جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ١٣٤ ﮕﺮ، در رابﻄﻪ بﺎ ﻣﺮدم ﻧﺎﻣﺘﻤﺪن ﻫﯿﭻ ﻗﺎﻋﺪە � د ﺮ � ای وﺟﻮد ﻧﺪارد و ا ﻓﺮﻣﺎﻧﺪە ﻢ � ض اﺳﺖ ﺗﺼﻤ � ب د ﺣﺎ � ﺪان ﻧ � ی وﻫﺎی ﻣﺘﻤﺪن ﮐﻪ در ﻣ � ی ﻧ ﻢ ﺧﻮد او اﺳﺖ، � ب داﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ، اﯾﻦ ﺗﺼﻤ ی د ﮐﻪ بﺎ آﻧﺎن رﻓﺘﺎر ﺧﻮی � بﮕ ﻢ � ﻂ ﺗﺼﻤ � ش ا � او ﺑﺮ ﺣﺴﺐ � ی ی � ﮔ ﮐﻨﺪ. ﺶ ا � در دوران ﭘ ز ﺳﺎل ۱۹۱۴ ، ﺟﻨبﺶ ن وﺟﻮد داﺷتﻨﺪ: ی � ﻫﺎی ﺻﻠﺢ ﻧ ﺟﻨبﺶ ﺑﺰرگ ﺻﻠﺢ ﻃبﻘﻪ ﻢ ﺻﻠﺢ � ن ﺟﻨبﺶ ﻋﻈ ی ی ﻣﺘﻮﺳﻂ و ﻫﻤﭽﻨن ﻃبﻘﻪ ت ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎل دوم � ی کﺎرﮔﺮ در اﻧ – ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ای ﺑﻮد ﻣتﺸکﻞ از ﺳﺎزﻣﺎن ن ی و ﺑن � ﺴﺖ ﻣ � ﺎﻟ � ﻫﺎی کﺎرﮔﺮی و اﺣﺰاب ﺳﻮﺳ و ﺳ � اﻟﻤﻠ ﺎل � ف ﺑﺮ وﺳﻌﺖ آن اﻓﺰودە ی � بﻪ ﺳﺎل ﻧ ت ﻧﺎﺳ � ﺷﺪ. در اﻧ ﯿﻮﻧﺎل دوم، آﻧﺎن � ﺗﺼﻮر ﺮا � ﺖ آن را دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﻨﺪ ز � ﮐﺮدﻧﺪ ﻗﺎبﻠ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪە � ﺎری از ﻃبﻘﺎت کﺎرﮔﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و � ﺴ � ی ﺗﻌﺪاد ﮔﻔﺘﻨ ﺮ � ﺪ ا � ﺮ آﻧﺎن � ﺪ. ا � روی بﺪﻫﺪ، آﻧﺎن ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺟﻨﮕ گ � ﺟﻨ ﺴتﻨﺪ � ﺗﻮا ﺶ � ض ﮐﻨﻨﺪ، ار � ﺪن را � اﻋﻀﺎی ﺧﻮد را بﻪ ﻧﺠﻨﮕ ی ﺎی � ﻫﺎی ﺑﺰرگ ارو � ﻧ ﺴ � ﺗﻮا � ﺶ ﻧ � ی ە بﻪ ار � ی وی ذﺧ � ﺮا ﻧ � ی ﻧﺪ ز � تﻨﺪ ﺷکﻞ بﮕ ﭘﯿﻮﺳتﻨﺪ؛ راە � آﻫﻦ از کﺎر اﻓﺘﺎد، کﺎرﺧﺎﻧﻪ � ﻞ � ﻫﺎ ﺗﻌﻄ ی ی و � ﺷﺪﻧﺪ، بﺎرﮔ ﻪ � ﺗﺨﻠ ت ی بﺎرﮐﺸی وﺟﻮد داﺷﺖﮐﻪ اﯾﻨﮏ � ﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮد . اﯾﻦ دﻟگﺮ ﺎﻓﺘﻪ � ی آن را ﻣﺮدم ﻋﺎدی ﻋﺎﻗبﺖ ﺗﻮاﻧﺎی اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺟﻨﮓ را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﻨﺪ. ف ﻓﺸ ی ﺗﺤﺖ ﭼﻨن ﮐﻪ وﺟﻮد داﺷﺖ، دوﻟﺖ � ی و بﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﺮ ﺎرﻫﺎی ﻫﺎ ﺶ از ﺳﺎل � ﭘ ۱۹۱۴ ﺲ در ﻻﻫﻪ � ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ در دو ﮐﻨﻔﺮا ﺲ در � ف ﮐﻨﻔﺮا ی ش ﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ﻧﺨﺴﺘن � ۱۸۹۹ و بﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺰار ﻨﻪ �� کﻼس دوم، ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪ. او ﻧﮕﺮان ﻫ � ﻪ، ﻧ � ﺟﻮان روﺳ ی ی بﺎﻻ ﻣﺴﺎبﻘﻪ � ، ت ﺑﻮد ﺤﺎی � ﺴﻠ � ی ﺎزﻣﻨﺪ � ﺴﺖ ﮐﻪ ﮐﺸﻮرش ﻧ � دا ﺗ ﻮﺳﻌﻪ ﺮ وارد ﻣﺴﺎبﻘﻪ � اﺳﺖ، و واﻫﻤﻪ داﺷﺖﮐﻪ ا � ت ﺷﻮد روﺳ ﺤﺎی � ﺴﻠ � ی ﻪ ﺠﻪ ﺳﺎﯾﺮ رؤﺳﺎی دوﻟﺖ � ﺶ رﻗﺎبﺖ ﮐﻨﺪ در ﻧت � گﺎ � ﻧﺘﻮاﻧﺪ بﺎ ﻫﻤﺴﺎ ﻫﺎ