One Hundred and Sixty Years

۴٨۴ ﮔﻔﺘﮥ ﭘﺪﺭﺵ ﻫﻴﭻ ﮐﺲ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﻃﻼﺋﻰ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻟﮕﺮﻣﻰ ﺭﺍﻫﻰ ﻣﺤﻞ ﺷﺪ ﺗﺎ ﺧﻮﺩ ﺍﻭﺿﺎﻉ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ . ﺍﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮔﺮﺩﻳﺪ ﺭﺍﻫﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺎﺏ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﻭﺍﻧﺖ ﻫﺎﻯ ﺷﻬﺮﺩﺍﺭﻯ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﺮﺩﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺑﻴﻞ ﻭ ﮐﻠﻨﮓ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻨﻴﻪ ﺍﻯ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺑﺮﻭﻯ ﻣﻨﺰﻝ ﺑﺎﺏ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﮐﻮﺭﻭﺵ ﻃﻼﺋﻰ ﺩﺭ ﮔﺰﺍ ﺭﺵ ﺧﻮﺩ ﭼﻨﻴﻦ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ : ﺳﺎﻋﺖ ۱۱ ﺻﺒﺢ ﮔﺮﻭﻫﻰ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ . ﭘﻴﺸﺎﭘﻴﺶ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻣﺮﺩﻯ ﺑﻨﺎﻡ ﺣﺎﺟﻰ ﺷﺮﻳﻒ ﺍﺯ ﻣﺴﺆﻭﻟﻴﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺍﻭﻗﺎﻑ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﻰ . ﮐﺮﺩ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻭ ﺁﺧﻮﻧﺪﻯ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻗﻢ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻨﺎﻡ ﻃﻮﺑﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﺗﻌﺪﺍﺩﻯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺴﻠّﺢ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺣﺪﻭﺩ ۱۵۰ ﻧﻔﺮ ﺑﺴﻮﻯ ﻣﺤﻠﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮﮔﺮﻫﺎ ﻣﻰ ﺁﻣﺪﻧﺪ . ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻰ ﻧﻔﺮ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺴﻠﺢ ﺍﺯ ﮐﻤﻴﺘﮥ ﻣﻬﺪﻳﻪ ٢٥١ ﻭ ۱۰ ﺗﺎ ۱۲ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻋﺎﺩﻯ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﻠﺤﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﻮﺩﻧﺪ ... ﺍﻳﺸﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﮥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ۲ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﮥ ﺑﺎﺏ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻯ ﺗﻮﻗﻒ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺗﺨﺮﻳﺐ ﺑﻨﺎ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﺣﺎﺟﻰ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﻃﻮﺑﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺩ ﺳﺘﻮﺭ ﻣﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﻨﻨﺪ . ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺩﺭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﻯ 251 ﮐﻤﻴﺘﮥ ﻣﻬﺪﻳﻪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺷﻴﺮﺍﺯ ﺭﺍ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ .