67 ی دیدار لحظه لحظهی دیدار انتساب این شعر به طاهره و فقط طاهره کارکردی ژرفابخش دارد. آن ای است و فقط در مورد طاهره صادق است، واقعیتی نامه واقعیتی زندگی کند که شعر در مورد آن خاموش است اما با افزودن آن هم مخالفتی نمی و آن این است که طاهره که از حروف حی و از برسازندگان و اجزای مقوّم ی حیات در نزد سیّد باب و از اولین مؤمنان به او بود تنها حرف حی کلمه ی زندگی بود که بدون دیدار سیّد باب دل در گرو محبت او و واحد اولیه ی نظرافکندن بود و اگر بسته بود. «گر به تو افتدم نظر»، نظری بی پیشینه دهد بود اما تاریخ گواهی می شد این نخستین دیدار می این آرزو محقق می که این دیدار، نخستین دیدار، هرگز روی نداد. این واقعیت به شعر ژرفایی کند. شعر دهد. شعر را بیش از هرکس وابسته به طاهره می ساز می دگرگون ی شود. زندگی طاهره سازنده شود، از آن او می وصف حال خاص او می شود. دوباره شود. شعر دوباره ساخته می فرد می شعر در وجهی منحصربه شود. پیش از اینکه آغاز شود با نظر به این واقعیت و دیگرگونه آغاز می گیرد. پس آن غم مذکور در شود و از همان ابتدا اوج می تر آغاز می بار سنگین مصرع دوم، در «شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو»، به اندوه عشقی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2