One Hundred and Sixty Years

٣٢١ ۱۱ - ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻥ : ﺑﻰ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﻬﻦ ﻳﺎ ﭘﻴﺸﮕﺎﻣﺎﻥ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﻴﺰ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﺘّﻬﻢ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﺪ ﻡ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﻰ ﻭﻃﻨﻰ ﺍﺳﺖ . ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮﺍﻳﻰ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺨﻨﮕﻮﻯ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﻴﻬﻦ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﺗﻀﺎﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍ ﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺱ ﺩﻳﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﻣﻰ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪ . ﺗﻬﻤﺖ ﻋﺪﻡ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﻫﻢ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻭﺝ ﻣﻠﻴّﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ . ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ ﺑﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﻴﺎﻧﺪﺍﺯﻳﻢ . ﺁﻏﺎﺯ ﻇﻬﻮﺭ ﻣﻠﻴّﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﻭ ﺩﺭ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺯﻳﺮ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮﺩ : ﺷﮑﺴﺖ ﻫﺎﻯ ﺗﺤﻘﻴﺮﺁﻣﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭ ﺟﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﻭﺱ ) ۱۸۰۵ - ۱۸۱۳ ﻭ ۱۸۲۶ - ۱۸۲۸ ( ﻧﺼﻴﺐ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ؛ ﻣﺪﺍﺧﻼﺕ ﺳﻴﺮﻯ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺩﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻳﻌﻨﻰ ﺭﻭﺱ ﻭ ﺍﻧﮕﻠﻴﺲ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺍﻣﻮﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ ) ۱۷۸۵ - ۱۹۲۵ ( ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ؛ ﺍﺯﺩﻳﺎﺩ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﻋﺜﻤﺎﻧﻰ، ﻣﺼﺮ ﻭ ﻫﻨﺪ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻏﺮﺑﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺳﻔ ﺮﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﻳﺎ ﺳﻔﺮﻫﺎﻯ ﺧﺎﺭﺟﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ . ﺍﻳﻦ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻻﺕ، ﺭﺳﺎﻻﺕ ﻭ ﺍﺷﻌﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﺷﺎﻋﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻧﺪﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻠﻴّﺖ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﻧﮕﺎﺷﺘﻨﺪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺳﻨّﺘﻰ ﻭ ﺧﻮﺍﺏ ﺯﺩﻩ ﺭﺍ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﺤﻮّﻟﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍﻧﺪ ﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺫﻟّﺖ ﻭ