One Hundred and Sixty Years

٢٩٧ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺍﻭ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻔﻨﮓ ﺳﺎﭼﻤﻪ ﺍﻯ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ ﺯﺧﻤﻰ ﺳﻄﺤﻰ ﺑﺮ ﺷﺎﻩ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ . ﮐﻮﺷﺶ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺳﻮءﻗﺼﺪ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﺐ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺑﮑﺸﺪ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﻣﺎﻧﺪ . ﺩﻭ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺳﻪ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﻓﺮﺍﺭ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺧﺒﺮ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮ ﻫﺠﻮﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻫﺎﻯ ﺷﻬﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ، ﻣﻐﺎﺯﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﺯﺍﻕ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻭﺣﺸﺖ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ . ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻭ ﻣﻼﺣﻈﮥ ﺯﺧﻢ ﻣﺨﺘﺼﺮﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﺿﻊ ﺁﺷﻔﺘﮥ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﺍﻧ ﺪﺭﻭﻥ ﺷﺎﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺻﺪﺍﻯ ﺷﻴﻮﻥ ﺑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺍﺩ . ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺩﻯ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ١١٠ ﺗﻴﺮ ﺗﻮﭖ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﻠﻮﮐﺎﻧﻪ ﺷﻠﻴﮏ ﺷﺪ . ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺳﺮﺍﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺍﺯ ﻟﺸﮑﺮﻳﺎﻥ ﺳﺎﻥ ﺩﻳﺪ، ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﭼﺮﺍﻏﺎﻧﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻋﺎﺩﻯ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ . ﻭﻟﻰ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺍﻣﺮ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﮐﻮﺷﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺑﻪ ﺗﺼﻮّﺭ ﺷﺎﻩ، ﺭﻗﺒﺎﻯ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﻋﺎﻣﻞ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺑﺎ ﺍﻋﺘﺮﺍﻓﻰ ﮐﻪ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺯﻳﺮ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻠﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍ ﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻣﻮﻻﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺎﺏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺍﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﻫﻤﮥ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ . ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﺐ ﺑﺎﺑﻰ ﮐﺸﻰ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﮥ ﻃﺒﻘﺎﺕ ﺑﺎ ﺗﻌﺼّﺐ ﻭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻓﻮﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺛﻮﺍﺏ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﻰ . ﺟﺴﺘﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﻫ ﮐﺸﺘﻦ ﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺯﺩﻥ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻭ ﻳﺎ ﺣﻠﻖ ﺁﻭﻳﺰ ﺍﺯ ﺩﺍﺭ ﺧﺘﻢ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﻏﻴﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﻇﺎﻟﻤﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ . ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺎﺑﻰ ﮐُﺸﻰ ﺍﺯ ﻣﺤﺪﻭﺩﮤ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻳﺎ ﺯﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮎ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﻣﺮﮔﻰ ﻓﺠﻴﻊ ﻭ ﺟﺎﻧﮑﺎﻩ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ . ﺷﺮﺡ ﺍﻳﻦ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺭﻭﭘﺎ، ﻭ ﺩﺭ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻫﺎﻯ ﺳﻔﺎﺭﺕ ﻫﺎﻯ ﺧﺎﺭﺟﻰ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺣﮑﺎﻳﺘﻰ ﺟﺎﻧﮕﺬﺍﺯ ﺍﺯ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ ﺳﻨﮕﺪﻟﻰ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻰ . ﺩﻫﺪ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺑﺪﻥ ﺑﺮﺧﻰ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺭّﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻰ ﺑﺮﻳﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ