻴﻞ ﻣﺼﺒﺎﺡ، ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﺘﺪﻳّ ﻦ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺭﻳﺴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻴﻦ ﻭ ﮐﺘﮏ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻰ ﮐﺸﻨﺪ ﻭ ﻭﺍﺩﺍﺭ ﺑﻪ ﺗﺒّ ﺮﻯ ﻭ ﺑﺪﮔﻮﺋﻰ ﻭ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺑﻪ ﻣﻘﺪّ ﺳﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ . ۴ – ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﺑﻬﻤﻦ ۱۳۳۴ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﻭ ﺭﺟّﺎﻟﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﻪ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﺑﻬﺎ ﺋﻰ ﺣﻤﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﭼﻬﻞ ﻭ ﺷﺶ ﻧﻔﺮ ﺯﻥ ﻫﺎﻯ ﺑﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺯﺟﺮ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻭﺣﺸﻴﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻗﺒﺎﻳﻞ ﺁﺩﻣﺨﻮﺍﺭ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻮﺑﻪ ﻭ ﺗﺒﺮّﻯ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﻣﻰ ﺩﺭ . ﺑﺮﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻦ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﻥ ﺫﺑﻴﺤﮥ ﻭﺣﺪﺗﻰ، ﻋﻈﻴﻤﻪ ﻋﻈﻴﻤﻰ، ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﻧﻈﺮﻯ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺍﻟﻬﻰ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﮕﻴﺰ ﺭﺧﺸﻨﺪﻩ ﻏﺮﺑﺎﻝ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺯﻧﮕﻮﻟﻪ ﺑﻪ ﻏﺮﺑﺎﻝ ﻫﺎ ﺁﻭﻳﺨﺘﻪ ، ﺑﺎ ﻪ ﻃﻨﺎﺑﻰ ﺑ ﮔﺮﺩﻥ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺁﻥ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻴﺎﻫﻮ ﻭ ﻗﻴﻞ ﻭ ﻗﺎﻝ ﺩﻭﺭ ﺷﻬﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ . ﺯﻧﻰ