One Hundred and Sixty Years

۵٠۵ ﮐﺴﺐ ﺍﻳﺸﺎﻥ، ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﻯ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﻭﺍﻫﻰ ﻭ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺗﺸﮑﻴﻼﺕ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻫﻢ. ﺑﻮﺩ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﻯ ﻣﺘﻌﺪﺩﻯ ﺑﺮﺍﻯ » ﻣﺒﺎﺭﺯﮤ ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ « ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺑﻌﺪ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺣﺘّﻰ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﺿﻌﻴﻒ ﻧﺎﭼﻴﺰﻯ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﺣ» ﺪّ ﺍﻗﻞ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ « ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺑﺨﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺮﺣﻤﺘﴼ ! ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﻋﻄﺎء » ﺷﺪ « ﻣﺤﺮﻭﻡ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ . ۱ – ﺍﺩﺍﻣﮥ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺍﺯ ﺳﻮﻯ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺍﻣﻨﻴﺘﻰ ﻭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﺭﺷﺎﺩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﻣﺆﺳﺴﺎﺕ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺍﻫﺘﻤﺎﻡ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭﻟ ﻰ ﺻﺪﻭﺭ ﻣﺼﻮّﺑﻪ ﺷﻮﺭﺍﻯ ﻋﺎﻟﻰ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﺎﻣﻨﻪ ﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺷﺪّﺕ ﺑﺨﺸﻴﺪ . ﺑﺮﺧﻰ ﻣﺆﺳّﺴﺎﺕ ﺧﺼﻮﺻﻰ، ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺨﺼّﺺ ﮐﺎﺭﻣﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻭﻟﺖ ﺧﻮﺍﺳﺘﺎﺭ ﺍﺳﺘﺜﻨﺎء ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ، ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻬﺪﻳﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮔﺮﺩﻳﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻧﺪ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﻓﺮﺩ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ . ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﻮﺝ ﺍﺧﺮﺍﺝ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﻯ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﻋﻠﻰ ﺍﮐﺒﺮ ﺭﻓﺴﻨﺠﺎﻧﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ . ٢٦١ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﮐﻰ ﻭﻗﻔﻪ ) ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺣﺠﺔﺍﻻﺳﻼﻡ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺎﺗﻤﻰ ( ، ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺍﺣﻤﺪﻯ ﻧﮋﺍﺩ ﺑﺎ ﺷﺪﺕ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮﻯ ﺍﺯ ﺳﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻔﺤﺎﺕ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ . ۲- ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮﻳﺎﻥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺍﺯ ﺗﺤﺼﻴﻞ، ﻳﻮﺭﺵ ﻭ ﺗﻌﻄﻴﻞ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺁﺯﺍﺩ ﻋﻠﻤﻰ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺩﺭ » ﭘﺎﮐﺴﺎﺯﻯ « ﻭﺳﻴﻌﻰ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ 261 Moojan Momen, Economic Strangulation of the Baha’i Community, in: http://www.iranpresswatch.org/post/1578, 2 nd March 2009 ﺍﻳﻦ ﭘﺎﻳﮕﺎﻩ ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ .