One Hundred and Sixty Years

٣١٠ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﺟﻴﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺪﺭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﻫﺮ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪﻯ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺁﻭﺭﺩ ﻣﻰ . ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻪ ﻓﻘﺮﺍ ﺍﺯ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺻﻒ ﺟﻠﻮﻯ ﻣﻨﺰﻟﺶ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻣﺤﺒﺖ ﺍﻭ ﻭ ﺳﮑّﻪ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪ ﮔﺮﺩﻧﺪ . ﺩﮐﺘﺮ ﺣﺒﻴﺐ ﻣﺆﻳﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻣﻔﺮﻁ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺮﻳﮥ ﺍﺑﻮﺳﻨﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺩﺭ . ﺁﻥ ﻗﺮﻳﻪ ﭼﻨﺪ ﺯﺍﺭﻉ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﮔﺎﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺮﮐﺸﻰ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ . ﺭﻓﺖ ﻣﻰ ﻣﺆﻳﺪ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺍﻫﺎﻟﻰ ﺩﺭﻭﺯﻯ ﻣﺬﻫﺐ ﺍﺑﻮﺳﻨﺎﻥ ﻣﺨﺼﻮﺻﴼ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺷﻴﺦ ﺳﻌﻴﺪ ﻭ ﺷﻴﺦ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻘﺪﺳﻴﻦ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺍﻃﺎﻗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺷﺒﻬﺎ ﺑﺴﺮ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ ﻣﺘﺒﺮﮎ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﺐ ﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺷﻤﻌﻰ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻰ ) ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻣﺆﻳّﺪ ۱۹۹۸ : ۱۳۷ .( ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﭘﺮ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﭘﺲ ﺍﺯ ﺭﻫﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪ ﻣﻤﺎﻟﮏ ﻏﺮﺑﻰ ﻭ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﻦ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺑﺎﺭﺯ ﺍﻭ ﺁﺷﻨﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻟﻘﺐ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﺢ ﺭﺍ ﻧﺼﻴﺐ ﺍﻭ ﺳﺎﺧﺖ . ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﺕ ﺩﺍﺷﺖ، ﺩﺭ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻫﺎﻳﺶ ﺑﺎ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﻓﮑﺮﻯ ﻋﺮﺏ، ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻰ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺬﺍﺭﺩ . ﺩﺍﻧﺶ ﺷﮕﺮﻑ ﻭ ﻫﻮﺵ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻭ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻫﺎﻯ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻭ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﺍﻋﺠﺎﺏ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﻰ ﺍﻧﮕﻴﺨﺖ . ﺟﻨﮓ ﺍﻭﻝ ﺟﻬﺎﻧﻰ ، ﻣﻨﻄﻘﮥ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﭙﺮﺍﻃﻮﺭﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ . ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻝ ﺟﻨﮓ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺎﺭ ﻭﺿﻊ ﻫﻤﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺭﺍ ﻧﺎﮔﻮﺍﺭﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﺮﺩ . ﺩﮐﺘﺮ ﺣﺒﻴﺐ ﻣﺆﻳّ ﺪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺟﻨﮕﻰ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﻣﻰ ﺷﺪ، ﻭﺿﻊ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻭ ﺗﻬﻴﻪ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻞ ﻣﺸﮑ ﺗﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ، ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻰ ﻫﺮ ﺁﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻓﺰﻭﻧﻰ ﺑﻮﺩ . ﻗﺪﺭﺕ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻳﮏ ﻋﺪّﻩ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺧﻮﻧﺨﻮﺍﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﮐﺘﺎﺑﻰ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻧﺒﻮﺩ . ﺭﻭﺯ ﺑﺨﻮﺭ ﻭ ﺑﭽﺎﭖ ﻣﺎﻣﻮﺭﻳﻦ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ... ﮐﺴﻰ ﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻧﻪ . ﺻﺎﺣﺐ ﺟﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﺃﺱ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺑﻰ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻭ ﺳﻔّﺎﮎ ﻭ ﺑﻰ ﺑﺎ ﮎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ... ﺭﻭﺯ ﮐﻴﻨﻪ ﺟﻮﺋﻰ ﻭ ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﭘﺎﺷﺎﻫﺎﻯ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ . ﺟﻤﺎﻝ ﭘﺎﺷﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺟﻼّﺩ ﻏﺮﻳﺒﻰ ﺑﻮﺩ . ﺍﻭ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﺴﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺮﺍﻥ ﺗﺮﮐﺎﻥ ﺟﻮﺍﻥ