One Hundred and Sixty Years

٢٧٩ ﺑﺎﻧﮑﺪﺍﺭﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﺎﺭﺟﻴﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﻣﻰ Amanat 1993: 30) (. ﺻﺮﻓﻨﻈﺮ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻳﻴﻞ Yale ﺑﻴﺎﺋﻴﻢ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﺁﺩﻣﻴّﺖ ﺑﺪﻫﻴﻢ ﻭ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﮐﻪ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺗﺶ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺩﺍﺷﺖ، ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﺷﻮﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﺮﻯ ﻋﺎﺩﻯ ﻭ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﺴﻰ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺪ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﻭﻯ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰﺍﺭ ﺭﮊﻳﻤﻰ ﻓﺎﺳﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺷﺎﻩ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻯ ﻣﻨﻌﻘﺪ ﻧﻤﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺭﻭﻳﺘﺮ ﻣﻰ ﻓﺮﻭﺧﺖ . ﺍﻣّﺎ ﺍﺻﻼﺣﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﮐﺘﺮ ﮐﺎﻇﻢ ﺯﺍﺩﻩ ﺣﻀﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﻀﺎﻯ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﺎﻟﻰ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻓﺮﻁ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺣﺘّﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﺎﻡ ﻫﻢ ﻧﻤﻰ ﺑﺮﺩ، ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﻰ ﺑ ﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﮥ ﻋﻤﺮﺍﻧﻰ ﺟ ﺎﻩ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﻣﺜﻞ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩ ﺭﻭﻳﺘﺮ ﺯﻳﺮ ﺑﻨﺎﻯ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻯ ﮐﺸﻮﺭ ﻗﺮﺍﺭ . ﮔﻴﺮﺩ ﮐﺎﺭﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﻧﻴﺎﺯﻯ ﺑﻪ ﺗﺨﺼﺺ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﻳﮥ ﮐﻼﻥ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺧﺒﺮﻯ ﻧﺒﻮﺩ . ﺷﺎﻩ ﻭ ﻭﺯﺭﺍﻳﺶ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻓﺮﻧﮓ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﮑﺎﺭﻯ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻭﻟﻰ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﺭﺷﺎﻥ ﻫﻢ ﻧﻤﻰ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﻳﺎ ﺣﺘّﻰ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﺭﻳﮏ ﺧﺎﮐﻰ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺗﻤﻴﺰ ﺍﺣﺪﺍﺙ ﮐﻨﻨﺪ . ﺭﺍﻩ ﮐﺎﻟﺴﮑﻪ ﺭﻭ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻤﭙﺎﻧﻰ ﺭﻭﻳﺘﺮ ﺑﻮ ﺩ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﻈﺎﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻋﻤﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺎﻑ ﮐﺮﺩﻥ ﭼﻨﺪ ﮐﻴﻠﻮﻣﺘﺮ ﺭﺍﻩ ﺍﺯ ﺭﺷﺖ ﺑﻪ ﺗ ﻬﺮﺍﻥ ﮔﻤﺎﺭﺩ ﺗﺎ ﻣﻮﮐﺐ ﻫﻤﺎﻳﻮﻧﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺬﺭ . ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻗﻰ ﺭﺍﻩ ﻫﺎ ﻣﺎﻝ ﺭﻭﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺑﺎﻃﻼﻗﻰ ﺍﺯ ﮔﻞ ﻭ ﻻﻯ ﺩﺭ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﺟﻬﻨﻤﻰ ﺍﺯ ﮔﺮﺩ ﻭ ﺧﺎﮎ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﺁﻳﺎ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍﻡ ﻋﻤﻠﻪ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻩﺟﺎﺩ ﺍﻯ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺍﺑﺘﺪﺍﺋﻰ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﻭﻟﺘﻤﺮﺩﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ؟ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭﻳﻪ ﺳﺎﻟﻰ ﻳﮑﻰ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺮﻭﺯ ﻭﺑﺎ ﮐﻪ ﺳﺒﺒﺶ ﻋﺪﻡ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﻻﺷﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﻔﻦ ﺣﻴﻮﺍﻧﺎﺕ ﺩﺭ ﺟﻮﻯ ﻫﺎﻯ ﺁﺏ ﺑﻮﺩ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﻧﻔﺮ ﺗﻠﻒ ﻣﻰ . ﺷﺪﻧﺪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﺎﻳﻮﻧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻟﺤﺎﻅ ﺁﺯﺭﺩﻩ ﻧﻤﻰ ﮔﺸﺖ ﻓﻘﻂ ﺷﺎﻩ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎﺭﻯ ﺑﻪ ﻳﻴﻼﻗﺎﺕ ﻟﻮﺍﺳﺎﻧﺎﺕ ﻭ ﺩﺭﺑﻨﺪ ﭘﻨﺎﻩ ﻣﻰ ﺑﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻣّﺎ ﮐﺴﻰ ﺑﻪ ﻓﮑﺮﺵ ﺧﻄﻮﺭ ﻧﻤﻰ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺑﮑﻮﺷﺪ ﻭ ﻻﺷﮥ ﺳﮕﺎﻥ ﻭ ﻗﺎﻃﺮﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ . ﺟﻤﻊ ﮐﻨﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﮒ ﺯﻭﺩ ﺭﺱ ﺭﺍ ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻃﺒﻴﺐ ﺑﻮﺩ ، ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺤﺘﻮﻡ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺮﻭﺯ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻣﺮﺍﺿﻰ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺩﮐﺘﺮ ﻭ ﻳﺎ