جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ١٢٨ ، ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻗﺎﻋﺪە � وﺳ ی » � ﺻﻠﺢ اﻟ « ﮔﺮوە � � ﺴﺎ، ﺑﺮ � کﻠ ﻫ ﻫﺎ � ی � ﺎ و ﭼ � ﺴﺎﻫﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ � ﺪ از کﻠ � ف داﺷتﻨﺪ: بﺎ ﻤی � ا ﺐ �� ﺪ ﺗﺨ � ﺷﺪ و ﻧبﺎ � � ﺪە �� ﺪ ﺑ � ﺘﻮن ﻧبﺎ � ﺷﺪﻧﺪ؛ درﺧﺘﺎن ز ﺷﺪﻧﺪ؛ ﻓﻘﺮا، ﮐﺸﺎورز ا ﺎ � ، ن � ﻓﺮاﻫﻢ گ � ف ﮐﻪ ﺑﺮای ﻣﺮدم اﻣکﺎن زﻧﺪ بﺎزرگﺎﻧﺎی ﺪ � ﮐﺮدﻧﺪ ﻧبﺎ ﮐﺸﺘﻪ � � ﺪ ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ ﻗﺮار � ﺷﺪﻧﺪ و ﻧبﺎ � ت ﻣﺠﺪدا ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. در ﻗﺮون آی ﺗﻼش � ن ﮐﻪ در ﺟﻨﮓ ی ﺑﺮای ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن ﮐﺴﺎی ﻫﺎی ﺷﺪ بﻪ آﻧ ﺎن ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮد، ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. ف ﺗﻼش ی ﺎ ﭼﻨن � ــــﺦ ارو � اﺳبﺎب ﺗﺄﺳﻒ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﺎر ی ﺑ ﺮا ﻫﺎی ﺠﺎد � ی ا ی ﺎی � ﻣﺤﺪود بﻪ ﺳﺎﯾﺮ ارو � ﻓﺎ � ﻗﻮاﻋﺪ ﻫﺎ ﺑﻮد. اﯾﻦ ﻗﻮاﻋﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺣﺎل بﺨﺶ ﻫﺎی » ﻧﺎﻣﺘﻤﺪن ﺟهﺎن « ن ﮐﻪ در آن دوران رواج داﺷﺖ، ، ﻋﻨﻮای � ﻧ ض ﺗﺪاوم داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. در رابﻄﻪ ی � ض ﻧ � ﺷﺪ و اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﺎ زﻣﺎن ﺣﺎ بﺎ ﻧﺤﻮە ﻢ ﺷﺪن، � ﺴﻠ � ،� ی ﺗﻌﺎﻣﻞ بﺎ ﺷهﺮوﻧﺪان ﻣﻨﺎﻃﻖ اﺷﻐﺎ ﻧﺤﻮە ی رﻓﺘﺎر ، و ﻧﺤﻮە گ � ای ﺟﻨ � بﺎ ا ی ﻣبﺎدﻟﻪ گ � ای ﺟﻨ � ی ا ﻤﺖ وﺟﻮد � ا، ﻓهﺮﺳﺖ ﻗ � ﺪ ا �� ت ﺑﺮای ﺧ ﻗﻮاﻋﺪی وﺟﻮد داﺷﺖ؛ ﺣی داﺷﺖ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل در ۱۶۷۵ ا � خ ا � ﺎ در رابﻄﻪ بﺎ ﻧ � ﺴﻪ و اﺳپﺎﻧ � ﻓﺮا ان ﮔﺮان � ﺎﻓﺘﻨﺪ: اﻓ � بﻪ ﺗﻮاﻓﻖ دﺳﺖ ﺑﻮدﻧ � ﺎزان ﻣﻌﻤﻮ � ﺗﺮ از ﺪ. ﺎری در رابﻄﻪ بﺎ ﻧﺤﻮە � ﺴ � ن ی ﻗﻮاﻧن ی ر وﺟﻮد د گ � ای ﺟﻨ � ﻓﺘﺎر بﺎ ا ارد. ﺴﺘﻢ در رابﻄﻪ بﺎ ﻧﺤﻮە � در ﻗﺮون ﻧﻮزدﻫﻢ و ﺑ ا � ی رﻓﺘﺎر بﺎ ا ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای از ﺗﻮاﻓﻖ ﻫﺎ ﺻﻮرتﮔﺮﻓﺖ. ﻗﺪرت ﺴب � ی ﮐﻪ در ﻧهﺎد ﻫﺎی � ﺘﺎ ﺗﺎزە ﺎﻧﻪ � خ )در ﻣ � ﺐ � ﺲ ﺻﻠ � ﺗﺄﺳ ﺎﻓﺖ( � ﻞ � ﺸﮑ � ی ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﺴﺘﻪ � ﺎر اﻧﺠﺎم اﻣﻮری ﻣﺎﻧﻨﺪ ارﺳﺎل ﻧﺎﻣﻪ و � ﺖ دارﻧﺪ اﺧﺘ �� ﻋﻀ ی ﺬاردە � ت را بﻪ اﯾﻦ ﻧهﺎد وا ﺴی � اﻧﺪ. � ﻫﻤﻮارە ﺗﻮان ﻗﻮاﻋﺪی وﺿﻊ ﮐﺮد اﻣﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﺤﻮە � ی اﺻ ی ﺖ اﯾﻦ ﻗﻮاﻋﺪ و وﺟﻮد ارادە � رﻋﺎ ﺖ آﻧهﺎ اﺳﺖ. ﻧﮑﺘﻪ � ای ﺑﺮای رﻋﺎ ی ی وﻫﺎی � ن دوم اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧ در ﺟﻨﮓ ﺟهﺎی � ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ و ﻫﻮﻟﻨﺎ