One Hundred and Sixty Years

٣٢٣ ﺑﺮﺩﻥ ﻧﻮﻋﻰ ﮐﻼﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﻼﻩ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺷﺪ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﻟﺒﺎﺳﻰ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺩﺑﺴﺘﺎﻧﻰ ﻣﺘﺪﺍﻭﻝ ﻧﻤﻮﺩ . ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻳﺨﺘﻦ ﻟﻐﺎﺕ ﻋﺮﺑﻰ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻓﺮﻫﻨﮕﺴﺘﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺎﺯﻳﺎﺑﻰ ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻟﻐﺎﺕ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻘﺪﺍﺭﻯ ﻟﻐﺎﺕ ﻭ ﺑﺨﺸﻨﺎﻣﮥ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﻣﺆﺳّﺴﺎﺕ ﮐﻮﺷﺶ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﺑﺎ ﻥ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻋﺮﺑﻰ ﺯﺩﺍﺋﻰ ﺷﻮﺩ، ﺍﻗﺪﺍﻣﻰ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪّ ﻣﺆﺛّﺮﻯ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻧﻔﻮﺫ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﻭ ﮐﻨﺪ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺤﺴﻴﻦ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﺩﻟﭙﺬﻳﺮ ﻭ ﮐﺎﻣﻞ ﺟﻠﻮﻩ ﮔﺮ ﺷﺪ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻰ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﻭﻟ ﺖ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺯﺭﺩﺷﺘﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻯ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺭﺳﻤﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﺳﺎﺯﺩ . ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺿﺪّ ﻋﺮﺑﻰ ﻭ ﺿﺪّ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﻰ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻧﻴﺰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﻤﺎﻳﺎﻥ ﺳﺎﺧﺖ . ﺁﺛﺎﺭ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﭼﻮﻥ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻭ ﻋﻠﻮﻯ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﺍﻳﻦ ﺷﻮﻕ ﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﺍﺳﻂ ﻗﺮﻥ ﻧﻮﺯﺩﻫﻢ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺤﺒﻮﺣﮥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻣﺸﺮﻭﻃﻴﺖ ﺍﻳﺮﺍﻥ ) ۱۹۰۶ ( ﺑﻪ ﻏﻠﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﻫﺎ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻣﻠّﻴﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺜﺒﻴﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻮﻳّﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴّﺖ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﺳﺎﺯﺩ . ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﺤﻴﻄﻰ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻭﻃﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﻤﮥ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺣﺮﺑﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻋﺪﻡ ﻋﻼﻗﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﻃﻦ ﺗﻮﺟﻴﻪ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ . ١٦١ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻠﮑﻪ ﻫﺪﻓﺶ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺻﻠﺤﻰ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﻤﮥ ﻣﺮ ﺩﻡ ﺍﺳﺖ ﻗﺮﻥ . ﻫﺎ ﺳﻮء ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﻬﻦ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﺑﺮﺍﻓﺮﻭﺧﺘﻦ ﺁﺗﺶ ﺗﻌﺼّﺐ ﻭﻃﻨﻰ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰﻯ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﻥ ﺁﺷﺎﻣﺎﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺑﻪ ﻫﺪﻑ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻳﻦ ﺍ ﻣﺮ ﺭﺍ ﻣﺘﺎﺳّﻔﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﻠﺨﻰ ﺗﺠﺮﺑﻪ 161 ﺍﺻﻞ ﺑﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻰ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ : ﻟﻴﺲ ﺍﻟﻔﺨﺮ ﻟﻤﻦ ﻳﺤﺐّ ﺍﻟﻮﻃﻦ ﺑﻞ ﻟﻤﻦ ﻳﺤﺐ ﺍﻟﻌﺎﻟﻢ ) . ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ۱۹۲۰ : ۲۹۰ .(