One Hundred and Sixty Years

۴۶٠ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﺵ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻧﻘﺎﻁ ﺗﺒﻌﻴﺪ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ٢٣٨ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﺩﺭﮤ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺷﺨﺺ ﻣﺰﺑﻮﺭ ﻭ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﺷﺪﻥ ﺯﻥ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﻣﻰ . ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۷ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ۱۳۶۲ ] ۲۹ ﺍﻭﺕ ۱۹۸۳ [ ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﮐﻞ ﺍﻧﻘﻼﺏ، ﺳﻴﺪ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻮﺳﻮﻯ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ، ﺿﻤﻦ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺍﻯ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﻌّ ﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺍﻋﻼﻡ ﺩﺍﺷﺖ . ﻭﻯ ﮔﻔﺖ : ] ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ [ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺗﺤﺮ ﻳﮏ ﻭ ﺍﺧﻼﻝ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﻰ ﮐﺎﺭﻫﺎ ... ﮐﻨﻨﺪ ﻣﻰ ﺍﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻻٓﻥ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻓﻌّﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﺟﻤﻌﻰ ﻭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺗﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺎﻝ ﻫﻢ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺳﻤﻴﺖ ﻧﺸﻨﺎﺧﺘﻪ ﺍﺳﺖ] ...[ ﻣﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﻰ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻦ ﺧﺮﺍﺑﮑﺎﺭﻯ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺎﺭﻯ ﺧﻼﻑ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻧﻰ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺭ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻣﺤﺎﺭﺏ ﻭ ﺗﻮﻃﺌﻪ ﮔﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻃﺮﻳﻘﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ . ﺣﺎﻻ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﻰ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻃﺒﻖ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ، ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ، ﻣﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ . ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻴﻢ ﺑﻠﮑﻪ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﻢ ﻧﻤﻰ ﻓﻌّ . ﮐﻨﻴﻢ ﺎﻟﻴﺘﻰ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﺎﺕ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ . ٢٣٩ ﺩﺍﺩﺳﺘﺎﻥ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﻫﻴﭻ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻭ ﺷﺎﻫﺪﻯ ﺍﺯ » ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻭ ﺍﺧﻼﻝ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﻫﺎ ﻭ « » ﺧﺮﺍﺑﮑﺎﺭﻯ ﻫﺎ ﻭ ﺧﻼﻑ «ﻫﺎ ﮐﺎﺭﻯ ﮐﻪ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺍﻭ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ 238 ﻣﺠﻠﮥ ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺷﻤﺎﺭﮤ ۴۷ ، ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۹۸۳ ﻭ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﻫﺎﻯ ﺑﻌﺪﻯ ﺍﺳﺎﻣﻰ ﻫﻤﮥ ﺩﺳﺘﮕﻴﺮ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ . 239 ﮐﻴﻬﺎﻥ ﻫﻮﺍﺋﻰ ۱۳۶۲/۶/۳۰ ، ﭘﻴﺎﻡ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ۴۸ ، ﺍﮐﺘﺒﺮ ۱۹۸۳ .