جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ١٠٨ ﻣﺤﻤﺪ بَﺪرا ﺪم، بﻪ داﺧﻞ ز � ف اﻧﻔﺠﺎر ﻣﻮﺷﮏ را ﺷن ی ت ﺻﺪای اوﻟن وﻗی ﺪ � ن دو ی ﺮزﻣن � م ﺗﺎ ﻪ � ف ﺷﻮم . ﻫﺮ ﺛﺎﻧ � ﻣﺨ � ای را ﮐﻪ � ﮔﺬﺷﺖ ﺣﺲ ﮐﺮدم . ﺻﺪای زﻧﺎن و � ن را ﮐﻪ ﺟﯿﻎ ﮐﻮدکﺎی � را ﮐﻪ کﻤﮏ � زدﻧﺪ، ﻣﺮد ﺧﻮاﺳتﻨﺪ، ﺻﺪای ﺗﺎپ � ﺪن ﺧﻮد را � ﺗﺎپ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد و ﺻﺪای ﻧﻔﺲ ﮐﺸ اﻧﺠﺎم � ﺪم، و � ﺷن ﺻﺪای اﻧﻔﺠﺎر بﻤﺐ ﻫﺎی ﺧﻮﺷﻪ یﻨﻢ را ﺑﺮداﺷﺘﻢ و رﻓﺘﻢ ﺗﺎ � ای را. دور ز ا آن � ﭼﻪ روی ﻪ � ﺮداری ﮐﻨﻢ. ﻫﻤﺴﺎ ���� داد ﺗﺼ ، ﺧﺎﻧﻪ � ام، اﺑﻮﺻب ای � ﺶ � داﺷﺖﮐﻪ در آ �� ﻗﺪ ﺳﻮﺧﺖ. اول رﻓﺘﻢ آن � را ﺗﻤﺎﺷﺎ � ن ﻣﺴﺘﻘﺮﺷﺪم . اﺑﻮﺻب ﺟﺎ ودرﻣﺤﻞ اﻣی ﺮدم . ﮐ � او ﺗﻼش داﺧﻞِ ﺧﺎﻧﻪ را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﺪ. � ﺶ � ﮏ کﺎﺳﻪ آب آ � ﮐﺮد ﺗﺎ بﺎ ﻪ � ﻫﻤﺴﺎ ش وع ﮐﺮدﻧﺪ � ﻫﺎی ﻣﺎ آﻣﺪﻧﺪ و ﺪن ﮐﻪ � بﻪ داد و ﻫﻮارﮐﺸ » ﺎ بﻪ ﻣ کﻤﮏ را � ﻢ، ﻣﺎ اﻣﺪادﮔﺮان ﻣﺮد � ﺎج دار � اﺣﺘ � ی ﻧﻈﺎ � ﻫﺎی ﻓﻮری ﻏ � . ﻢ � ﺧﻮاﻫ « وکﻠﻪ � ، هﺎن � ﻧﺎ ف ت ﺎﻓن � ﺪا ﺷﺪﮐﻪ ﺑﺮای � ﺲ ﭘ � ﮏ آﻣﺒﻮﻻ � ی ﻣﺠﺮوﺣﺎن آﻣﺪە ﺑﻮد. از آن ﺶ � ﻢ ﮐﻪ آ � ﻫﺎ ﺧﻮاﺳت ﺸﺎن � ب ﮐﻨﻨﺪ. � ﻫﺎ را ﺧ ﻏﺮق در ﺗﻤﺎﺷﺎی ﺧﺎﻧﻪ � اﺑﻮﺻب اش ﺑﻮد ﮐﻪ دا � ﺷﺖ ﺳﻮﺧﺖ. آن ش وع ﮐﺮد بﻪ ﺧﺎﻣﻮش � ت روی داد: او وﻗﺖ، ﺟﻠﻮی ﭼﺸﻢ ﻣﻦ، ﻣﺼیﺒی � ﮏ کﺎﺳﻪ آب. کﺎﺳﻪ کﺎﺳﻪ آب � ﺶ بﺎ � ﮐﺮدن آ ﺴﺎ ﮐﻪ � ﺨﺖ. ﭼﻪ � ر � � ﺴﺖ ﻧ � دا ﺪ ﻋﻼﻗﻪ � ﺶ را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﻨﺪ، اﻣﺎ ﺷﺎ � ﺗﻮاﻧﺪ آ اش بﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش بﺎﻋﺚ ﺷﺪە ﺑﻮد بﮑﻮﺷﺪ و دﺳﺖ از ﺗﻼش ﺑﺮ ﻧﺪارد. بﻌﺪ، ﺶ � آ ﺸﺎن � ﻫﺎ آﻣﺪﻧ ﺶ � ش وعﮐﺮدﻧﺪ. ﻣﺄﻣﻮران آ � ﺪ وکﺎر ﺧﻮد را ن بﺎ ﺸﺎی � رﻫﺎ از او ﺧﻮاﺳتﻨﺪ ﺧﺎﻧﻪ � اش را ﮐﻪ داﺷﺖ ﺳﻮﺧﺖ ﺗﺮکﮐﻨﺪ. ﻫﺮ بﺎرﮐﻪ اﯾﻦ � را بﻪ او � ش را ﺗکﺎن � ﮔﻔﺘﻨﺪ، او ﻓﻘﻂ داد. ﺶ � آ ﺸﺎن � ﺶ آب � ت ﭘﺮ از آ � ﻫﺎ ﺷﻠﻨﮓ آب را ﺑﺮدﻧﺪ و بﺎ ﺷﺪت ﺑﺮ روی اﺗﺎ ﺶ را از داﺧﻞ � اﻧﺠﺎم آ � . ﺨﺘﻨﺪ � ر ﺎط ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮدﻧﺪ. دود و دم � ﺣ ﺶ � ﺎدی دورو ﺑﺮﻣﺎ ﺑﻮد، آ � ز ﺸﺎن � هﺎن � ﺸﺪﻧﺪ، اﻣﺎ ﻧﺎ � ﻫﺎ وارد اﺗﺎق ﺳﻮﺧﺘﻪ