One Hundred and Sixty Years

۴٠١ ﻓﺼﻞ ﺩﻭّﻡ : ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻴﺎﻥ ﻇﻠﻢ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻋﺪﻡ ﺗﺤﻤّﻞ ﺍﻗﻠﻴّﺖ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﺩﺍﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻬﻤﻦ، ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ، ﻫﻤﭽﻮﻥ ﭘﻴﺸﻮ ﺍﻳﺶ ﺷﻴﺦ ﻓﻀﻞ ﺍﻟﻠﻪ ﻧﻮﺭﻯ ﺑﻪ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﻳﺖ ﻭ ﮐﺸﺘﺎﺭ ﺍﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﭘﺮﻭﻳﺰ ﺍﻭﺻﻴﺎ ﺑﺎ ﻭﺭﻭﺩ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ] ﺑﻬﻤﻦ ۱۳۵۷ ، ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ۱۹۷۹ [ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺯﺍﺕ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻫﺎ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻘﺮﺍﺭ ﺭﮊﻳﻤﻰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺟﺘ ﻤﺎﻋﻰ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩﻩ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎﻳﺪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻧﻮﻳﺪ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ . ﺩﻳﺪﻧﺪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ، ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺗﻬﺎﺟﻢ ﻭ ﺣﻤﻠﮥ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺘﻰ ﺍﺯ ﺑﻴﻢ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﻣﻰ ﻧﮕﺮ ﻳﺴﺖ . ﺩﺭ ﺩﻝ ﺑﺴﻴﺎﺭﻯ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ، ﺍﻣﻴﺪﻯ ﻣﺒﻬﻢ ﻣﻮﺝ ﻣﻰ ﺯﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﻬﺘﺮﻯ ﻓﺮﺍ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻳﺎﻓﺖ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﺎ ﺗﺴﺎﻫﻞ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﻫﻤﮥ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭼﺘﺮ ﺑﺮﺍﺩﺭﻯ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ . ﺍﻳﻨﺎﻥ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎ ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰﻯ ﺭﻫﺒﺮ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺁﻗﺎﻯ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﻭ ﺗﻬﻤﺖ ﻫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﺩﺭ ﺁﺛﺎﺭ ﻳﺎ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻰ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺷﺪ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻯ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺍﻧﻘﻼﺑﻴﻮﻥ