جنگ و ضدجنگ

ب د � ی ﻧ ﮐﻪ در آن بﺎزﻧﺪە ﺷﺪ � ﻢ ۳۹ ﺷﺐ، ﺧﻮاب ﻣﺮدە � ﻫﺎ را ﺑیﻨﻢ، ﻫﻤﻪ ﭼﻬﺮە ﻫﺎی ﺑﻬﺖ زدە ای دارﻧﺪ: ﭼﻪ � ی ؟ ﻣﻨﻈﻮرت اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ ﻣﺮاﮐﺸﺘﻪ ﮔﻮی ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪە � اﻧﺪ؟ ﻣﻦ واﻗﻌﺎ ام؟ بﺎ ﻋﺪە ﻤﺎرﺳﺘﺎن ﻣﺨﺼﻮص � ﮏ ﺑ � ن بﻪ ی ای از ﭘﺮﺳﺘﺎرﻫﺎ، بﺎ ﻣﺎﺷن ﺎن اﻓﻐﺎن رﻓﺘﻢ � ی ﻧﻈﺎﻣ � ﻏ – ﺑﺮای بﭽﻪ � ﻪ � ﻫﺎ ﻫﺪ ﻢ. اﺳبﺎب � ﺑﺮد بﺎزی، ی ن ، کﻠﻮﭼﻪ . ﻣﻦ ﭘﻨﺞ ﺗﺎی ی � ی ﺷ » ی � ﺗﺪی ﺑ « بﺎ ﺧﻮدم ﺑﺮدە ﺑﻮدم . ب ﻪ ﮑﺮ. ﻫﯿﭻ � ب در و ﭘ ﮏ پﺎدگﺎن ی � ، ﻢ � ﺪ � ﻤﺎرﺳﺘﺎن رﺳ � ﺑ ی � ی � ﮐﺲ ﭼ ت از � ﺸ � ﺑ ت ی � ﺴ � ﮏ ﭘﺘﻮ ﺑﺮای � ﺶ ﻣﻦ آﻣﺪ، � ﮏ زن ﺟﻮان اﻓﻐﺎن ﭘ � . ﺷﺪن ﻧﺪاﺷﺖ بﭽﻪ � . ای بﻪ بﻐﻞﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺪ �� ی بﮕ � ی � ﺧﻮاﺳﺖ ﭼ – اﯾﻦ دە ﺳ � بﺎ �� ﺎﻟﻪ ﺗﻘ ﻫﻤﻪ اﯾﻦ ﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ � ﺟﺎ اﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ کﻠﻤﻪ ﮏ � . ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻨﺪ � ای رو اﺳبﺎب بﺎزی بﻪ بﭽﻪ اش دادم، و بﭽﻪ بﺎ دﻧﺪان اش ﮔﺮﻓﺖ. بﺎ ﺗﻌﺠﺐ ﺪم: � ﭘﺮﺳ » ﭼﺮا بﺎ دﻧﺪان؟ « زن ﭘﺘﻮ ﻒ بﭽﻪ ﮐﻨﺎر زد: � را از روی بﺪن ﻧﺤ ک ﻗﻄﻊ ﺷﺪە ﺑﻮد. �� ﻫﺮدو دﺳﺖ » بﻤبﺎران روس ﻫﺎی ﺷﻤﺎ ﺑﻮد. « � ن ی داﺷﺘﻢ روی زﻣن ﮏ ﻧﻔﺮ ﻣﺮا ﮔﺮﻓﺖ. � ، اﻓﺘﺎدم ﺖ � ﺪم ﮐﻪ را � د ﻫﺎی » ﮔﺮاد « ﻣﺎ ﭼﻪ ﻃﻮر روﺳﺘﺎﻫﺎ را ﺷﺨﻢ زدە ﮏ � . اﻧﺪ ب ﺳﺘﺎن اﻓﻐﺎن � ﻗ ﺪم، ﮐﻪ وﺳﻌﺖ � ﻫﺎ را د بﻪ اﻧﺪازە � بﺎ �� اش ﺗﻘ �� از ی ﻫﻤﺎن � ﮏ زن اﻓﻐﺎن داﺷﺖ داد � ، ب ﺳﺘﺎن � ی وﺳﻂ ﻗ روﺳﺘﺎﻫﺎ ﺑﻮد. ﺟﺎی ﺎد ز � . د ﺿﺠﻪ ﮏ ﺗﺎﺑﻮت � ت ﮏ ﻣﯿنﺴﮏ اﻓﺘﺎدم، وﻗی � ی ﻧﺰد ﻫﺎی ﻣﺎدری در روﺳﺘﺎی ب بﻪ ﺧﺎﻧﻪ � ﺑﺮﻧ � اش ﻪ ﻫﻤﺎن � ﺎ ﺣﯿﻮان ﻧﺒﻮد ... ﺷب � ﺴﺎن � ﺎد ا �� آوردﻧﺪ. ﻓ ﺪە ﺑﻮدم ... � ب ﺳﺘﺎن کﺎبﻞ ﺷن � ی ﺑﻮد ﮐﻪ در ﻗ ﺻﺪاﻫﺎی ﺪ اﻗﺮار ﮐ � بﺎ ﮏ � [ ﺴﻢ � ی ﻣﻦ ]از کﻤﻮﻧ ﻨﻢ ﮐﻪ رﻫﺎی بﺎرە ﻧﺒﻮد. بﺎ دور و ﺑﺮی ﻫﺎی ام ﺻﺎدق ﺑﻮدم، و آن ﮏ از ﻣﺎ �� ﻫﺎ ﻫﻢ بﻪ ﻣﻦ اﻋﺘﻤﺎد داﺷتﻨﺪ. ﻫ