One Hundred and Sixty Years

۴١٢ ﻓﺼﻞ ﺳﻮّﻡ : ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺳﻠﺐ ﻫﻤﮥ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﻯ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺎﻩ ﺩﺭ ﻣ ﻫﺎﻯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﭘﺎﺋﻴﺰ ﺳﺎﻝ ۱۳۵۷ ] ۱۹۷۹ [ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳﻴﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﻃﺮﺣﻰ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﻣﻮﻗّ ﺖ ﺑﻪ ﻧﺨﺴﺖ ﻭﺯﻳﺮﻯ ﺁﻗﺎﻯ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻥ، ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﻮﺳﻂ ﺩﻭ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﻯ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ، ﺁﻗﺎﻳﺎﻥ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮﻯ ﻭ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻬﺸﺘﻰ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﻭ ﺑﺎﺯﻧﻮﻳﺴﻰ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺳﺎﺱ ﮐﺎﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ . ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﺲ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪ ﺍﺻﻞ ﻭﻻﻳﺖ ﻓﻘﻴﻪ ﺭﺍ ﺟﺰﺋﻰ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺍﺯ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻭ ﺩﻳﻨﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻤﻮﺩ، ﺳﻠﻄﮥ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﺴﺠﻴﻞ ﮐﺮﺩ، ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺌﻮﻥ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻭ ﺍﻣﻮﺭ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺗﻨﻔﻴﺬ ﺳﺎﺧﺖ، ﺣﻘﻮﻗﻰ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻃﻰ ﻳﮏ ﻗﺮﻥ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺎﻳﻤﺎﻝ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ، ﻣﺤﺪﻭﺩﻳﺖ ﻫﺎﻯ ﺷﺪﻳﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻗﻠﻴّ ﺖ ﻫﺎﻯ ﺩﻳﻨﻰ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﻯ ﺳﺎﻗﻂ ﺳﺎﺧﺖ . ﺳﻮﺍﻯ ﻫﻤﮥ ﺍﻳﻨﻬﺎ، ﻣﻮﺍﺩﻯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﮔﻨﺠﺎﻧﺪﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻧﻮﻉ ﻗﺴﺎﻭﺕ ﻭ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻭ ﺣﻖ ﺷﮑﻨﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺷﻴﻌﮥ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺬﻫﺐ ﺻﻮﺭﺕ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻳﺎﻓﺖ . ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﭘﺮ ﺍﺿﻄﺮﺍﺑﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺭﺳﻴﺪ . ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺳﺮﺍﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﺳﺎﺑﻖ ﻭ ﺍﻣﺮﺍﻯ ﺍﺭﺗﺶ ﺷﺎﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺑ ﻮﺩ، ﺑﻴﻦ ﻧﻴﺮﻭﻫﺎﻯ ﭼﭗ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻣﺜﻞ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﻭ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﮔﻴﺮﻯ ﻫﺎﻯ ﺧﻴﺎﺑﺎﻧﻰ ﺑﻪ ﻭﻗﻮﻉ ﻣﻰ ﭘﻴﻮﺳﺖ، ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺑﻰ