One Hundred and Sixty Years

٣٣۶ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻥ . ﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﮐﻠﻤﮥ ﺑﺎﺑﻰ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﻋﺠﺎﺏ ﻭ ﺗﺤﺴﻴﻦ، ﺩﺭ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺑﻴﻢ ﻭ ﻫﺮﺍﺱ ﻭ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻮﻋﻰ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﻭ ﻧﻔﺮﺕ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩ . ﺍﺩﻋﺎﻯ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﺑﺮﺁﻣﺪﻥ ﺩﻳﺎﻧﺘﻰ ﻧﻮ ﺣﺮﻓﻰ ﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩﻧﻰ ﻭ ﺧﺎﺭﻕ ﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺑﺸﻤﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺻﺪﺍﻯ ﺁﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﻋﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﭘﻴﭽﻴﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﮐﻰ ﺻﺎﻋﻘﮥ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺳﻨّﺘﻰ ﻭ ﮐﻬﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺷﻮﺏ ﻭ ﻫﻴﺠﺎﻥ ﺍﻓﮑﻨﺪ ﻭ ﺁﻥ ﭼﺎﺩﺭ ﺑﺮ ﺍﻓﮑﻨﺪﻥ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩ . ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﺲ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻧﻮﺟﻮﺋﻰ ﻭ ﺗﺠﺪّﺩﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﺎﺑﻴﺖ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺗﺎ ﻣﺪﺗﻰ ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﺎﻡ ﺭﺍ ﺟﺰﺋﻰ ﺍﺯ ﻫﻮﻳّﺖ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﺍﺋﻰ ﻭ ﻣﺎﻳﮥ ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ . ﺩﮐﺘﺮ ﻧﮕﺎﺭ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻟﮥ ﺧﻮﺩ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮﺍﻥ » ﭘﻴﮑﺮ ﻟﻪ ﺷﺪﮤ ﻣﻠﺘﻰ ﻣﺪﺭﻥ، ﺣﺠﺎﺏ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻗﺮﺓﺍﻟﻌﻴﻦ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌ « ﻰ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ (Mottahedeh 1998: 38-50) ﺑﺎﺯﺗﺎﺏ ﻇﻬﻮﺭ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﮥ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺩﻟﻴﺮﺍﻧﮥ ﻃﺎﻫﺮﮤ ﻗﺮﺓﺍﻟﻌ ﻴﻦ ﺩﺭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺠﺎﺏ ﺑﺮﺭﺳﻰ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ١٦٧ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﻣﻘﺎﻟﮥ ﻭﻯ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﭘﻮﺷﺎﮎ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺭﺩ . ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻭﻯ ﺍﺯ ﮐﺘﺎﺏ ﻳﮑﺴﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﻠﻢ ﺍﺩﻭﺍﺭﺩ ﺑﺮ ﺍﻭﻥ ﻣﺴﺘﺸﺮﻕ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﻧﻘﻞ ﻣﻰ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻭﻥ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﺩﻭﺧﺘﻦ ﻟﺒﺎﺳﻰ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﺰﺩ ﺷﺮﺡ ﻣﻰ . ﺩﻫﺪ ﻟﺒﺎﺳﻰ ﺍﺯ ﺷﺎﻝ ﻧﺎﺯﮎ ﺳﻔﻴﺪ ﺭﻧﮓ ﺷﺒﻴﻪ ﮐﺖ ﺷﻠﻮﺍﺭﻫﺎﻯ ﻏﺮﺑﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻭﻥ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺠﺎﻯ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﻨّﺘﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺣﺎﺟﻰ ﺻﻔﺮ ) ﮐﻤﮏ ﻭ ﻫﻤﺮﺍ ﻩ ﺑﺮﺍﻭﻥ ( ﺑﺎ ﺩﻳﺪﻥ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺒﺎﺱ ﺑﺎ ﺧﻨﺪﻩ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ، ﺻﺎﺣﺐ، ﻣﺮﺩﻡ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﻰ ﺷﺪﻩ ﺍﻯ ) . ﺑﺮﺍﻭﻥ ﺩﺭ ﭘﺮﺍﻧﺘﺰ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ ﺗﺼﻮّ : ﺭ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﻰ ﻫﺎﻯ ﺍﻭّﻟﻴﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻟﺒﺎﺱ ﺳﻔﻴﺪ ﺑﭙﻮﺷﻨﺪ .( ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺮﺍﻭﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ﺭﻭﺣ ﻴﺎﺕ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻌﻬﺬﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﮑﺘﮥ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺣﺎﺟﻰ ﺻﻔﺮ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻧﻮﺁﻭﺭﻯ ﻭ ﺳﻨﺖ ﺷﮑﻨﻰ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺍﻳﻨﮏ ﺩﺭ 167 ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﮕﺎﺭ ﻣﺘّﺤﺪﻩ ﻧﺸﺎ ﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ] [ ﻧﻬﻀﺖ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ، ﮐﻪ ﻣﺪﺭﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻫﺪﻑ ﺩﺍﺷﺖ، ﺑﺎ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﻣﻨﻔﻰ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻰ ﻓﺘﻴﺶ ) ﻫﻴﻮﻻﺋﻰ ﺳﺎﺧﺘﮥ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺩ ( ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﻰ ﻣﺴﺎﻭﻯ ﺑﺎ » ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ، ﺑﻴﮕﺎﻧﮥ ﺩﺍﺧﻠﻰ « ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ .