One Hundred and Sixty Years

٣۶٣ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﮑﺸﺪ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﻭﺍﻗﻌﻪ ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻳﻢ ﻫﺎ ﺩﻩ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻃﻌﻤﮥ ﺁﺗﺶ ﺷﺪ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺸﺖ ﻭ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺁﻣﺪ . ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﻣﻀﻄﺮﺏ ﻭ ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﺩﻭﺭﻧﻤﺎﻯ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﻣﺤﺎﮐﻤﮥ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﻰ ﺧﻮﺩ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮑﺎﻧﺶ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺩﻳﺪ، ﻣﺸﺎﻭﺭﻳﻨﺶ ﻟﺰﻭﻡ ﻗﺘﻞ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﻳﮑﺎﻥ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻣﻴﻦ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻄﺮﺡ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻧﺨ. ﺴﺘﻴﻦ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺧﺎﺩﻣﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺋﻴﺲ ﻫﻮﺍﭘﻴﻤﺎﺋﻰ ﻣﻠّﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﻣﻨﻴﺖ، ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻴﻢ، ﺍﺯ ﺩﻳﻮﺍﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻓﺮﻭ ﺭﻳﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﮔﻠﻮﻟﻪ ﮐﺸﺘﻨﺪ . ﻇﺎﻫﺮﴽ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺍﻳﺎﺩﻯ ﻭ ﺳﭙﻬﺒﺪ ﺻﻨﻴﻌﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﺳﺮ ﺑﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﺳﺎﺯﻧﺪ ﮐﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪﮤ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﺎﺩﻣﻰ ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺣﺴّﺎﺱ، ﺩﺭ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﺑﻰ ﺭﺣﻢ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﻥ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﮔﺮﺍﻳﻰ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻮﻳﺪﺍ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﻣﺘّﻬﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺍﻭ، ﺑﻠﮑﻪ ﭼﻨﺪ ﺗ ﻦ ﺍﺯ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﺭﺟﺎﻝ ﻭ ﺍﻣﺮﺍﻯ ﻏﻴﺮ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺭﺗﺶ ﻧﻴﺰ ﺟﻠﻮﻯ ﺟﻮﺧﮥ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺟﺎﻥ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ . ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻏﺮﺏ ﮔﺮﻳﺨﺖ ﻭ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﻣﺼﺮ ﺭﻭﻯ ﺗﺨﺖ ﺟﺮّﺍﺣﻰ ﭼﺸﻢ ﺍﺯ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﺴﺖ . ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﺳﻪ ﺩﻫﻪ، ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﺘّﻬﻢ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﻰ ﻭ ﺷﺮﺍﮐﺖ ﺩﺭ ﺭﮊﻳ ﻢ ﺷﺎﻩ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺷﺎﻩ ﺣﺘّﻰ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻭ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺳﻠﺐ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺗﺎﻭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎﻯ ﺑﻰ ﺍﺳﺎﺱ ﺭﺍ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻧﺪ .