One Hundred and Sixty Years

۴٢٩ ﺑﺘﺪﺭﻳﺞ ﻫﻤﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩﺷﺎﻥ ﺑﻪ ۱۵ ﻧﻔﺮ ﻣﻰ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﺩﺳﺮﺍﻯ ﻳﺰﺩ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺳﺘﮕﻴﺮﻯ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﻣﺮﻯ ﻣﻬﻢ ﺗﻠﻘّﻰ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺭﺳﻤﴼ ﺑﻪ ﺗﻮﻗﻴﻒ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻨﺪ . ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﻭ ﻭﮐﻴﻞ ﺩﺍﺩﮔﺴﺘﺮﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺁﻗﺎﻳﺎﻥ ﻳﺪﺍﻟﻠﻪ ﻟﻄﻔﻰ ﻭ ﻣﺎﺷﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺭﺣﻤﺎﻧﻰ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺳﺘﮕﻴ ﺮ ﺷﺪﻩ ﺑﻪ ﻳﺰﺩ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺩﺍﺷﺖ . ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﮐﺸﻤﻴﺮﻯ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﺪﻭﻗﻰ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ، ﺁﻥ ﺩﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﺷﺮﺡ ﺯﻳﺮ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺁﻗﺎﻯ ﻟﻄﻔﻰ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ : ﺩﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﺟﻨﺎﺋﻰ ﻣﺸﺘﺮﮎ . ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺮﺩﺍﺩ ۱۳۵۹ ] ۱۹۸۰ [ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺍﺩﺳﺮﺍ ﺩﺭ ﺳﻠﻮﻝ ﻫﺎﻯ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﻨﻔﺬ ﻭ ﻫﻮﺍ ﺑﻮﺩ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻳﮑﺒﺎﺭ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻮﺍﺧﻮﺭﻯ ﺑﻪ ﺻﺤﻦ ﺩﺍﺩﺳﺮﺍ ﺑﺮﻭﻧﺪ . ﺩﺭ ۱۱ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ۱۳۵۹ ]۲ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۹۸۰ [ ، ﻣﺤﺎﮐﻤﮥ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺩﮔﺎﻫﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻃﺒﻘﮥ ﺑﺎﻻﻯ ﺩﺍﺩﺳﺮﺍ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪ . ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﻗﺎﺿﻰ، ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺮﻉ، ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺯﭘﺮﺱ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﺮﺩ . ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺨﺶ ﺍﺯ ﺭﺍﺩﻳﻮ ﻭ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻥ ﻳﺰﺩ ﺿﺒﻂ ﻣﻰ . ﺷﺪ ﮐﻴﻔﺮﺧﻮﺍﺳﺖ ﻫﻤ ﺎﻥ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﻫﻤﻴﺸﮕﻰ ﺑﻮﺩ : ﮔﻤﺮﺍﻩ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﺸﺎﻧﺪﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﮐﻔﺮ ﻭ ﺍﻟﺤﺎﺩ، ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺩﺭ ﺣﺰﺏ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﺘﻰ ﺗﺤﺖ ﺷﻌﺎﺭ ﻋﻮﺍﻡ ﻓﺮﻳﺐ ﻭﺣﺪﺕ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ، ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻭ ﺍﻣﺮﻳﮑﺎ . ) Baha’i World 1983-1986: 279 ( ﺁﻗﺎﻯ ﻧﻮﺭﺍﻟﻠﻪ ﺍﺧﺘﺮﺧﺎﻭﺭﻯ ﻻﻳﺤﮥ ﺩﻓﺎﻋﻴﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻗﺒﻞ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺁﻗﺎﻯ ﻟﻄﻔﻰ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﻭﺍﺭﺩﻩ ﺭﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺖ . ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﺯﭘﺮﺱ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﻣﺨﻔﻰ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺍﺯ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻳﺰﺩ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ