One Hundred and Sixty Years

۴٨٢ . ﺿﺒﻂ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻫﻨﻮﺯ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﺤﻠّﻰ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻭ ﻣﺤﻔﻞ ﻣﻠّﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺳﺮﭘﺎ ﺑﻮﺩ . ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺯﻧﮓ ﺧﻄﺮ ﺭﺍ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺑﺎ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺩﻭﻟﺖ ﺍﻧﻘﻼﺑﻰ ﻭ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻭ ﻣﻮﺿﻊ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﺳﺘﺮﺩﺍﺩ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺷ . ﺪﻧﺪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﻃﻰ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺍﻃﻼﻉ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ ﮐﻪ : ﺑﺪﻳﻨﻮﺳﻴﻠﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ﻣﻨﺰﻝ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺑﻪ ﺳﻴﺪ ﺑﺎﺏ ﺩﺭ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻯ ﺍﺯ ﺍﻧﺤﻼﻝ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﻰ ﺑﻄﻮﺭ ﺍﻣﺎﻧﺖ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺎﺳﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ [. ﮐﺬﺍ ] ﺷﺮﻭﻉ ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺎﺭﺕ ۱۳۵۸/۲/۶ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ) ﻣﻬﺮ ﻭ ﺍﻣﻀﺎء ) ( ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺍﺳﻨﺎﺩ .( ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎﻧﺖ» « ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺋﻰ ﺍﺳﺖ . ﻟﺬﺍ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﭘﺎﻯ ﻧﻨﺸﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﺷﺸﻰ ﻧﺎﻓﺮﺟﺎﻡ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭﻯ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﻭ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻫﺎﻯ ﺣ ﻀﻮﺭﻯ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩﻯ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺣﻔﻆ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺍﻳﻦ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺑﺤﺮﺍﻧﻰ ﻭ ﭘﺮ ﻫﺮﺝ ﻭ ﻣﺮﺝ ﺭﺷﺎﺩﺕ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻰ . ﻃﻠﺒﻴﺪ ﺳﺮ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻀﻄﺮﺑﺎﻧﻪ ﺑﻴﻢ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ . ﺭﻭﺯ ۱۰ ﺷﻬﺮﻳﻮﺭ ۱۳۵۸ ] ۱ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ۱۹۷۹ [ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﻋﻤﻠﻪ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺷﻤﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺣﻤﻼﺕ ﻗﺒﻠﻰ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺍﺷﺖ، ﻧﺨﺴﺘﻴﻦ ﮐﻠﻨﮓ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﮤ ۶ ، ﻣﺠﺎﻭﺭ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﻭﺍﺭﺩ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺷﺪﻩ ﻭﻳﺮﺍﻧﻰ ﺑﻨﺎ ﺭﺍ ﺁﻏﺎﺯ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ . ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻯ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺷﺪﻳﺪ ﺍﻳ ﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ، ﺷﻤﺎﻟﻰ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ . ﺑﺎ ﺁﻏﺎﺯ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻨﺎ ﺻﺪﻫﺎ ﺗﻠﮕﺮﺍﻑ ﺍﺯ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﺍﻥ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮ ﺍﺻﻞ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻭ ﻋﺪﺍﻟﺖ ﺍﺳﻼﻣﻰ، ﺑﻨﺎﻫﺎﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺴﺘﺮﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ . ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻃﻼﺋﻰ، ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺷﺮﮐﺖ ﺍﻣﻨﺎء ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻪ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪ . ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺩﻗﻴﻖ ﻭ ﺟﺎﻣﻌﻰ ﮐﻪ ﻭﻯ ﺍﺯ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭ ﺭﻭﻳﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻳ ﻨﮏ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺟﺰﺋﻴﺎﺕ ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ