جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ٣٦ ﺴﺖ؟ � ن در اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻧ اﺳﺖ. ﭼﺮا ﻫﯿﭻ ﻗﻬﺮﻣﺎی « ﻣﻦ بﻪ دﻧبﺎل ﻗﻬﺮﻣﺎن ﻫﺎ ــــﺦ را از ﻻبﻪ � ﻧﺒﻮدم . ﻣﻦ ﺗﺎر ﻻی داﺳﺘﺎن ﻫﺎ و ﻣﺎﺟﺮاﻫﺎی ﺷﺎﻫﺪان و ﻣﺸﺎرﮐﺖ � ن ﮐﻨﻨﺪگﺎی بﻪ آن � ﺗﻮﺟ � ﻧﻮﺷﺘﻢﮐﻪﮐ ﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺖ . ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻫﯿﭻ ی � ی � وﻗﺖ ﭼ از آن ﺪە ﺑﻮد. آدم � پ ﺳ � ﻫﺎ ﻧ � ﻫﺎ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ؟ ﻣﺎ � واﻗﻌﺎ � ﻧ ﻢ آدم � داﻧ ﺎرە � ﻫﺎ در ﺪە � ی اﻓکﺎر درﺧﺸﺎن و ا ﻫﺎی ﺑﺰرگ ﭼﻪ ﻓﮑﺮ � ﮏ ﺟﻨﮓ را ﺑﺮای ﺷﻤﺎ � ﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﺎﺟﺮای � ، ﮐﻨﻨﺪ. بﻼﻓﺎﺻﻠﻪ بﻌﺪ ازﺟﻨﮓ � ﻒ �� ﺗﻌ ن ی ی � ﮕﺮی اﺳﺖ. ﭼ � ﮐﻨﺪ، و ﭼﻨﺪ دﻫﻪ بﻌﺪ، آن ﺟﻨﮓ ﺟﻨﮓِ د در وﺟﻮد آن آدم دﮔﺮ � ﮔﻮن گ � زﻧﺪ � ا � ﺷﻮد، ﭼﻮن اش را در آﯾﻨﻪ ی ﺧﺎﻃﺮات � اش ﺑیﻨﺪ. ﻫﻤﻪ ت ﺧﻮدش را. آن ﻫﻤﻪ ﺳﺎل را ﭼﻪ ی ﻫﺴی ﻃﻮر ﮐﺮدە، ﭼﻪ � ﻫﺎ ﺧﻮاﻧﺪە، ﭼﻪ ﺪە، بﺎ ﭼﻪ آدم � ﻫﺎ د ی آﺷﻨﺎ ﺷﺪە . و ﺣﺎﻻ ﻫﺎی بﻪ ﭼﻪ بﺎور دارد. و آﺧﺮ اﯾﻦ ﮐﻪ، ﺷﺎد و ﺧﻮش ﺎ ﻧﻪ . ﺳﻨﺪﻫﺎ � بﺨﺖ اﺳﺖ ﻫﻢ ﻣﻮﺟﻮدات زﻧﺪە اﻧﺪ – ﻫ � ی � ﻤﺎن ﻃﻮرﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻐﯿ ﻢ، آن � ﮐﻨ ﻫﺎ ﻫﻢ � ی � ﺗﻐﯿ ﮐﻨﻨﺪ. ً ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﺷﺪە � ﻣﻦ کﺎﻣ ت ان دوران � ن ﻣﺎﻧﻨﺪ دﺧ ﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ زﻧﺎن ﺟﻮای � ام ﮐﻪ د ﺟﻨﮓ در ﺳﺎل ١٩٤١ ﺪ. ﺳﺎل � ﻢ د � ﻧﺨﻮاﻫ ١٩٤١ ﻧﻘﻄﻪ ﺪە � ی اوج ا ی » خ � « ن . ی ب و زﻣﺎن ﻟﻨن � ﺘ � ت بﻠﻨﺪﺗﺮ از دوران اﻧﻘﻼب ا ب ﺣی � ﺑﻮد، او » ی وزی � ﭘ « ﻫﻨﻮز ﻫﺎ آن » � ﮔﻮﻻ « � را در ﻣﺤﺎق ﺑﺮد. ﻣﻦ اﯾﻦ زﻧﺎن را از دل و ﺟﺎن دوﺳﺖ دارم . اﻣﺎ بﺎ آن � ﻫﺎ ﻧ ﺎرە � ﺪ در � ﺗﻮاﻧ ف ﺣﺮف ی ی اﺳﺘﺎﻟن ﺎرە � ﺎ در � ، ﺪ � ﺑﺰﻧ ب ﻦ وی �� ﺖﮐﻪ بﻌﺪ ازﺟﻨﮓ، ﺟﺴﻮرﺗ � ی اﯾﻦ واﻗﻌ ﻦ �� ﭘﺮواﺗ ب ی ﻓﺮﺳﺘﺎدﻧﺪ. � ﮏ راﺳﺖ بﻪ ﺳﯿ � ی وزان را دﺳﺘﻪ دﺳﺘﻪ ﺳﻮار ﺑﺮ ﻗﻄﺎرﻫﺎ � ﭘ ﻪ بﻪ ﺧﺎ � بﻘ � ﺪم ﮐ � ﮏ بﺎر ﺷن � . ﺸﻪ ﮐﺮدﻧﺪ � ﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸتﻨﺪ و ﺳﮑﻮت ﭘ � : ﺪ �� ﮔ » ﻢ. درﺧﻂ ﻣﻘﺪم ﺟﺒﻬﻪ . � ﺗﻨﻬﺎ در زﻣﺎن ﺟﻨﮓ ﺑﻮدﮐﻪ آزاد ﺑﻮد « ﻪ � ﻣﺎ � رﻧﺞ ی ﻣﺎ اﺳﺖ، رﻧﺞ ﻣﺎ ﻫﺴتﻨﺪ. ﻧﻪ ﻧﻔﺖ وگﺎز �� ﻫﺎ ذﺧﺎﯾﺮ ﻃﺒ – ﻢ. � ﺸﻪ ﻗﺎدر بﻪ ﻓﺮآوری آن ا � ف ی اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻤ ی � ﻪ رﻧﺞ. اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﭼ � بﻠ