عالمی دیگر بباید ساخت

� ﻋﺎﻟ د � ﮕﺮ ﺑبﺎ � ﺪ ﺳﺎﺧﺖ ٩٦ ﺪە � ﻘﺖ ﻫﯿﭻ ﻓﺎ � ﻢ )ﮐﻪ در ﺣﻘ � اغ دار � � ﺣﻞ ﻋﺎ ﺖ � ای ﻧﺪارد( . و در ﻧﻬﺎ � ﺪ زودﺗﺮ بﻪ ﻣﺎ ﻫﺸﺪار � دﯾﺮ اﺳﺖ، بﺎ �� ﮕﺮ ﺧ � اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺎﻻ د ﺪ. د � اد « � ن ی � ﮕﺮی را ﻧ � اﻣﺎ ﺟﻬﺎن د ﺗﻮان ﺗﺼﻮر ﺎﺳﺖ � ﮐﺮد ﮐﻪ در آن ﺳ ﮔﺬار ان و ﺎﺳﺘﻤﺪاران در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ � ﺳ � ﻢ � ﻫﺎی ﺧﻮد ﺑﺮای ﺑﻬﺒﻮد اﻗﺘﺼﺎدی ﺗﺼﻤ ی ﻧﺪ � ﮔ ن ﺟﺎﻣﻌﻪ ت ﺳﺎﺧن ﺖ ﻗﺮار دﻫﻨﺪ. ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﯾﻦ �� ﻦ را در اوﻟ �� ای ﻋﺎری ازﮐ � ﺪ � ﺖ ﺟﺪ � وﺿﻌ ت ارادە ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ راﺣی را از � و ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎ � ﺎ � ی ﺳ ﻣﻨﺤﺮفﮐﻨﺪ اﻣﺎ از �� اﺧﺘﺼﺎص بﻪ بﺤﺮان اﻗﻠ ﮕﺮ، در زﻣﺎﻧﻪ � ﺳﻮی د ای ﻨﻪ ﮐﻨﻨﺪ، اﯾﻦ �� ت ﻫ ض ﻧﺪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻫﻨﮕﻔی � ﻬﺎن ﺣﺎ � ﺎﺳﺘﻤﺪاران بﻪ ﻧﺎ � ﮐﻪ ﺳ � ﺖ � وﺿﻌ ﺖ � در آﻧﺎن ﺣﺲ ﻓﻮر �� ﻞ اﻗﻠ � ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای ﻣﻘﺎبﻠﻪ بﺎ ﻣﺴﺎ ﺠﺎد ﮐﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺻﻮرت، دوﻟﺖ � ا � ﻫﺎ ﺪی در � ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﻔ ﺣﻮزە ی ﻫﻤﭽﻮن آﻣﻮزش، ﻣﺮاﻗبﺖ ﻫﺎی ، ﻣﺴﮑﻦ و اﻧﺮژی � ﻫﺎی ﭘﺰﺷ پ � ﺎ ﺠﺎد � ا ﺪﺷﺎن ﺑﺮ ﭘﺮوژە �� � ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺎ ﻫﺎی آﻣﺎدە و » ﺪﺧﻮردە � کﻠ « ای ب ﺎﺷﺪﮐﻪ ﻋﺖ بﻪ کﺎر در آن � ﻣﺮدم ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ بﻪ ﻫﺎ ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﻧﺪ. � ﺖ ﻻزم ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار � را بﺎ ﻓﻮر �� ﮑﺮد، بﺤﺮان اﻗﻠ � اﯾﻦ رو دﻫﺪ و در � ن را ﺑﺮآوردە ﺎزﻫﺎی کﺎرﮔﺮان و کﺎرﻣﻨﺪای � ن ﺣﺎل ﻧ ی ﻋن ﮐﻨﺪ ﮐﻪ بﻪ د ﻞ � ﻟ �� ﺗﻌﻄ ﻫﺎ ﺷﻐﻞ ﺧﻮد را از دﺳﺖ دادە ﺎ ﺳﺎﻋﺎتکﺎری � اﻧﺪ ﺷﺎنکﺎﻫﺶ ﭘ ﺪا � ﮐﺮدە اﺳﺖ. را � ﮑﺮدی بﻪ ﺟﺎی اﯾﻨﮑﻪ اﻧﺘﻘﺎل بﻪ اﻧﺮژی پﺎ � ن رو ی ﭼﻨن � ﻣﺘﻮﻗﻒﮐﻨﺪ، ﺧﻮد ﻣﺤﺮک آن ن روﻧﻖ ی � ﺷﻮد و درﻫﻤﺎن ﺣﺎل اﻗﺘﺼﺎد را ﻧ ﺶ از � بﺨﺸﺪ. ﺑ � ۷۰ ﻪ � ﻣﺎ � درﺻﺪ ﮔﺬاری ﻫﺎ در زﻣﯿﻨﻪ ی اﻧﺮژی در ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎن ﺳﻬﻢ دوﻟﺖ � ﻫﺎﺳﺖ، ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺑﻬﺒﻮد ﻪ � ﻣﺎ � اﻗﺘﺼﺎدی اﯾﻦ ﮔﺬاری ﻫﺎ را ﺟﺎبﻪ ﻪ � ﻣﺎ � ﺟﺎ ﮐﻨﻨﺪ و ﻫﺎی ﺑﺰرگ ﺖ ﭘﺮوژە �� ﮕﺮی را ﻫﻢ بﻪ ﺗﻘ � د ﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ، و بﻪ ی ی و ﺗﻠﻔ � کﺎرﮔ ﯿﻖ ﻓﻨﺎوری اﺧﺘﺼﺎص دﻫﻨﺪ. � ن ﺑﺮ اﻧﺮژی پﺎ ﻫﺎی ﻣﺒﺘی ﺎﺳﺖ � اﻟﺒﺘﻪ ﺳ ﺎدی � ﻫﺎی ﺑن ﺗﺮی ﻫﻢ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ � ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﻼﻣﺖ ﮐﺮە ﻫﻤﻪ گ � ن ، ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺮدم، و زﻧﺪ ی ی زﻣن ً� ی ﻣﺎ را ﺑﻬﺒﻮد بﺨﺸﻨﺪ. ﻣﺜ