One Hundred and Sixty Years

۴٠۴ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻮﻗّﺖ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻫﻤﮥ ﺍﺭﮔﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﺭﻧﮓ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﺰﻧﺪ ﻋﺠﻠﻪ ﺍﻯ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍﺩ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺍﺯ ﺑﺮﺧﻰ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﮐﻪ ﭘﺴﺖ ﻫﺎﻯ ﺑﺎﻻ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻋﺎﺩﻯ ﺩﺭﺁﻳﻨﺪ . ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮ، ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻣﻬﺪﻯ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﻭﺯﺭﺍﻯ ﮐﺎﺑﻴﻨﮥ ﺍﻭ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﻫﺎﻯ ﻣﻠّﻰ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ، ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻧﺶ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﮤ ﻓﻨﻰ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﺿﺪّ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﺸﻬﻮﺭ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻣﻴ ﺪﻭﺍﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺍﺩﺍﺭﮤ ﮐﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺑﻴﻨﻰ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﻮﺩ . ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻮﻗﺖ، ﺍﻋﻀﺎﻯ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺑﻪ ﺩﻓﺎﺗﺮ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻣﺤﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﺮﺩﻩ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﻭ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﺁﻣﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧ ﻮﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﻳﻮﺭﺵ ﻭ ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ، ﺿﻤﻦ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﻭ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ، ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻭ ﻋﮑﺲ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﺪﺳﺘﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺑﺮﺩﻧﺪ . ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﺁﻣﺎﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺣﺠّﺘﻴﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺷﺎﻩ ﺑﺎ ﭘﺸﺘﻴﺒﺎﻧﻰ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺭﺑﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ) Martin 1984: 37 ( . ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮐﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻯ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻨﮏ ﺍﻧﻘﻼﺑﻴﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻓﺰﻭﺩ . ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﻨﺪﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻭﺳﻴﻊ ﻭ ﺗﮑﻴﻪ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﻣﻬﺎﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﻧﻤﻰ ﮐﺮﺩ، ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋ ﻴﺎﻥ ﺷﺪﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪﻧﺪ . ﺩﺭ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻧﻘﻄﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭﻗﺎﻳﻌﻰ ﺷﺮﻡ ﺑﺎﺭ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻴﮕﻨﺎﻩ، ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻥ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺰﺍﺭﻉ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺍﻧﺒﻮﻫﻰ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺑﻪ ﺣﺪّﻯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﺋﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰﺍﻥ ﺑﺎ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ . ﮔﻮﺋﻰ ﺑﻴﻢ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﺟﺮﻳﺎ ﻥ ﮐﻮﺩﺗﺎﻯ ۲۸ ﻣﺮﺩﺍﺩ ﺳﺎﻝ ۱۳۳۲ ] ۱۹ ﺍﻭﺕ ۱۹۵۳ [ ﻳﻌﻨﻰ ﮔﺮﻳﺨﺘﻦ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺍﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ، ﻭﺭﻕ ﺑﺰﻭﺩﻯ ﺑﺮﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻃﻼﺋﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺩﻭﺭﮤ ﺗﺤﻮّﻝ ﺑﺮﺍﻯ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻭﺩ . ﺍﻣﺎ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﺸﺪ . ﺑﺎ ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻫﻤﮕﻰ ﺑﺮ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﮑﻴﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺗﻤﺎﻣﻰ