One Hundred and Sixty Years

۴٨١ ﺑﺎﻍ ﺑﺪﺷﺖ ﻣﺤﻞ ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮔﺮﺩﻫﻢ ﺁﺋﻰ ﺑﺎﺑﻴﺎﻥ، ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۱۸۴۸ . ﻡ ﻗﺮّﺓﺍﻟﻌﻴﻦ ﻃﺎﻫﺮﻩ ﻧﻘﺎﺏ ﺍﺯ ﭼﻬﺮﻩ ﺑﺮ ﮔﺮﻓ ) ﺖ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﺷﺪ ۱۸ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ۱۳۵۸ ] ۹ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۹۷۹ .( [ ﺧﺎﻧﮥ ﭘﺪﺭﻯ ﻭ ﺍﺟﺪﺍﺩﻯ ﺑﻬﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺩﺭ ﺗﺎﮐﺮ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺴﺮ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺧﺎﮎ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪ ) ﺁﺫﺭ ﻣﺎﻩ ۱۳۶۰ ] ﺩﺳﺎﻣﺒﺮ ۱۹۸۱ .([ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﻣﻘﺪّﺱ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﺑﻮﺩ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺩﻩ ﻫﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻭ ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﮥ ﺷﻤﺸﻴﺮﮔﺮﻫﺎﻯ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻭ ﮐﻮﭼﻪ ﻫﺎﻯ ﭘﻴﭽﺎﭘﻴﭻ ﺁﻥ ﮔﻢ ﺑﻮﺩ . ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺍﻳﻦ ﺑﻨﺎ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺧﺎﻧﮥ ﻣﺠﺎﻭﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﻳﻮﺍﺭﻫﺎﻯ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﻠﮑﺎﻥ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ﭘﺮ ﺷﻴﺒﻰ ﻃﺒﻘﮥ ﻫﻢ ﮐﻒ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﺒﻘﮥ ﺩﻭﻡ ﻭﺻﻞ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﺧﺎﻧﻪ ﺣﻮﺽ ﮐﻮﭼﮑﻰ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﻧﺎﺭﻧﺠﻰ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ . ﻳﮑﺼﺪ ﻭ ﺳﻰ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺑﺎﺏ ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﺩﺭ . ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﺏ، ﻣﻼّ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﺸﺮﻭﺋﻰ، ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ، ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺑﺤﺚ ﻭ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺍﻋﻼﻡ ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻳﮏ ﭘﻴﺮﻭﺍﻥ ﺍﻭّﻟﻴﻪ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﺍﺭﺵ ﺁﻣﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﻯ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻭﻟﻴﮥ ﺁﻳﻴﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﺷﺖ . ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﮥ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺎ ﻫﻤﮥ ﮔﻤﻨﺎﻣﻰ ﺍﺵ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﻃﺮﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤّﻞ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﺎﺟﺮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺳﺘﻴﺰﻯ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﻠﻪ ﻭ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰ ﻗﺮﺍﺭ . ﮔﺮﻓﺖ ﻣﻰ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺠﻮﻡ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺷﺪ، ﺷﻴﺸﻪ ﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺧُﺮﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺻﺪﻣﻪ ﺩﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤ ﺎﻥ ﺧﺴﺎﺭﺕ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻣﺪ . ﻭﻟﻰ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﻓﺮﻭﻧﺸﺴﺘﻦ ﺁﺷﻮﺏ ﻫﺎ، ﺗﻮﺳﻂ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺍﻭﻝ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﮔﺸﺖ ﻭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﺣﻔﻆ ﮔﺮﺩﻳﺪ . ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺠﺎﻭﺭ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﻧﻴﺰ ﻣﺘﻌﻠّ ﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻫﺎ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺭﻭﺯ ۶ ﺍﺭﺩﻯ ﺑﻬﺸﺖ ۱۳۵۸ ] ۲۶ ﺁﻭ ﺭﻳﻞ ۱۹۷۹ [ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺭﺍ