جنگ و ضدجنگ

آ � ﺎ » � ﻏ � یﺰە ﺟﻨﮓ « وﺟﻮد دارد؟ ٦۱ � ﺸﺎن � ی � ﭼﺸﻤﮕ ن ﺴﺎی � دﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ا – ن ی ﭼﻪ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑن ﺴﺎن � ا ﻫﺎ و ﭼﻪ ﺟﻨﮓ آوری – در دورە ﺎﻓﺘﻪ � ی بﻪ ﺷﺪت کﺎﻫﺶ � ﻫﺎی اﺧ ﺪ ﺑﺮ ﺟﻠﻮە �� اﺳﺖ. بﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، ﭘیﻨﮑﺮ بﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺄ ﻫﺎی ﻣﺜبﺖ و رو بﻪ در دورە � ﺑﻬﺒﻮد ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی اﺟﺘﻤﺎ ﺎرە � ی ، در � ﻫﺎی اﺧ ی ﺳﻄﺢ » �� ﻃﺒ « ، » ت ﺷی � « ، ﺶ ﻣﻮﺟﻮدِ ﺟﻨﮓ � و از ﭘ � ﻣﺎ اﻏﺮاق � ب ﻃﻠی ﮐﻨﺪ، اﺳﺖ ﮐﻪ � و ﻣﺪ » ﺧﺼﻮﻣﺖ و ﻋﺪاوتِ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻣﺸﺨﺼﻪ � ی اﺻ ﺑﻮد. �� در وﺿﻊ ﻃﺒ گ � زﻧﺪ « ﻘﺖ اﻣﺎ ﺧﻼف اﯾﻦ اﺳﺖ. ﻫﻤﺎن ﻃﻮر � ﺣﻘ ﺴﺎن � ﻼس ﻓﺮای ا � ی دا � ﮐﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت اﺧ ﺸﺎن دادە � ﮕﺮان � ﺷﻨﺎس و د ، ﺷﯿﻮە در بﺨﺶ ﻋﻤﺪە گ � ی زﻧﺪ �� ﺎر ﻓﺮا � ﺴ � ی ــــﺦ � ی ﺗﺎر ﺗکﺎﻣﻞ ﻣ ﮋە � ﺎ )بﻪ و چ � ( ﮐ گ � ﺶ از اﻧﻘﻼب ﻧﻮﺳﻨ � در دوران ﭘ ن بﻪ ﺷﯿﻮە ﺸﯿی � ﺎرﮔﺮان ی ﺷک - ﺴﺎن � ﮔﺮدآوران ﺑﻮدە اﺳﺖ. ا ﻫﺎ در اﯾﻦ ﺷﯿﻮە ی � اﻟﺒﺘﻪ درﮔ گ � ی زﻧﺪ ﺧﺸﻮﻧﺖ � ن اﺷﺨﺎص ی ﻫﺎی ﺑن ﺷﺪﻧﺪ، اﻣﺎ ﺟﻨﮓ آوری در ﻣﻔﻬﻮم ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﺮگ ﻪ ﮔﺮوە � ﮏﮔﺮوە ﻋﻠ � بﺎر وﺟﻮد ﻧﺪاﺷ � بﺎ �� ﮕﺮ ﺗﻘ � ﻫﺎی د ﺘﻪ، و ﺶ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﮐﺸﺎورزی و ﺗﻮﺳﻌﻪ � ﺗﻨﻬﺎ بﺎ اﻓﺰا ی ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎی ت دە � ﮔﺴ ﻠﻪ � ی ﻗﺒ ﺎت ﺟﻨﮓ � ﺪ آﻣﺪە و بﺎ روﺣ � ای پﺪ ب ی � ی و رﻫ ﺟﻮی � ﻧﻈﺎ ﻪ � در ﺷکﻞ اوﻟ اش رﺷﺪ ﮐﺮدە اﺳﺖ. ب ن ﻧﺤﻮ بﻪ ی ی ن بﻪ ﻫﻤن ی � ن ﻧ ی ﺸﻤﻨﺪان ﻣﻮرد ﺗﺤﺴن � ﮕﺮ از دا � ن د � ﺑﺮ راﻫﻪ رﻓﺘﻪ ﺴﺖ � ﻠﺴﻮنِ ز � اﻧﺪ. ادوارد و ﺷﻨﺎس، در اﺟﺘﻤﺎ ی � ﺴﺨ � ن ی زﻣن � ) ٢٠١٢ (، ﺟﻨﮓ آوری را » ﺖ � ث � � ﻧﮑبﺖ ﻣﻮروی « � ن اری ﭘی ی � ﻧﺎﻣﺪ. ﺑ ﻨﮑﺮ � ن ی ﻠﺴﻮن از ﺟﻨﮓ را ﺗﺤﺴن � و و ﮐﻨﻢ، اﻣﺎ آرزو داﺷﺘﻢ آن ﺶ از � ﻫﺎ ﭘ ن بﻪ کﺎروان ت ﭘﯿﻮﺳن » ﺸﻪ ﻫﻤﺮاە ﻣﺎ ﺑﻮدە � ﺟﻨﮓ ﻫﻤ « ، ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ اﻧ ﺸﻪ � ﺪ � ﮐﺮدﻧﺪ و ﺷﻮاﻫﺪ بﺎﺳﺘﺎن ن ی ت و ﺑن ﺷﻨﺎﺧی را دﻗﯿﻖ گ � ﻓﺮﻫﻨ ﺗﺮ در ﻧﻈﺮ � ﺮﻓﺘﻨﺪ. ﮔ � ﺸﺎن � ش �� ــــﺦ � ﺗﺎر دﻫﺪ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ﺪە � آوری پﺪ ــــﺦ � ی ﻣﺘﺄﺧﺮی در ﺗﺎر ﺎرە � ﺗکﺎﻣﻞ ﻣﺎ اﺳﺖ. اﻣﺎ در ﮏ � ی ﻧﺰد ﻤﻮن � ﺸﺎوﻧﺪان ﻣﺎ، ﻣ �� ﻦ ﺧ �� ﺗ ﺎ، ﻫ