One Hundred and Sixty Years

٣٣۵ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﻭﺵ، ﻋﺒﺪﺍﻟﺒﻬﺎء ﺩﺭ ﺭﺳﺎﻟﮥ ﻣﺪﻧﻴّﻪ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺗﺎﮐﻴﺪ ﺑﺮ ﮔﺬﺷﺘﮥ ﭘﺮ ﺷﮑﻮﻩ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻧﺪ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﻏﻔﻠﺖ ﻭ ﺣﺮﮐﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﺴﻴﺮ ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺗﺼﻮﻳﺮﻯ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺮﺳﻴﻢ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﻗﺒﻞ ﺁﻭﺭﺩﻩ . ﺍﻳﻢ ١٦٦ ﺍﻳﻦ ﺑﻴﺎﻧﺎﺕ ﺍﺯ ﻗﻠﻢ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﻳﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺻﺎﺩﺭ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻣﻮﺭّﺧﻴﻦ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮐﺎﻭﮤ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺭﻫﺒﺮ ﺭﺳﺘﺎﺧﻴﺰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ . ﺑﺎ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺩﻟﻴﻞ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻣﻠﺖ ﻭ ﺭﺳﺎﻧﺪﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﺩﮤ ﺗﺮﻗﻰ ﻭ ﺗﻤﺪﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺁﻣﺪﻩ ﻣﻮﺭﺧﻴﻦ ﻭ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﺍﻧﮕﺎﺷﺘﻪ . ﺍﻧﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻭ ﻧﻴﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﺍﺯ ﺗﻌﺎﻟﻴﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺗﺮﻗﻰ ﮐﺸﻮﺭ ﮐﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﻫﻨﻮ ﺯ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﭘﻮﻳﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﺭﺩّﻳﻪ ﻧﻮﻳﺴﺎﻥ ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺑﺴﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻰ ﺍﻧﺼﺎﻓﻰ ﮐﻪ ﺷﻴﻮﮤ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻰ ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺑﻰ ﻭﻃﻦ ﻣﻰ . ﺧﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﻧﻬﻀﺖ ﺗﺠﺪّﺩ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻏﻨﻰ ﺗﺠﺪّﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺯﺩﺍﻳﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺻﺎﺣﺐ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻣﺪﺭﻧﻴﺘﻪ، ﺍﻏﻠﺐ ﺗﺒﺤّﺮﻯ ﺧﺎﺹ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻭ ﻧﮕﺮﺵ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﻣﺪﺭﻧﻴﺘﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺁﺷﻨﺎﻳﻰ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺗﺠﺪّﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﮐﻠﻴﺸﻪ ﻭﺍﺭ، ﺯﻣﺎﻥ ﺯﺩﻭﺩﻩ ﻭ ﺗﺠﻮﻳﺰﻯ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ . ﺭﺳﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻮﮐّﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ ﻧﺎﻡ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺯﻭﺩ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍ ﻧﺪﻳﺸﻰ، ﺗﺠﺪّﺩ، ﺳﻨّﺖ ﺷﮑﻨﻰ ﻭ ﮔﺬﺷﺘﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺯﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻗﺮﻥ ﻫﺎ ﮐﺴﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺮﺃﺕ ﮔﺬﺭ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺷﺎﻳﻌﺎﺗﻰ 166 ﺻﻔﺤﺎﺕ ۷۵ ﺗﺎ ۸۳.