جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ١٠٠ ﮐﺒﻮد ﻢ و ﺗﻤﺎم روز را ﭼهﺎر دﺳﺖ � ﮐﻨ ﻢ و ﻣﺜﻞ ﺧﻮک ﺧﺮﺧﺮ � و پﺎ بﮕﺮد ب ﻢ. ی � ﮐﻨ ﺴﺘﻪ � ﺷﮏ اﯾﻦ ﺷﺎ ﺗﺮ اﺳﺖ از ادای ﺳﺨﻦ ی ای � ﻫﺎی ﭘﺮﻃ ﻤﻄﺮاق ﺶ ﭘﺮﭼﻢ � و ﻧﻤﺎ ﻫﺎ و ﺳﻼح ﻫﺎی ﭘﺮﮐﺮّ و ﻓﺮّ ﺧﻮد. « ﺟﺎن اﺷﺘﺎﯾﻦ بﮏ در ﻣﻘﺪﻣﻪ اش ﺑﺮ گ درﮔﺮﻓﺖ � روزی روزگﺎری ﺟﻨ ﻧﻮﺷﺖﮐﻪ » ﺟﻨﮓ بﻌ ﺪی، ﺮﻣﺎ آﻧﻘﺪر اﺣﻤﻖ ب � ا � ﻦ ﺟﻨﮓ ازﻫﺮ ﻧﻮ �� ﻢ رخ دﻫﺪ، آﺧ � ﻢﮐﻪ بﮕﺬار � ﺎﺷ ﺮ ﻣﺎ � ﺎد آورد. و ا � ن ی بﻪ ی � ق ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪﮐﻪ ﭼ � بﺎ � ﮕﺮﮐ � ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. د ﺚ � ﮕﺮی اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺪ، از ﺣ � ﻢ ﺟﻨﮓ د � ﻢ ﮐﻪ بﮕﺬار � آﻧﻘﺪر اﺣﻤﻖ بﺎﺷ ﻢ. � ﺴت � ن اوار بﻘﺎ ﻧ � ، ت ﺴی � ز « ﺎری او را ﺑﺰرگ � ﺴ � ﻣﺎرک ﺗﻮاﯾﻦ، ﮐﻪ ﻦ رﻣﺎن �� ﺗ � ی کﺎی �� ﺲ آﻣ �� ﻧ داﻧﻨﺪ، از روﺷﻨﻔﮑﺮان � ﺴﺖ ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻮد. ﺗﻮاﯾﻦ ﮐﻪ ﻋﻀﻮﮔﺮو � ﺎﻟ � پ ﮏ ﺿﺪاﻣ � و ﺗﺎﺟﺮان ﻣﻌﺮوف بﻪ » ﺗﮑﺮوﻫﺎ « در آﺳﺘﺎﻧﻪ ب � ﺴﺘﻢ ﺑﻮد، در ﻧ � ی ﻗﺮن ﺑ د روﺷﻨﻔﮑﺮان ﺑﺮای ﺗﻮﻗﻒ ﺗﻮﺳﻌﻪ کﺎ و �� ﺲ از ﺟﻨﮓ آﻣ � کﺎ �� ب آﻣ ﻃﻠی ی ی داﺷﺖ. � ﺎ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﭼﺸﻤﮕ � اﺳپﺎﻧ » ﺗﮑﺮو « ﺑﻮد ﺑﺮای � اﺻﻄﻼ ﮐ � ﻒ ﻣﺮدان ﻣﺮﻓ � ﺗﻮﺻ ق � ﻧﺒﻮدﻧﺪ ــ اﺻﻮل اﺧﻼ � ﺎ � ﻪ ﻣﺪﯾﻮن اﺣﺰاب ﺳ ﺑﺮای آن ﺖ داﺷﺖ. آن � ن اﻫﻤ ی � ﺶ از ﻫﺮ ﭼ � ﻫﺎ ﺑ ﻫﺎ در کﻞ )اﻟﺒﺘﻪ بﺎ ب ال ﻧﺒﻮدﻧﺪ. اﻣﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺮوژە � ت ( ﻟﯿ اﺳتﺜﻨﺎﺋﺎئ پ � ی اﻣ ت بﺎ ﺴی � ﺎﻟ ﭘﺮوژە ی ﺑﺰرگ ً ﻧﺎﺳﺎزگﺎر اﺳﺖ. � کﺎ کﺎﻣ �� ﺗﺮ آﻣ اﺛﺮﮐﻮﺗﺎە ﺗﻮاﯾﻦ » دﻋﺎی ﺟﻨﮓ « ش ﻗﻮی وﮔﺰ � ن � وا � ﻧﺪە بﻪ ﺟﻨﮓ آﻣ کﺎ بﺎ � ف اﺳﺖ. ﻫﺴﺘﻪ ی ﻠﯿﭙن � ﻓ ن داﺳﺘﺎن اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ در ﺟﻨﮓ، بﺎزﻧﺪگﺎی � ی اﺻ ف آن ف ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺮد و زﻧﺪگﺎی ی � ﻪ ﻣﺮدم ﻧ � ﺎزان بﻠ � وﺟﻮد دارﻧﺪ. ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﻫﺎ ﻧﺎﺑﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ: ﺎزان آن � ﺎریﮐﻦ ﺗﺎ � ای ﭘﺮوردگﺎر، ﻣﺎ را ﻫﺎ را بﺎگﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎی ﺗﻮپ ﺗﮑﻪ ن ﮐﻨ ی ن و ﻣﺎﻟن ی ﺗﮑﻪ و ﺧﻮﻧن ﺎری ﮐﻦ ﺗﺎ دﺷﺖ � ﻢ؛ ﻣﺎ را � ﻫﺎی ن آن ب � ﺳ � ﻫﺎ را بﺎ اﻧﺪام ﺪە �� ﻫﺎی ﭘ رﻧﮓ ﻣﯿهﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎن ﻣﺮدە ی آن ﺎریﮐﻦ ﺗﺎ ﺻﺪای رﻋﺪ ﺗﻮپ و ﺗﻔﻨﮓ � ﻢ؛ ﻣﺎ را � ﻫﺎ ﻓﺮشﮐﻨ ﻫﺎ