جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ٢٠ ﻋﺰم و ارادە ﺑﻮدە � ﻓﻠﺞ � ﺎ رﻓﻊ � دﻧبﺎلﮐﺸﻒ ﻣنﺸﺎء اﻧﺪ - ﻋﺎرﺿﻪ ایﮐ ﻪ بﺎرﻫﺎ ﻣﺎ را بﻪ ﻟبﻪ ی ﭘﺮﺗگﺎە ﮐﺸﺎﻧﺪ ە و در ﻏَﺮﻗﺎبِ بﻼ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﺳﺖ. بﻪ ﺴﺖ ﮐﻪ در ﻣﻮاردی از اﯾﻦ دﺳﺖ ارادە � ت ﭼ راﺳی ی ﻣﺎ را ﺳﺴﺖ و � ﻧﺎﺗﻮان ﺴﺖﮐﻪ وﺟﺪان � ﺳﺎزد؟ ﭼ � ﻣﺎن را بﻪ ﺧﻮاب ﺑَﺮَد و بﺎﻋﺚ اﯾ ﻦ � ت � رﺧﻮتِ اﺧﻼ ﻧْﺖ آن را � ﺷﻮد؟ ﻫﺎﻧﺎ آر » ش � ِ و اﺑﺘﺬال گ � ﱢ روزﻣَﺮ « ب ت ﮐﻪ ﺗﻮانِ ﻣﺎ را ﭼﻨﺎن ی ﺧﻮاﻧْﺪ، ﺣﺎﻟی � خ � �ِ ﺣﺲ وﻛ � ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺬارد، ﮔ ﮕﺮ و ﺑﺮ ﺟﻬﺎن � ﮑﺪ � ت ، ﺑﺮ ﻢ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺠﺎزای � ﺖ و ﻓﺎرغ از ﺑ � بﺎ ﻣﺼﻮﻧ ب ﻗﺴﺎوت و ﺳﺘﻢِ ی ﺠﺎد اﯾﻦ � ن ﮐﻪ بﻪ ا ﺸﯿی � ﻂِ ﭘ � ش ا � ﻢ. اﻣﺎ � اﻣﺎن روا دار � ﺎ ﻋﺪمِ آن � ق � و اﺧﻼ � ﻂِ رو � ش ا � ﺴﺖ ﮐﻪ � اﻧﺠﺎﻣﺪ، ﮐﺪام اﺳﺖ؟ ﭼ ن ی از ﻣﺎ ﻣﺎﺷن ﻫﺎی آدم � ی ﻧﻤﺎی ﺳﺎزد ﮐﻪ ﺎن ﺻﻮاب و ﺧﻄﺎ، � ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣ ت ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﻧﺪ؟ ش ﺗﻔﺎوئ � ﺎن ﺧﻮب و � ﻣ ب ﺳﺎل � ﺘ � ﺶ، در ﻣﺎە ا � ﺳﺎل ﭘ � ﺶ از � ﺑ ١٩٨٥ ﺖ � ، ﺑ اﻟﻌﺪل اﻋﻈﻢ ن ی )ﺷﻮرای ﺑن ﻪ � ﺎﻧ � ئ (، در ﺑ ﺑﻬﺎئ � اﻟﻤﻠ ای بﺎ ﻋﻨﻮان » وﻋﺪە ﻠﺢ ی ﺻ ن ﺟﻬﺎی « ﺎرەِ � بﻪ ﻣﺮدم ﺟﻬﺎن در » در ﻋﺰم و ارادە � � ﻓﻠ « ﻫﺸﺪار داد ﮐﻪ ب ﻫﯿﭻ اﻣﺎن ﻣﺎ را ی � ﺶ � بﻪ ﺳﻮی ﺟﻨﮓ ﭘ راﻧَﺪ. بﻪ ﮔﻔﺘﻪ ی آن ﻣﺮﺟﻊ، از ﮐﻪ اﯾﻦ اوﺿﺎع را بﺎﻋﺚ ﺷﺪە وﻃﻦ � ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻮاﻣ ﺨ � ﻟگﺎم ﮔﺴ � ت ﭘﺮﺳی ﺘﻪ، ﺎت � ﺶ بﻪ ﻣﺎد � ﺗﻌﺼبﺎت ﻧﮋادی، ﮔﺮا - و ﺟﺎﻟﺐ ﺗﺮ از اﯾﻦ ﻫﺎ - ﻧﺒﻮدِ وا ﺎنِ � ژ ن اﺳﺖﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻨﺎی ﺻﻠﺢ را در زﻣﺎن ﻣﺎ از ﻧﻮ ﺎی � ﺎبِ ز � ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻏ ﻒﮐﻨﺪ: �� ﺗﻌ ﺸﻪ � ی ر ف ... در اﯾﻦ ﭘﻨﺪار ﻧﻬﻔﺘﻪ اﯾﻦ ﻋﺠﺰ و ﻧﺎﺗﻮای ن ە ی � ش بﺎﻟﺬات ﺟﻨﮕﺠﻮ وﺳﺘ �� اﺳﺖﮐﻪ ﺧﻮﺳﺖ، و ﻟ ﺬا ض از ﺴﺖ ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻧﻈﻢ ﺟﻬﺎی � ض ﻧ � ﺣﺎ � دﺳﺖ ﺑﺮدارد، و ﻧ � ﻣ � � ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﺼﻮ ﺧﻮاﻫﺪ ن ، بﺎ ﻫﻤﻪ ﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﻬﺎی � ﺲ � ﺑﺮای ﺗﺄﺳ ی ﺎی � ی ﻣﺰا ﮕﺮ آن � ﮐﻪ دارد، بﺎ ﺟﺮﺋﺖ دﺳﺖ بﻪ کﺎر ﺷﻮد. ﻋﻠﺖ د