جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ١١٤ ب ی اﻟﺤﻠی � اﻣ ن بﻤﺐ ﺧﻮﺷﻪ ی هﺎن اوﻟن � ن ﺑﻮدم ﮐﻪ ﻧﺎ ی بﺎ دوﺳﺘﺎﻧﻢ ﺗﻮی ﻣﺎﺷن ای ب ﻪ ﻠﻪ � وﺳ ﺨﺖ. � ﻣﺎ ر � ﻪ ﺑﺮ � ﻤﺎﻫﺎی دوﻟﺖ ﺳﻮر � ی ﻫﻮاﭘ ۵۰ ت آن � ﻣ ﻃﺮف � ﻢ و زﺧ � ﺗﺮ. بﻪ ﻣﺤﻞ رﻓﺘ ﺎدی را آن � ﻫﺎی ز ﺲ � ﻢ. آﻣﺒﻮﻻ � ﺪ � ﺟﺎ د ﻫﻨﻮز � گ � ﺪە ﺑﻮد. دوﺳﺘﻢ، ﮐﻪ راﻧﻨﺪ � ﻧﺮﺳ ﺷ � ﮐﺮد، بﻪ کﻤﮏﮐ ﺘﺎﻓﺖ و ﺧﻮد � ﮕﺮ � ﻤﺎرﺳﺘﺎن رﺳﺎﻧﺪ. ﻣﻦ بﺎ دوﺳﺘﺎن د � ن ﺧﻮدش بﻪ ﺑ ی او را بﺎ ﻣﺎﺷن ﺪ، و در � ﺲ رﺳ � ﻘﻪ بﻌﺪ آﻣﺒﻮﻻ � ﻣﺎﻧﺪم ﺗﺎ اﯾﻦ ﮐﺸﺘﺎر را ﺛبﺖﮐﻨﻢ. ﺳﻪ دﻗ ﮐﻪ آن � ﺣﺎ � را روی ﺗﺨﺖ ﺑﺮاﻧکﺎر � ﻫﺎ ﻣﺼﺪو ن ی ﺑﺮدﻧﺪ، ﺻﺪای دوﻣن بﻤﺐ ﺧﻮﺷﻪ ای را ﮐﻪ، ﻣﺜﻞ دﻓﻌﻪ ی ﻗبﻞ، از آﺳﻤﺎن بﻪ ﻫﻤﺎن ﺟﺎ اﻓﺘﺎد ت آن ﻃﺮف � ﻢ. ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﻣ � ﺪ � ﺷن ﺗﺮ ﺑﻮدم . آن ﻓﺮد ﻣﺼﺪوم زﻧﺪە ﺑﻮد، ن بﻤﺐ ﺧﻮﺷﻪ ی اﻣﺎ ﺑﺮ اﺛﺮ اﺻﺎبﺖ دوﻣن ﮐﺮدە � ﺎرﮐﻪ ﺳ � ﮏ ﺑه � . ای ﻣﺮد ن ﮐﻪ ت ﮐﺴﺎی � ﺸ � ن ﺳﺨﺖ ﻣﺠﺮوح ﺷﺪە ﺑﻮد. ﺑ ی � ﮕﺮان کﻤﮏﮐﻨﺪ ﻧ � ﺑﻮد بﻪ د ﺎبﺎن ﻣﺠﺮوح ﺷﺪە ﺑﻮد � در ﺧ ﻧﺪ ﻣﺮدﻧﺪ و دوﺳﺖ ﻣﻦ، ﮐﻪ داوﻃﻠبﺎﻧﻪ بﻪ ﻪ � ﻢﮐﻪ از ﻣهﻠ � ﺲ آورد � ﺎن کﻤﮏﮐﺮدە ﺑﻮد، وﺧﻮد ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺷﺎ � ی ﻧﻈﺎﻣ � ﻏ ﻢ. � ﺟﺎن در ﺑﺮد ﺻﺤﻨﻪ ﺑﻮد. دە � ی وﺣﺸتﻨﺎ ﻫﺎ ﺟﻨﺎزە در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ اﻓﺘﺎدە ﺑﻮد، و ﺲ � ت بﻤﺐ دوم اﻓﺘﺎد، آﻣﺒﻮﻻ وﻗی ﺴﺘگﺎن ﻣﺠﺮوﺣﺎن کﻢ کﻢ � ﻫﺎ بﻪ ﻫﻤﺮاە ﺴﺘگ � ﺪﻧﺪ، دﻧبﺎل � رﺳ � ﺎن ﺧﻮدﺷﺎن آن � ﮔﺸتﻨﺪ. ﺷﯿﻮن و زاری ﺎ بﻪ ﻫ ﻪ �� آﺳﻤﺎن رﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﻣ ﮕﺮی ﺑﻮد. ﺑﻮی � ﺸﺎن بﻠﻨﺪﺗﺮ از ﻫﺮ ﺻﺪای د � ﻫﺎ � ﺎبﺎن را ﭘﺮ � ﻣﺮگ کﻢ کﻢ ﺧ ﮐﺮد، ﺟﻨﺎزە ﻫﺎی ﺗﮑﻪ پﺎرە ﺷﺪە ﺎدی روی � ی ز ن ﺑﻮد، و داوﻃﻠبﺎن ﺳﺎزﻣﺎن ی زﻣن » � ی ﻧﻈﺎ � دﻓﺎع ﻏ « ش وعﮐﺮدﻧﺪ بﻪ اراﺋ � ی ﻪ کﻤﮏ ﻪ . ﺗﺎ رو � ﻫﺎی اوﻟ � ﺪی ﻧ � زﻫﺎی ﻣﺪ ﺮ را از ذﻫﻦ �� ﺴﺘﻢ اﯾﻦ ﺗﺼ � ﺗﻮا ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﺠﺮوﺣﺎن بﻪ ﻣﺤﺾ اﻓﺘﺎدن بﻤﺐ دوم ﺑﺮ � ﺧﻮد پﺎ ن ﺻﺤﻨﻪ ی � ﺷﺎن ﻣﺮدﻧﺪ، و ﻧ � در آﻣﺪە ﺑﻮد � ﺎبﺎن را ﮐﻪ بﻪ ﭼﻪ ﺷک � ی ﺧ