One Hundred and Sixty Years

٣٩۴ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﺑﻪ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻭ ﻗﺘﻞ ﻭ ﻏﺎﺭﺕ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎﻯ ﺳﻴﺪ ﺍﺣﻤﺪ ﺣﺴﻴﻨﻰ ﺍﻟﻬﺎﺷﻤﻰ، ﻣﺮﺟﻊ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺎءﺍﻟﺪﻳﻦ ﻣﺤﻼّﺗﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﻴﺎﻧﻴﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﺪﻡ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ . ﺧﻮﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﻝ ﺻﺪﻫﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻫﺴﺘﻰ ﺳﺎﻗﻂ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﺗﺼﻮّﺭ ﮐﻨﻨﺪ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﺮ ﺍﻟﺘﻬﺎﺏ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺘﻼﺷﻰ ﺷﺪﻥ ﺑﻮﺩ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ] ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ [ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻣﺴﮑﻦ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﻘﻴﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺬﻳﺮﺍﺋﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﮐﻤﮏ ﻫﺎﻯ ﻧﻘﺪﻯ ﻭ ﺟﻨﺴﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﻳﮕﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺳﺮﺍﺯﻳﺮ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭﺍﻧﻔﺴﺎ ﺁﻥ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﻳﺎﺭﻯ ﮐﻨﺪ . ﺑ ﺎ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ، ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺑﮑﻠﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﮐﺮﺩ . ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻳﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻗﺮﺍﺭ . ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﻭﺿﻊ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﮑﺎﻥ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻭﻳﺮﺍﻧﮥ ﺧﻮﺩ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﻰ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﻭ ﺭﻭﺍﻧﮥ ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ، ﺑﺮﺧﻰ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﻣﻨﻰ ﭘﻨﺎﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻣﺪﺗﻰ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ١٩٥ ﻳﻮﺭﺵ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﻳﺮ ﺍﺣﻤﺪﻯ ١٩٦ ﺍﻳﻞ ﺑﻮﻳﺮ ﺍﺣﻤﺪﻯ ﺍﺯ ﻋﺸﺎﻳﺮ ﮐﻬﻦ ﻭ ﺍﺻﻴﻞ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﻣﺮﮐﺐ ﺍﺯ ﻳﺎﺯﺩﻩ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻧﻰ ﺑﻴﻦ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭ ﻓﺎﺭﺱ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ . ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﻳﺮ ﺍﺣﻤﺪﻯ ﺑﻪ ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻣﺤﻤﻮﺩﻯ ﺗﻌﻠﻖ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ۲۲ ﺩﻳﻤﺎﻩ ۱۳۵۷ ] ۱۲ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ۱۹۷۹ [ ﻗﺮﻳﺐ ﺩﻭﻳﺴﺖ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻗﺒﻴﻠﮥ ﺳﺎﺩﺍﺕ ﻣﺤﻤﻮﺩﻯ ﺑﻪ ﺩﻫﮑﺪﮤ ﮐﻮﭼﮏ ﮔﺮﻭﺯﻩ ﮐﻪ ﻫﺸﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺭ ﺩﺭ ﺁﻥ 195 ﺑﺮﺍﻯ ﺷﺮﺡ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﻭﻗﺎﻳﻊ ﺳﻌﺪﻳﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﺷﺎﻫﺪ ﻋﻴﻨﻰ ﻧﮏ ) : ﻣﻬﻴﻦ ﮔﺴﺘﺮ ۲۰۰۸ : ۱۶۲ - ۹۵ .( 196 ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﻣﻨﺪﺭﺝ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻬﺎﺋﻰ Baha’i World 1983-1986 ﻧﮕﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .