One Hundred and Sixty Years

۵٧٢ ﻏﻴﺮﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ . ﻃﺒﻘﮥ ﻣﺘﻮﺳّ ﻂ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺗﺤﺼﻴﻼﺕ ﻋﺎﻟﻰ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ ﺗﺤﻤّﻞ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻭ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ ﺷﺮﻉ ﻧﺪﺍﺷﺖ . ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻬﺖ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﮐﺸﺎﮐﺶ ﻫﺎﻯ ﺟﻨﺎﺣﻰ ﺩﺍﺧﻞ ﺭﮊﻳﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻭﻯ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻮ » ﺭﺩ ﻟﺰﻭﻡ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺣﻔﻆ ﺭﮊﻳﻢ ﺣﺘّﻰ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻯ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺭﺩﻥ ﺿﺮﻭﺭﻳﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ « ﺻﺎﺩﺭ ﮐﺮﺩ . ٣١٦ ﻭﻯ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻓﺘﻮﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺭﻭﺣﺎﻧﻴﻮﻥ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻥ ﺩﺍﺭﻯ ﻣﻰ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻝ ﮔﺮﺍﺋﻰ ﻭ ﺗﺤﺠّﺮ ﺩﻳﻨﻰ ﭼﺸﻤﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻭﺍﻗﻌﻴﺎﺕ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺧﺎﻟﺘﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻫﺪﻓﻰ ﺟﺰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﻃﺎﻟﺒﺎﻧﻰ ﻧ . ﺪﺍﺷﺖ ﻓﺘﻮﺍﻯ ﺁﻗﺎﻯ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻭﻯ ﺩﺭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺻﺎﺩﺭ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﻐﻴﻴﺮﻯ ﻧﺪﺍﺩ، ﻭﻟﻰ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎ ﮐﻤﻰ ﺣﺴﻦ ﻧﻴّﺖ ﺗﺨﻔﻴﻔﻰ ﺩﺭ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻭ ﺁﺯﺍﺭ ﺍﻳﺸﺎﻥ ﺑﺪﻫﺪ . ﺍﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺭﮊﻳﻢ ﺩﺭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺭﻭﺑﺮﻭﺳﺖ ﻧﻪ . ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﻣﻬﺪﻭﺭﺍﻟﺪ ﻡ ﺷﻤﺎﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﺗﺪ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﮥ ﺳﻨّﺘﻰ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ، ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺪﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﺪ . ﺳﻮﺍﻯ ﺁﻥ، ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ۱۶۰ ﺳﺎﻝ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﻦ، ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺷﻬﺮ ﻭ ﻗﺮﻳﻪ ﻭ ﻣﺤﻠﻪ، ﺑﺎ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﻭ ﺗﻮﻃﺌﮥ ﻣﻼّﻳﺎﻥ ﻣﺤﻠّﻰ ﻭ ﺣﺘّﻰ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺘﻌﺼّﺐ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯﻯ ﻣﻰ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻣﺮﮐﺰﻯ . ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻰ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻴﻔﻴﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ . ٣١٧ ﺭﺍﺟﺮ ﮐﻮﭘﺮ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ء ﻓﻌّﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ، ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۹۸۲ ] ۱۳۶۰ [ ﻣﻰ ﻧﻮﻳﺴﺪ :» ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﻣّﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻗﺎﻯ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺷﻬﺮﺗﺶ ﺑﻪ ﺻﺮﺍﺣﺖ ﮔﻮﺋﻰ، ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﺷﺨﺼﴼ ﻣﻄﻠﺒﻰ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﺁﻣﻴﺰ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ ...« . ) Cooper 1982: 15 ( ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﮐﻮﭘﺮ ﺭﺍ ﻳﮑﻰ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﻧﺎﺩﺭ ﺁﻗﺎﻯ ﺧﻤﻴﻨﻰ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ، ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﭘﺮﺯﻳﺪﻧﺖ ﺭﻳﮕﺎﻥ ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻣﻰ . ﮐﻨﺪ ﺭﻭﺯ ۲ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۳۶۱ ] ۲۱ ﻓﻮﺭﻳﻪ ۱۹۸۳ [ ّ ﺔﺍﻻﺳﻼ ﺣﺠ ﻡ 316 ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻳﻦ ﻓﺘﻮﺍ ﻧﮏ : http://www.shahrvanemruz.com/content/3986/default.aspx 317 ﺑﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺁﻳﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺧﺎﻣﻨﻪ ﺍﻯ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻫﻢ ﺭﮊﻳﻢ ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺗﺮ ﻭ ﻣ ﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎﺭﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻢ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﻣﺮﮐﺰﻯ ﮐﻪ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ .