One Hundred and Sixty Years

٣۵۴ ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻭ ﺭﻭﻯ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﺪﻥ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻫﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﭼﺴﺐ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﻯ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﺎﻧﻰ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﭘﺎﻳﮕﺎﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﺳﺎﺑﻖ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺍﻣﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻫﻮﻳﺪﺍ، ﻧﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﻋﺎﻧﺎﻣﮥ ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻪ ﮐﺴﻰ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﺗﻬﺎﻣﻰ ﺑﺴﺖ ) ﻣﻴﻼﻧﻰ ۱۳۸۰ : ۴۲۷ .( ﺑﺤﺚ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﻭ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﻭﻯ ﺍ ﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻳﺎ ﺧﻴﺎﻧﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ، ﮐﺎﺭﺁﺋﻰ ﻳﺎ ﻋﺪﻡ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﻣﺎﻟﻰ ﻳﺎ ﭘﺎﮐﺪﺍﻣﻨﻰ ﺷﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﻗﻀﺎﻭﺕ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﺎ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺩﺍﺭﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺗﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻪ ﺣﺪّﻯ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﻭ ﻧﻪ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﺍﻭ ﻫﻴﭻ ﻳﮏ ﺭﻭﺳﻴﺎﻩ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﻭﻟﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻣﺎ . ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺑﻨﻤﺎﻳﺎﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﻳﻌﮥ ﺑﻰ ﺍﺳﺎﺱ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍﻳﺶ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﮥ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺍﻭ ﻭ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻳﮏ ﻫﺪﻓﻰ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﺪﻑ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺩﻳﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺳﻴﺎﺳﺖ ، ﺍﻧﺘﺴﺎﺏ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﻫﺎﻯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮑﻰ ﺑﺎ ﺭﮊﻳﻢ ﭘﻬﻠﻮﻯ ﺑﻮ ﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻫﻢ ﺁﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﺑﮑﻮﺑﻨﺪ ﻭ ﻫﻢ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﺎﻭﻳﺰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻴﺎﻓﺰﺍﻳﻨﺪ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺩﻣﺎﺭ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﺑﺮﺁﻭﺭﻧﺪ . ﻭﺯﺭﺍﻯ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮐﺎﺑﻴﻨﮥ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﺭﺍ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻠﻰ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩﻥ ﻣﺘﻬﻢ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﺮﺥ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﻭﺯﻳﺮ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ، ﻣﻨﺼﻮﺭ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻭﺯﻳﺮ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﻯ، ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺗﺴﻠﻴﻤﻰ ﻭﺯﻳﺮ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﻰ ﻭ ﻣﻬﻨﺎﺯ ﺍﻓﺨﻤﻰ ﻭﺯﻳﺮ ﻣﺸﺎﻭﺭ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ . ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﻭﻝ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺷﺪﻧﺪ . ﺍﺯ ﺍﻳﻨﺎﻥ، ﻓﺮﺥ ﺭﻭ ﭘﺎﺭﺳﺎ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﻰ ﺑ ﺎ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺯﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﻓﺮﻫﻴﺨﺘﻪ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺑﺪﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﺮﺩ . ١٧٦ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺳﺎﻝ ﻫﺎ ﻓﻌّﺎﻟﻴﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﭘﻴﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﻧﻮﺍﻥ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۶۸ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺯﻥ ﺍ ﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﻪ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ۱۹۷۹ . ﻡ ﺑﺎ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺗﻰ ﭼﻮﻥ : 176 ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺮﺡ ﺣﺎﻝ ﻣﻔﺼﻞ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻧﺸﻨﺎﻣﻪ ﻭﻳﮑﻴﭙﺪﻳﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﺮﺩ .