One Hundred and Sixty Years

۴۵٢ ﻧﺼﺮﺕ ﻳﻠﺪﺍﺋﻰ ﻏﻔﺮﺍﻧﻰ ۵۶ ﺳﺎﻟﻪ ﻭ ﭘﺴﺮﺵ، ﺑﻬﺮﺍﻡ ﻳﻠﺪﺍﻳﻰ، ﺩﺭ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺟﺸﻦ ﺗﻮﻟﺪ ﺑﻬﺮﺍﻡ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰﻯ ﺯﻳﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﺧﻮﻥ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺭ ﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺧﻮﻥ ﺁﻟﻮﺩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺣﺘّﻰ ﺍﺯ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ﻭ ﻧﺎﺧﻨﻬﺎﻯ ﭘﺎﻳﺶ ﻫﻢ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺭﻳﺨﺖ . ﺧﺎﻧﻢ ﺯﺍﺋﺮﭘﻮﺭ ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭﺵ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﻢ ﺳﻠﻮﻟﻰ ﻫﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ . ﺧﺎﻧﻢ ﺯﺍﺋﺮﭘﻮﺭ ﺑﻪ ﻋﺘﺮﺕ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭘﺎﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺗﻜﺎﻥ ﺑﺪﻫﻢ، ﺭﻭﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺗﺎ ﭘﺎﻫﺎﻯ ﻣﻦ ﺭﺍ ﻧﺒﻴﻨﻰ . ﻋﺘﺮﺕ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ : ﮔﻔﺖ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺳﻠﻮﻟﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻰ ﺑﺮﻭﻧﺪ ) ﺳﻠﻮﻟﻬﺎﻯ ﺍﻧﻔﺮﺍﺩﻯ ﺩﺳﺘﺸﻮﻳﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ( ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺎﻓﺘﻰ ﺭﺍ ﻃﻰ ﻣﻰ . ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻋﺘﺮﺕ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﻣﻬﻨﺎﺯ، ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻧﺒﺎﻧﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﺍﺋﺮﭘﻮﺭ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ . ﻋﺘﺮﺕ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﻢ ﺷﻼﻕ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻌﻀﻰ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﺍﻧﻴﺎﻥ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻛﻪ ﺷﻼﻕ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺍﻣﺎ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺧﺎﻧﻢ ﺯﺍﺋﺮﭘﻮﺭ ﺷﻜﻨﺠﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻋﻀﻮ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺤﻔﻞ ﺭﻭﺣﺎﻧﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﺷﻴﺮﺍﺯ، ﺧﺎﻧﻢ ﻧﺼﺮﺕ ﻳﻠﺪﺍﺋﻰ، ﻭ ﺿﻌﻴﺖ ﻣﺸﺎﺑﻬﻰ ﺭﺍ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﻤﻮﺩ . ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﺑﺎﻥ ﻣﺎﻩ ۱۳۶۱ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﭘﺴﺮﺵ ﺑﻬﺮﺍﻡ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻓﻮﺭﴽ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ ﻫﻮﻳّﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺎﺯﺟﻮﺋﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﺧﺎﻧﻢ . ﻳﻠﺪﺍﻳﻰ ﻧﺎﻡ ﺫﻛﺮ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﻋﻀﺎء ﻣﺤﻔﻞ ﺍﻣﺘﻨﺎﻉ ﺑﻪ ﺭﺍ ﺍﻭ ﺳﺒﺐ ﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﻭ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﺯﻳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺷﺪﺕ ﺑﻪ ﻭ ﺑﺮﺩﻩ ﺗﺎﺯﻳﺎﻧﻪ