One Hundred and Sixty Years

۵٢۶ ﺩﺳﺘﻴﺎﺑﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻯ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﺋﻰ ﺷﺨﺼﻰ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺣﻴﺚ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﻭ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﺳﻴﺎﺳﻰ ﻗﺮ ﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ . ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺗﻌﻬّﺪ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﻭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﺋﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﻴﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﻰ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮑﻨﺪ؟ ﺁﻳﺎ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﭼﻮﻥ ﺟﻤﻌﻰ ﺍﺯ ﺍﺗﺒﺎﻉ ﺍﺵ ﻋﻘﻴﺪﮤ ﺑﺎﻃﻠﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻠﺰﻡ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻣﻌﺎﻫﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﻧﺪ؟ . .. ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﭘﻴﺶ ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭﻯ ﺍﺟﻼﺱ ﮐﻤﻴﺘﻪ ﺭﻓﻊ ﺗﺒﻌﻴﺾ ﻧﮋﺍﺩﻯ ﺩﺭ ﻣﻘﺮ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﮊﻧﻮ، ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻣﺘﻦ ﺩﺍﺩﻧﺎﻣﻪ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﺮﺟﻤﮥ ﺍﻧﮕﻠﻴﺴﻰ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺣﻀّﺎﺭ ﭘﺨﺶ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻃﺒﻖ ﺁﻥ ﻓﺮﺩﻯ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﴽ ﻳﮏ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﻘﺘﻮﻝ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﻭ ﻏﻴﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﻮﺩ، ﻧﻪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺑﻪ ﻗﺼﺎﺹ ﻭ ﻧﻪ ﻣﻠﺰﻡ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺩﻳﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﭘﺮ ﻭﺍﺿﺢ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﭼﻪ ﺫﻫﻨﻴﺖ ﻭ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻣﻨﻔﻰ ﺭﺍ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻧﻈﺎﻡ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻰ . ﮐﻨﺪ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺣﻘﻴﻘﺘﴼ ﺟﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﻋﻠﻤﺎﻯ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﺍﺳﻼ ﻡ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻓﻘﻴﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻴﻨﻰ ﭼﻮﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﮑﺎﺭﻡ ﺷﻴﺮﺍﺯﻯ ﺑﺎ ﺭﻫﻨﻤﻮﺩﻫﺎﻯ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ ﺍﺭﺷﺎﺩﻯ ﺧﻮﺩ ﺗﮑﻠﻴﻒ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻭ ﻣﻮﺿﻊ ﮔﻴﺮﻯ ﺩﻭﻟﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﺍﻣﻮﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ) ﻣﻬﺮﭘﻮﺭ ۱۳۸۴ : ۶۳۵-۹ (. ٢٨٥ ﺑﺨﺶ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺍﻗﻠﻴﺖ ﻫﺎﻯ ﻏﻴﺮ ﺭﺳﻤﻰ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ » ﻭﻇﻴﻔﮥ ﺩﺷﻮﺍﺭ ﻧﻈﺎﺭﺕ ﺑﺮ ﺍﺟﺮﺍﻯ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺳﺎﺳﻰ ﺑﺎ ﺍ « ﻳﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﻭ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺁﻳﺎ ﻣﮑﺎﺗﺒﺎﺕ ﺣﺴّﺎﺱ ﺗﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭﺝ ﺁﻥ ﻋﻤﻠﻰ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺑﻴﻦ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﻧﻪ . ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺣﮑﻢ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﺋﻴﻢ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﻬﻮﺭﻯ ﺁﻗﺎﻯ ﺧﺎﺗﻤﻰ ﻓﺸﺎﺭ ﺑﺮ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪ . ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻫﻤﻴﺸﮕﻰ ﻣﺜﻞ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﻐﻞ ﻭ ﻳﺎ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻭ ﻏﻴﺮﻩ ﺑﺮ ﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻫﻴﭻ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺟﻠﻮﻯ ﺟﻮﺧﮥ ﺁﺗﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﺮﻓﺖ، 285 ﻧﺎﻣﮥ ﺷﻤﺎﺭﮤ ۸۳-۴۳۳۲ ، ﺗﺎﺭﻳﺦ ۱۳۸۳/۱۰/۱۴ ] ۳ ﮊﺍﻧﻮﻳﻪ ۲۰۰۵ .[