One Hundred and Sixty Years

۴٨٨ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻰ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮤ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﻁ ﺧﺎﻧﮥ ﺧﻮﺩ ﻳﺎ ﺻﺤﺮﺍ ﻭ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻥ ﺩﻓﻦ ﮐﺮﺩﻧﺪ، ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﻳﺮ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻯ ﮐﻪ ﻟﻌﻨﺖ ﺁﺑﺎﺩ ﻳﺎ ﮐﻔﺮﺁﺑﺎﺩ ﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺑﺴﭙﺎﺭﻧﺪ . ٢٥٣ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳﻴﻊ ﻣﺸﺠﺮﻯ ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺑﻨﺎﻡ ﺧﺎﻭﺭﺍﻥ ﺷﺪ . ﻧﻤﻮﻧﮥ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻭ ﺿﺒﻂ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﺎﻣﮥ ﺯﻳﺮ ﺩﻳﺪ . ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﺑ ﻨﻴﺎﺩ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎﻥ ﻣﺎﺯﻧﺪﺍﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺁﻣﻞ ﺑﻨﺎﻡ ﺁﻗﺎﻯ ﮐﺜﻴﺮﻯ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﺦ ۱۳۶۲/۸/۲۶ ] ۱۴ ﻧﻮﺍﻣﺒﺮ ۱۹۸۲ [ ﺭﺍ . ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﻧﺜﺮ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﻧﺎﻣﻪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻥ ﻃﺒﻘﮥ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ : ﺑﺴﻤﻪ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎﻥ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻥ، ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺁﻣﻞ ﺷﻤﺎﺭﻩ ۴۰۲/۱۶۵۴ ﺁﻗﺎﻯ ﮐﺜ ﻴﺮﻯ ﭼﻮﻥ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﺟﺎﻭﻳﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻪ ﮐﻠﻴﻪ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺷﺮﮐﺖ ﺍﻣﻨﺎء ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻣﺴﺘﻀﻌﻔﺎﻥ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻟﺬﺍ ﺟﻬﺖ ﺗﺨﻠﻴﻪ ﺳﺮﺍﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﺩﻓﻦ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩﺩﺍﺭﻯ ﻧﻤﺎﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﮑﺎﻥ ﺧﻮﺏ ﺟﻬﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﺳﺎﺯﻯ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﻧﻤﺎﻳﺪ . ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺷﻤﺎ ) ﺍﻣﻀﺎء ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﻣﻬﺮ ﻧﺎﺧﻮﺍﻧﺎﺳﺖ .( ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﺁﻣﻞ ﺑﺎﺑﻞ – ﺑﺎﺑﻠﺴﺮ – ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻭﺳﻴﻌﻰ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪّ ﺩ ﺑﻨﺎﻡ ﺣﺪﻳﻘﻪ ﺑﺎﻍ] ﺩﺭ [ ﺗﭙﻪ ﻫﺎﻯ ﺷﻤﺎﻝ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﮐﻪ ﻣﺤﻞ ﺗﺸﮑﻴﻞ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﮥ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻣﺼﺎﺩﺭﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻗﻄﻌﺎﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪ . ﺣﻈﻴﺮﺓﺍﻟﻘﺪﺱ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺷﺎﻩ ﺗﺴﺨ ﻴﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﺎﻩ ﺗﻴﺮ 253 ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۸۸ ] ۲۰۰۹ [ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ ﻟﻌﻨﺖ ﺁﺑﺎﺩ، ﮐﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ، ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﻗﺒﻮﺭ ﺻﺪﻫﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﺠﺎﻫﺪ ﺗﻴﺮﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎﺭ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻇﺎﻫﺮﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺗﺄﺳﻴﺲ ﻳﮏ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺑﺮﺩﻥ ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻫﺎﻯ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻰ، ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﺎﮎ ﻳﮑﺴﺎﻥ ﮐﺮﺩ .