One Hundred and Sixty Years

٣٣٠ ﻧﻐﻤﺎﺕ ﺁﺳﻤﺎﻧﻰ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺱ ﺭ– ﮐﺠﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ؟ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ، ﺍﻣّﺎ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻭﻃﻨﻢ ﮐﺮﮤ ﺯﻣ ﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﻣﻨﺰﻝ ﮐﻨﻢ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻏﺮﺑﺖ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﺎﻳﻢ « ﮐﺠﺎ » ﺯﻳﺮﺍ ﻋﻨﻮﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﺼﺮ، ﭘﺮﻭ ﻳﺎ ﻓﻨﻼﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺧﺪﺍ ﭘﻬﻨﮥ ﮔﻴﺘﻰ ﺭﺍ ﺧﻠﻖ ﻧﻤﻮﺩ، ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﺮﺯﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﺪﺍ ﻧﻮﻉ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻓﺮﻳﺪ، ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻧﮋﺍﺩﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﻩ ﻭ ﺳﻔﻴﺪ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻥ، ﮐﻪ ﭼﻪ ﻫﻨﺪ ﻯ ﺑﺎﺷﻰ ﭼﻪ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻳﺎ ﭼﻴﻨﻰ، ﭼﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ، ﭼﻪ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ، ﭼﻪ ﺑﺮﻣﻪ ﺍﻯ ... ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﻓﺮﻕ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ، ﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﻴﭻ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻴﻨﻪ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺎﻻﻣﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺗﻮ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ . ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﻴﺖ ﺩﺭّﻯ ﺍﺳﺖ ﺑﺲ ﮔﺮﺍﻧﺒﻬﺎ، ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺭﺍﻧﺪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﻭ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻐﻤﻪ ﺧﻮﺍ ﻧﻰ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎﻯ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﻓﺰﺍ ﻣﻰ . ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﺠﺎ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﻣّﺎ ﺧﻮﺏ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﻭﻃﻨﻢ ﮐﺮﮤ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﻣﻨﺰﻝ ﮐﻨﻢ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻏﺮﺑﺖ ﻧﻤﻰ ﻧﻤﺎﻳﻢ . ) ﺁﻫﻨﮓ ﺑﺪﻳﻊ، ﺳﺎﻝ ۲۷ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ۱۲ -۱۱ ﺑﻬﻤﻦ - ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۳۵۱ .( ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﻮﻉ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﺟﻬﺎﻥ ﺍ ﺯ ﺁﻥ ﻣﻰ ﺑﺎﺭﺩ ﺍﺯ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻪ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺗﺮﺟﻤﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺭﻭﺡ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﻣﺠﻠّﮥ ﺁﻫﻨﮓ ﺑﺪﻳﻊ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺳﺮﺍﻳﻨﺪﮤ ﺁﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ . ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺩّﻳﻪ ﻧﻮﻳﺲ ﺍﺩﻋﺎ ﻣﻰ » ﮐﻨﺪ ﺳﺮﻭﺩ ﺭﺳﻤﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﮥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺭﺳﻤﻰ ﺑﻬﺎﺋ « ﻴﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﺯﻳﺮﺍ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺮﻭﺩ ﺭﺳﻤﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ . ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﺎﺷﻰ ﻳﺎ ﺁﻟﻤﺎﻧﻰ ﻳﺎ ﺑﺮﻣﻪ ﺍﻯ ﺩﻟﻴﻞ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﻯ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ . ﺍﻣّﺎ ﻣﻀﺎﻣﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺷﻌﺮ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻴﺎﺕ ﺭﺩّﻳﻪ ﻧﻮﻳﺲ