روایت‌هائی از زندان

روا � ی ﻫﺎﺖ ی از زﻧﺪان ٢٨ آﻗﺎی ﺧﺎﻣﻨﻪ � ود ﮔﻮش � ای بﻪ ﮏ بﺎرﮐﻪ بﺎ ﺻﺪای ﻧﮑﺮە � . داد ام ﺗﺮاﻧﻪ � � از � را ﺧﻮاﻧﺪم از ﻣﻦ ﺧﻮاﺳﺖﮐﻪ آن را ﻧﺨﻮاﻧﻢ. و ﻣﻦ گﺎ � ی اﺻ ش وع بﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﺗﺮاﻧﻪ � ن � ﺷﻮ � � ی اﺻ ﮐﺮدم: داﻣﻦ � � ق � ﮐﺸﺎن، ﺳﺎ ﺧﻮاران ﺎران � ازﮐﻨﺎر � ﺴﻮاﻓﺸﺎن � ﻣﺴﺖ وﮔ ﺰد �� ﮔ ،� در ﺟﺎم ش ﻧﮓ دوری � از ﺰد... �� ﺑ � ، ب ﺟﻮﺷﺎن ش ای � وز ﻏﻢ ﻣهﺠﻮری، ﭼﻮن ... و آﻗﺎی ﺧﺎﻣﻨﻪ � ای ف . ) ! ( ﮔﻔﺖ: ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺟﺎن ﻗﺮار ﺷﺪ اﯾﻦ را ﻧﺨﻮای )اﺳﺪی، ۲۰۱۱ ( دﻫﻪ ی ﺷﺼﺖ ﺳﺎﻋﺖ ۱۲ ﺷﺐ روز ۲۴ ﻮرﺳﺎل �� ﺷه ۱۳۶۰ ت � ﻪ دﺧ � ، اﺳﻢ ﻋﻄ ﻣﺠﺎﻫﺪ ی ﺧﻮاﻧﺪﻧﺪ. ﻫﺠﺪە ﺳﺎﻟﻪ را ﺑﺮای بﺎزﺟﻮی » از ﻟﺤﻈﻪ ﻪ از ﺑﻨﺪ � ای ﮐﻪ ﻋﻄ ﮐﻨﺪە در ﺳیﻨﻪ � غ � ﺧﺎرج ﺷﺪ، ﻗﻠبﻢ ﻣﺜﻞ ﻣ � ﺮ �� ام ﭘ زد. ﭼﺸﻢ بﻪ در � دوﺧﺘﻪ ﺑﻮدم و ﻫﺮوﻗﺖ بﺎز � ﺷﺪ، از ﺟﺎ ﻪ � ﺪم . ﺛﺎﻧ �� ﭘ � ﺷﻤﺎری ﺐ رﮔبﺎر ﻣﺴﻠﺴﻞ � اﻧﺠﺎم ﺳﺎﻋﺖ ﭼهﺎر بﺎﻣﺪاد ﺻﺪای ﻣه �{ ... } ﮐﺮدم ی ﻫﻤﻪ ﻦ را ﭘﺮﮐﺮد. ﻫﻤﻪ � ﻓﻀﺎی او � ی ﺑﻨﺪ در ﻣﺎﺗﻢ ﻓﺮو رﻓﺖ. ﻧ ﻢ � ﺴت � دا ﺎرە ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ بﻪ ﺟﻮﺧﻪ � دو پ دە ﺷﺪە � ﻫﺎی اﻋﺪام ﺳ اﻧﺪ} ... { ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ش وع بﻪ � ش وع ﺷﺪ بﺎ بﻐﺾ � ت ی ﻫﺎی ﺧﻼص ﺑﻮدﻧﺪ. وﻗی � ﺪن ﺻﺪای ﺗ � ﺷن ﻢ. � ﺷﻤﺮدن ﮐﺮد ۱،۲،۳ ، ... و ﺗﮏ ی ﻫﺎ ﺗﺎ � ﺗ ۶۰ ﺎرە � ﺪا ﮐﺮد. دو � اداﻣﻪ ﭘ ﻢ ﺷﺪ. � ﺳﮑﻮت ﺣﺎ � } ... { ﻧ داﻧﻢ ازﮐﺠﺎی ﺑﻨﺪ ﺑﻮدﮐﻪ آن ﺑهﺖ وﺳﮑﻮت ﮏ � ود درﻫﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪ و � هﺎن بﺎ � ﻣﺮﮔبﺎر ﻧﺎ بﺎرە ﻫﻤﻪ بﻪ آن ﭘﯿﻮﺳتﻨﺪ: ﻣﺠﺎﻫﺪ! ﻣﺠﺎﻫﺪ! ﻣﺠﺎﻫﺪ بﻪ ﻓﺮﻣﺎن ﯾﺰدان ﺧﻮد