One Hundred and Sixty Years

٣١٢ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ، ﻭ ﮐﻤﮏ ﻫﺎﻯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬ ﺎء ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻟﻘﺐ ﺳِﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ . ﺍﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﮔﻤﺎﻥ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻟﻘﺐ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻯ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﺩﺭﻫﺎﻯ ﺑﺴﺘﮥ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ . ﺩﺭ ۱۸ ﮊﻭﺋﻴﻪ ۱۹۱۹ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﻏﻴﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺍﺷﻐﺎﻟﻰ ﺟﻨﻮﺑﻰ ﺩﺭ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺗﻘﺪﻳﻢ ﻟﻘﺐ ﺳِﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺫﻳﻘﻴﻤﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺳﺮﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻰ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ . ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۷ ﺍﻭﺕ ۱۹۱۹ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺟﻨﮓ ﺩﺭ ﻟﻨﺪﻥ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺷﺪ . ﺭﻭﺯ ۳ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۹۱۹ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺟﻨﮓ ﺑﺮﺍﻯ ﻟﺮﺩ ﮐﺮﺯﻥ ﻭﺯﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﮥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﻓﺮﺳﺘ ﺎﺩﻩ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﺎﻣّﻞ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻴﻢ ﺁﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﻟﻘﺐ ﺳِﺮ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﺎ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺏ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ . ﻟﺬﺍ ﺍﺯ ﺳﻔﻴﺮ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﺼﺮﺕ ﺍﻟﺪﻭﻟﻪ ﻭﺯﻳﺮ ﺍﻣﻮﺭ ﺧﺎﺭﺟﮥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻌﻼﻡ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﻫﺮ ﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭼﻨﺪﻯ ﺍﻋﻼﻡ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﻰ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﻟﻘﺐ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺪّﻣﺎﺕ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻧﮕﻠﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮐﻮﺗﺎﻫﻰ ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﻟﻘﺐ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺁﻥ ﺍﻋﻼﻡ ﺩﺍﺷﺖ ) Momen 1981: 343- (45 . ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺍﻫﺪﺍء ﻧﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻋ ﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ۲۷ ﺁﻭﺭﻳﻞ ۱۹۲۰ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺭﻭﺳﺎﻯ ﺍﺩﺍﺭﺍﺕ ﻓﻠﺴﻄﻴﻦ، ﺷﻴﺦ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺮﺍﺩ ﻣﻔﺘﻰ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺣﻴﻔﺎ، ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭ ﺍﺭﺗﺶ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﺣﻴﻔﺎ، ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺟﺎﻝ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﻋﮑﺴﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪ . ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﻫﺮﮔﺰ ﻟﻘﺐ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﮑﺎﺭ ﻧﺒﺮﺩ . ﺩﺍﺩﻥ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﻟﻘﺐ ﻧﻪ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺍﺯ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺗﻠﻘﻰ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻗﺪﺭﺩﺍﻧﻰ ﺁﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻭ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻰ . ﺩﺍﺷﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻻ ﺁﻣﺪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﺎ ﺭﺩّﻳﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻘﺎﻻﺗﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭﺝ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻋﮑﺴﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺮ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﻭ ﻭﺍ ﺑﺴﺘﮕﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﻣﻰ . ﺳﺎﺯﻧﺪ ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ۲۸ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۲۱ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺣﻴﻔﺎ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﻭﺍﻻﻳﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻢ ﻣﻴﻬﻨﺎﻧﺶ ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪ . ﺟﺰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﺷﻨﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﻭ