One Hundred and Sixty Years

٣٩٨ ﺑ ﺎﻧﻮﺍﻥ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﭘﻴﺶ ﺭﺱ ﻭﺿﻊ ﺣﻤﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺟﺎﻯ ﮐﺎﻓﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﻣﻬﻴﺎﺭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﭼﺎﺩﺭﻫﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪﻧﺪ . ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﭘﻴﺮﺍﻥ ﮐﻤﺎﮐﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ . ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﻭ ﺗﻬﻴﻪ ﻏﺬﺍ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺎﻳﺤﺘﺎﺝ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﮤ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﻣﺤﻔﻞ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺁﻳﻨﺪﮤ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭﺍﺭﺩ ﺣﻈ ﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪ ﺱ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﺗﻨﺪﻯ ﻭ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﺨﺘﻴﺎﺭﻯ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻨﺎﻯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺭﺍ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻇﺮﻑ ۷۲ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﮔﺮﺩﻧﺪ . ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻳﻰ ﺍﺯ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻭ ﻧﻮﺟﻮﺍﻧﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﺸﺘﮕﺮﻣﻰ ﺑﻪ ﮔﺮﻡ ﺳﻼﺡ ﻭ ﺑﺎ ﺑﮑﺎﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻭﻗﻴﺢ ﺗﺮﻳﻦ ﺯﺑﺎﻥ ﻭ ﺧﺸﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ، ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺯﻫﺮﭼﺸﻢ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰ . ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﻣﻘﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺷﻨﻮﺍﺋﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﻳﮏ ﺳﺎﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ . ﺯﺩﻧﺪ ﻫﺮ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﺭﺍ ﻳﮏ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺭﺋﻴﺲ ﻭ ﺭﺍﻫﺒﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺴﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻏﻴﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻦ ﺍﺧﻄﺎﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻣﺤﻞ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﻭﻟﻰ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺭ ﺧﺸﻦ ﺗﺮ ﻭ ﺑﺪﺭﻓﺘﺎﺭ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﻯ، ﺑﻪ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﻫﺠﻮﻡ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﺯﺩﻥ ﺑﺎ ﺗﻪ ﺗﻔﻨﮓ ﻭ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻭ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﺤﻞ ﺧﺎﺭﺝ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭﻯ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻗﺒﻼ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﮐﺴﻰ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﺳﺎﮐﻦ ﺩﺭ ﻣﺮﮐﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻧﻤﻰ . ﺷﻮﺩ ﻇﺎﻫﺮﴽ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺍﺻﻠﻰ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﻮ . ﺩﻧﺪ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ، ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺯﻝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻠﺤﻖ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺳﺎﮐﻨﺎﻥ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﺑﻪ ۱۲۰۰ ﺭﺳﻴﺪ . ﺩﻭ ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻣﻬﻴﺎﺭ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﻣﺴﻠﺢ ﺑﺎ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺭﺩ ﻭ ﺷﺪﻧﺪ . ﺁﺧﻮﻧﺪﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﻠﻨﺪﮔﻮ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ