عالمی دیگر بباید ساخت

یدور � ت و دوﺳی ن ، ﺟﻬﺎی ﻦﯾا ﺮﻧﺎ � اﺳﺖﮐ ی ﮐﺮوﻧﺎ ١٦٩ � ﺴﺎن � ﺪ بﺎ ا � رو ﺪﮐﻪ �� ﺮو � ی رو ﻫﺎی ﺎرﻧﺪ � ﺴ � و ﺗﺎ دﻟﺖ بﺨﻮاﻫﺪ ﺜﻞ ﻣ دارﻧﺪ ت بﺎ ﻫﻢ ﻋﻮض و بﻪ راﺣی ن ﺷﺪی ﺲ اﯾﻦ بﻪ � اﻧﺪ. اﻟﺒﺘﻪ در ﭼﺸﻢ ن ﺑﺮﻫﻢ زدی ﮕﺮ را اﺷﻐﺎلﮐﺮدن � ﺟﺎی ﻫﻤﺪ ب ﻘﺖ ی � ﮏ ﺣﻘ � ﻫﺎ � ن ی � ارزش ﻧ درﺧﺸﺪ ﮐﻪ، ﺴﺎ ﮐﻪ ﻓﺮ � ﺴﺎ ﮐ � ن و درﺳﺘکﺎر، ی گﺎﻧﻪ، ﻣﺪﯾﺮی اﺳﺖ ﻣﺪﺑﺮ، اﻣن � دی اﺳﺖ ﺴﻨﺪە �� ﻧ � ای اﺳﺖ ﺧﺎصﮐﻪ ﻣﺜﻞ او ﻧ اﺳﺖ � ﺴﻨﺪ، ﭘﺰﺷ �� ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻨ ﺸﻨﺎﺧﺘﻪ � ﺣﺎذق ﮐﻪ ﻗﺪرش را ش اﺳﺖ ژرف � اﻧﺪ و ﻧﻘﺎ � ن ﮐﻪ ﻫﻨﻮزﮐ ی ﺑن ﺎوردە اﺳﺖ. اﯾﻨهﺎ اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎی گﻢ � درﻧ � ﺶ � از کﺎرﻫﺎ ی اﯾﻦ ﺷﺪە ﺟهﺎن اﻧﺪ. اﺻﻞ ﺗﺰاﺣﻢ ﺗﺎ زﻧﺪە ای ﺑﺮ ﺗﻮ و ﺑﺮگﻢ ﺷﺪە ﻢ اﺳﺖ. ﻫﻤ � ﻫﺎ ﺣﺎ ن ی ن ﮕﺮ از ﺣﮑﻮﻣﺖ � ی ﮐﻪ د ت ، ﺟﺎی ت و بﻪ ﺟهﺎن روح ﭘﺮﮔﺸﻮدی ﺟَﺴی ﮐﻪ رﻓی ن ﻫﺎ در آن ی � ﺮا ﺳﺎﺣﺖِ ﻣﺠﺮدات اﺳﺖ و ﭼ � ﺴﺖ ز � ب ی ﻧ � اﺻﻞ ﺗﺰاﺣﻢ ﺧ ت ن و ﺟﺎ و ﻣکﺎن ﻧﺪارﻧﺪ و اﯾﻦ ﻧﻘﺺ ﻣﺨﺼﻮص ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻤﺘﺪ دکﺎری ﱢ ی �َ ﺣ اﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ آوردە اﺳﺖ. در � ﻣﺎﺳﺖ. بُﻌﺪ اﯾﻦ بﻼ را ﻋﺎﻟﻢ ﻣﺎدە اﺳﺖﮐﻪ � ﮕﺮی را � ﻣﺎدە و ﺟﺴﻢ ﺟﺎی ﻣﺎدە و ﺟﺴﻢ د ی د، و ﺗﻨهﺎ ﻣﺮگ اﺳﺖﮐﻪ � ﮔ � اﺻﻞ ﺗﺰاﺣﻢ را ﺑﺮ ﮐﺮوﻧﺎ اﺻﻞ ﺗﺰاﺣﻢ ﻗﻮتﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. � � اﻧﺪازد. در ﻋ �� ﮏ ﺷﺪ ﻫﺮﮐ � ﻧﺰد � ﺪ بﻪ ﮐ � ﻧبﺎ ﺗﻮاﻧﺪ » ﻣﺰاﺣﻢِ « ﻣﺎ ب گ � زﻧﺪ ﺎﺷﺪ. بﻪ ت ﻫﻢ راﺳی » ﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و بﻪ ]ﺗﮏ ﺗﮏ[ ﻣ � ﻪ � ﻣﺮگ در ﺳﺎ � ﺎ ﺮد ﻧﮕ .« ﻄﺮە � ﺸﺎنِ ﺳ � ﮐﺮوﻧﺎ ﻒ دکﺎرت از ﻣﺎدە اﺳﺖ بﻪ ﻣﺜﺎبﻪ �� ی ﺗﻌ ﻣﺮ ﻣﻤﺘﺪِ ی ا ﻧﻘﻄﻪ بﻪ ﻧﻘﻄﻪ ف � ی ﺗ ی اﺻﻞ ﺗﺰاﺣﻢ، ﻗﺮﻧﻄﯿﻨﻪ ف ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوای ﻌی � . ف ﮐﺮدی ن دورﮐﺮدن ﻣﺰاﺣﻢ ﻌی � ﻫﺎ از ﻫﻢ. ﺷﺖ ﺟهﺎن ﺑﺮﻫﻨﻪ ﺷﺪە � بﻪ ﻣﺪد آن اﺳﺖ ﺴﺖ. � ﮕﺮ ﻣﺰاﺣﻢ ﻧ � ﺐ د � ﺐ ﺷﻮ، ﻏﺎ � . ﻏﺎ در آﻏﺎزﻫﺮرابﻄﻪ ای ﺪ ﺣﺴﺎب � ﻨﻮن بﺎ � ﺸﻪ ا � ﺶ ازﻫﻤ � و ﺑ ﻣﺎن را بﺎ ﺎﺻﻠﻪ ﻓ ﻢ. � ﮕﺮان روﺷﻦ ﮐﻨ � و اﻧﻮاع ﻓﺎﺻﻠﻪ و د ﻣﻘﺪم ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ن ﺗ ی ن ﺗﻌﯿن ی � ﭼ ﻒ � کﻠ ﮐﺮدن بﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺖ، ﺎرە � روز ﻫﻤﻪ در � و ﻫﺸﺪار ی ﻓﺎﺻﻠﻪ اﺳﺖ: ف ﻫﺎ دﺳﺖ ﻧﺰن، ی � ﺸﻮ، بﻪ ﭼ � ﮏ � ی ، بﻪ اﺷﺨﺎص ﻧﺰد � دور ﺷﻮ، ﻓﺎﺻﻠﻪ بﮕ ﻫﺎی � ی � ﻣﮕﺮ بﺎ دﺳﺘﮑﺶ! در اﺷﺨﺎص و ﭼ ن ی ی ون از ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻄﺮ درکﻤن � ﺑ