One Hundred and Sixty Years

۴٣٣ ﺻﺪﻭﻗﻰ ٢٢٠ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻟﺌﻴﻢ ﻭ ﺑﻰ ﺑﺎﮎ ﻫﻔﺖ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻳﺰﺩ، ﺷﻬﺮ ﺩﻭﺭﺍﻓﺘﺎﺩﮤ ﺣﺎﺷﻴﮥ ﮐﻮﻳﺮ، ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﺟﺎﺳﻮﺱ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﻳﮏ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻯ ﻭ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﺑﻨﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻴﺪ . ﮐﺴﻰ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻧﮕﻔﺖ ﮐﻪ ﺷﻬﺮ ﻳﺰﺩ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺟﺎﺳﻮﺱ ﺑﻄﻠﺒﺪ ﺁﻥ ﻫﻢ ﻫﻔﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ . ﺟﻨﺎﺏ ﻋﺎﻟﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻓﺎﺟﻌﮥ ﻫﻮﻟﻨﺎﮎ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺼﻠﺤﺖ ﺧﻮﺩ ﻳﮏ ﮐﻼﻡ ﻻﺍﻗﻞ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﺗﺒ ﺮّﻯ ﻧﮑﺮﺩﻳﺪ . ﺍﻳﻦ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺆﻳّﺪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﺍﺯ ﻧﺎﺣﻴﮥ ﺧﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻗﺘﻞ ﺁﻥ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺑﺨﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺳﺒﺐ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻭ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﺟﺪﻳﺪﻯ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻪ ﺟﻮﺧﮥ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﺑﺴﭙﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺯﺧﻢ ﮐﻬﻨﮥ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﺍﻯ ﮐﻪ ﺁﻥ ﺍﺣﻤﻖ ﻗِﺮﺍﻥ ﺻﺎﺣﺐ ٢٢١ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﻧﮕﻮﻥ ﺑﺨﺖ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﻭ ﻣﺮﺗﺒﻪ ﻧﻮ ﮔﺮﺩﺩ . ﺁﺧﺮ ﻧﻤﻰ ... ﺷﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻭﺣﺸﻴﮕﺮﻯ ﻫﺎﻯ ﺭﺳﻮﺍ ﻭ ﻧﻨﮓ ﺁﻭﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﻋﻈﻴﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ؟ ﮐﻮﭼﮏ ﻧﻴﺴﺖ ﺭﻭﺯ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﺮﻳﺰﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻄﺐ ﭘﺰﺷﮕﻰ ﮐﻪ ﻫﺸﺘﺎﺩ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﻨﺎﻣﻰ ﺯﻳﺴﺘﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﻴﺰ ﻃﺒﺎﺑﺘﺶ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﮑﺸﻨﺪ ﻭ ﻓﺮﺩﺍﻳﺶ ﻫﻢ ﺁﺷﮑﺎﺭﺍ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﻴﺎﻭﺭﻧﺪ ﺍﺛﺎﺛﺶ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺒﺮﻧﺪ . ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺣﮑﻴﻢ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺳﻌﺪﻯ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﻰ ﮐﺮﺩ ﭼﻪ ﺁﻥ ﻭﻗﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺗﺨﺖ ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻣﻨ ﺘﻘﻞ ﺷﺪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺘﻮﺳﻄﻴﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻮﺩ . ﺍﮐﺜﺮ ﺑﻴﻤﺎﺭﺍﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺧﺎﻧﻢ ﻫﺎﻯ ﭼﺎﺩﺭﻯ ﻭ ﺑﺎ ﺣﺠﺎﺏ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﻰ . ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺟﻠﻮﻯ ﻣﻄﺐ ﺍﻭ ﮐﻪ ﻣﺴﻴﺮﻡ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﺳﺮﺷﻨﺎﺱ ﺍﻳﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺮ ﻣﻰ . ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺑﻠﻰ ﺷﻤﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺗﻠﺦ ﻭ ﺗﮑﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪﻳﺪ ﻭ ﻳﮏ ﮐﻼ ﻡ 220 ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﺪﻭﻗﻰ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻤﻌﮥ ﻳﺰﺩ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ۱۱ ﺗﻴﺮ ﻣﺎﻩ ۱۳۶۱ ] ۲ ﮊﻭﺋﻴﻪ ۱۹۸۲ [ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﺩﺍﻯ ﻧﻤﺎﺯ ﺟﻤﻌﻪ، ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺠﺎﻫﺪﻳﻦ ﺧﻠﻖ ﺑﺎ ﺑﻤﺒﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺳﻮﻣﻴﻦ ﺷﻬﻴﺪ ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻟﻘﺐ ﮔﺮﻓﺖ . 221 ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻧﺎﺻﺮﺍﻟﺪﻳﻦ ﺷﺎﻩ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﻦ ﺑﺎﺑﻰ ﻭ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﮐﺸﺘﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻭ ﺁﻥ ) ﺁﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ ﻭ ﺻﻬﻴﻮﻧﻴﺴﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷﺖ ( ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺩﻳﻦ .