عالمی دیگر بباید ساخت

یدور � ت و دوﺳی ن ، ﺟﻬﺎی ﻦﯾا ﺮﻧﺎ � اﺳﺖﮐ ی ﮐﺮوﻧﺎ ١٧١ ﻢ. اﯾﻦ ﻃﻮری اﺳﺖ ﮐﻪ � را در ﺑﺮﺧﻮرد بﺎ آﻧهﺎ در ﻧﻈﺮ ﻧﺪار � ﺎ � اﺣﺘ � ت � ﺸ � ﮏ اﺳﺖ ﺑ � ﺸﻪ از ﻫﺮ ﭼﻪ بﻪ ﻣﺎ ﻧﺰد � ﺮ ﻫﻤ � ﻢ. اﻣﺎ ا � ﮐﻨ گ � ﻢ زﻧﺪ � ﺗﻮاﻧ از آن � ﻮار � ﻧﺎ گ � ﻢ زﻧﺪ � ت ﺳ � ﭼﻪ دور اﺳﺖ ﺑ ﺷﻮد. ﻓﻘ ﻂ اﯾﻦ روزﻫﺎﺳ ﺖ ﺪە � ﮐﻪ اﯾﻦ را ﻓهﻤ ﺪە � ﻢ. ﻓهﻤ � ا ﻂ اﺳﺖﮐﻪ � ﺧﺖ ﺑﻮدنِ بﺎ ﻣﺤ � ﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ا � ا � را ﺑﺮای ﻣﺎ آﺳﺎن گ � زﻧﺪ ﮐﻨﺪ و ن دوﺳﺖ ﺑﻮدن و ﻌی � ﺧﺖ ﺑﻮدن � ا ﺧﻮش ن ﺑﻮدن. ی ﺑن ف ت درﺣﻖ ﻫﺮﺟﺰءِ آن بﺪگﻤﺎن ﺑﻮدن و از آن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓن روزﻣﺮە گ � ﻢ. ﭼﻪ، ﻣﮕﺮ زﻧﺪ � ﺪە ﺑﻮد � ﻨﻮن ﻧﭽﺸ � ت اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺸﻘی ی ﻣﺎ ﮏﺧﻮد. � در ﻧﺰد � ن ﻫﺎ و اﺷﺨﺎ ی � ن بﺎ ﭼ ت وکﺎرداﺷن � ﺴﺖﺟﺰﻣﺮاودە و � ﭼ ف ی کﺎن ﻣﺎ را از ﻣﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. آن درﺳﺖ ﻫﻤن � ﮐﺮوﻧﺎ ﻧﺰد �� ﻧﺰد ر ﺸﺎﻧﻪ � ا از ﺧﻮدِ � رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺎ ﻧهﺎﯾﺘﺎ �� ﻧﺰد ﻢ و ﺗﺎ ﺟﺎی ﻣﻤﮑﻦ � ﺑهﺮاﺳ ﺎﺻﻠﻪ ﻓ � ت ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ ا کﺎﻧﻢ ﭼﻪ ﻋﺎﻗﺒی � و ﻧﺰد �� ﻢ. ﻣﻦ بﺪون ﻧﺰد � ی بﮕ ﺮ اﯾﻦ ﺖ، ﺗﻨهﺎ � روزﻫﺎ دﯾﺮ بﻤﺎﻧﺪ و بﻪ اﯾﻦ زودی ﻧﺮود! زﻧﺪان، ﺣبﺲ، ﻣﺤﺪود ی اﻓﺘﺎدن. اﯾﻦ ﻧگﺎەِ ﻣﺮا بﻪ � ﮔ ﺧﻮدم � ن دﮔﺮﮔﻮن ی � ﻧ ﮐﻨﺪ. ﺧﻮدم ب ﺪون ﮕﺮی � ن د ی � ﮕﺮان ﭼ � ن م ﺧﻮدم بﺎ د ی � ﮏ ﭼ � ﮕﺮان � د ! ﺣﺎل دﺳﺖ کﻢ ﺑﺮا ی ت اﯾﻦ ﻣﺪی ﺧﻮد ﮐﻨﺪ. � ﮕﺮان � ﺪ بﺪون د � بﺎ ﺴﺎ بﻪ ﮔ � ﭘﺮﺳﺶ ﻣﺎ اﯾﻦ روزﻫﺎ ﭼﻪ ب ﺎن ادی � ﻔﺘﮕﻮی ﺳﻪ ﺟﺎدوﮔﺮ )بﻪ ز ﻪ اﺳﺖ: � بِﺚ ﺷب �َ ﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣ � ﺟﺎدو( در اﺑﺘﺪای ﻧﻤﺎ کﻢ � ﻣﺠﻠﺲ � ﺟﺎدو ]ﺟﺎدوﮔﺮ[ وارد � )ﺗُﻨﺪَر و آذرﺧﺶ. ﺳﻪ ﺧﻮاﻫﺮ ﺷﻮﻧﺪ. ( کﻢ: � ﺟﺎدوی ﺪار � ﮕﺮ بﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮدِﻣﺎن د � ن گﺎە د ی ﮐﺪاﻣن ١ بﻪ ﺗُﻨﺪَرﮐﻮب و رﺧﺶ اﻧﺪاز و بﺎران بﺎر؟ ﺟﺎدوی دوم: بﺪان ﻫﻨگﺎم کﺎﯾﻦ آﺷﻮب ﺑنﺸیﻨﺪ ﻇﻔﺮ ﺑیﻨﺪ � ﮕﺮی روی � را د �� ﺪ � ﺷﮑﺴﺖ آ ﺪ از اﻓﻖ داﻣﻦ ﻓﺮوﭼﯿﻨﺪ. � ﺶ از آﻧﮑﻪ ﺧﻮرﺷ � ﺟﺎدوی ﺳﻮم: و ﭘ ١ . ﺪ و ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﮐﺮدن از ﻣﻦ اﺳﺖ. �� ﺗﺄ