One Hundred and Sixty Years

٢۴٧ ﭘﺴﺖ ﻃﻴﻨﺖ ﮐﻪ ﺟﺰء ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﻋﻈﻴﻤﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺣﻤﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﻣﻮﻯ ﺳﺮ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ ﺑﻰ ﺷﺮﻣﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺟﻤﻌﻴﺖ ﻣﻬﺎﺟﻤﻴﻦ ﺑﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻫﻠﻬﻠﻪ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﺭﮐﻴﮑﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﻴﻦ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﻠﻢ ﺍﺯ ﺫﮐﺮﺵ ﺣﻴﺎ ﺩﺍﺭﺩ . ۵ – ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺷﻴﺦ ﻣﻴﺮﺯﺍﻯ ﺍﻳﺰﺩﻯ ﺷﻴﺦ ﻣﺴﻴﺢ ﺍﻟﻠﻪ ﺫﺑﻴﺤﻰ ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻌﺪﻯ ﻣﻌﺼﻮﻣﻰ ﻭ ﺩﺭ ﺭ ﺃ ﺱ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻋﺒﺪﺍﻟﮑﺮﻳﻢ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺣﺎﺟﻰ ﺧﺎﻥ ﺷﺠﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﻴﺸﻮﺍﻳﺎﻥ ﻭ ﻣﺘﻔّ ﺬﻳﻦ ﻣﺤﻞ ، ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﻃ ﻫﺎﻯ ﺮﺍﻑ ﺣﺼﺎﺭ ﻗﺮﺍﻭﻝ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﺮﻭﺝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺳﻔﺮﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻭ ﺩﺍﺩﺭﺳﻰ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﮐﻨﻨﺪ ﻫﻢ. ﭼﻨﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻟﺐ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻨﺪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻧﺎﻣﻮﺱ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺒﺎﺡ ﻭ ﺣﻼﻝ ﺍﻋﻼﻡ .ﺷﻮﺩ ﻣﻰ ۶ – ﭼﻮﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﻦ ﮊﺍﻧﺪﺍﺭﻣﺮﻯ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﻗﺪﺍﻣﻰ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻰ ﺁﻳﺪ ﺑﺮ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺍﺷﺮﺍﺭ ﺍﻓﺰﻭﺩﻩ ﻣﻰ . ﺷﻮﺩ ﺷﺐ ۱۴ ﺑﻬﻤﻦ ۱۳۳۴ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﺍﺳﺤﺎﻗﻰ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﻋﻄﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻋﻈﻴﻤﻰ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﻓﺤﺎﺷﻰ ﺍﺯ ﻫﻤﺴﺮ ﺍﻭ ﺯﻳﻨﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﺟﺎﻯ ﺷﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﺪ . ﻭﻗﺘﻰ ﻣﺸﺎﺭﺍﻟﻴﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺑﻰ ﺍﻃﻼﻋﻰ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺣﺴﻦ ﺍﺳﺤﺎ ﻗﻰ ﺑﺎ ﮔﺬﺍﺭﺩﻥ ﮐﺎﺭﺩ ﺑﺮ ﮔﻠﻮﻯ ﺯﻥ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﻭ ﺑﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺣﻤﻠﻪ ﻭﺭ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺯﻥ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺻﺒﺢ ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺯﻥ ﺳﺘﻤﺪﻳﺪﻩ ﺑﻪ ﭘﺎﺳﮕﺎﻩ ﻣﻮﻗﺘﻰ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻭ ﺳﺮﺟﻮﺧﻪ ﻧﺎﺻﺮﻯ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﻰ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ﺑﻰ ﺍﺛﺮ ﻣﻰ . ﻣﺎﻧﺪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﻩ ﺑﻬﻤﻦ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺗ ﮑﺮﺍﺭ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺑﺎ ﺁﻥ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻭﻗﻮﻉ ﺍﻳﻦ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﺯ ﺑﻴﺮﺍﻫﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﻭ ﮐﺎﺷﻤﺮ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻃﻼﻉ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﺍﻗﺪﺍﻣﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ . ﺗﺎ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭ ﻭ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻞ ﮊﺍﻧﺪﺍﺭﻣﺮﻯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺴﻠّ ﻂ ﮔﺸﺘﻦ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﻪ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﻧﻴﺰ ﺣﺼﺎﺭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻳﺎﻓﺖ . ١١٩ 119 ﺑﺮﺍﻯ ﺁﮔﺎﻫﻰ ﺍﺯ ﺳﺘﻢ ﻫﺎﻯ ﺟﺎﻧﮑﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺍ ﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺣﺼﺎﺭ ) ﻭ ﻧﺎﻣﻖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻴﻢ ﻓﺮﺳﻨﮕﻰ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺳﺖ ( ﺭﻓﺘﻪ ﺭﺟﻮﻉ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ ) ﻓﺆﺍﺩﻯ ﺑﺸﺮﻭﺋﻰ ۲۰۰۷ : ۲۵۵- ۳۰۰ .(